Ćwiecino

Ćwiecino (biał. Цвеціна; ros. Цветино) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Zaucie.

Ćwiecino

Цвеціна

Państwo	Białoruś
Obwód	witebski
Rejon	miorski
Sielsowiet	Zaucie
Populacja (2009) • liczba ludności	353
Położenie na mapie obwodu witebskiego Ćwiecino
Położenie na mapie Białorusi Ćwiecino
Położenie na mapie Polski w 1939 Ćwiecino
55°29′05″N 28°11′50″E

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Kwiecin

Dawniej używane nazwy – Kwiecin.

Siedziba parafii prawosławnej; znajdują się tu murowana cerkiew parafialna pw. Podwyższenia Krzyża Pańskiego i drewniana kaplica pw. Świętego Ducha^[1].

Historia

W czasach zaborów miasteczko prywatne, osada szlachecka i folwark Kwiecin leżały w gminie Jazno, w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W miasteczku była murowana cerkiew i kaplica drewniana^[2][3][4].

Miasteczko było siedzibą parafii prawosławnej Podwyższenia Krzyża Świętego.

W latach 1921–1945 wieś, okolica szlachecka, majątek i folwark Ćwiecino leżały w Polsce, w województwie wileńskim^{[uwaga 1]}, w powiecie dziśnieńskim, w gminie Jazno.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały:

• wieś – 66 osób, 7 było wyznania rzymskokatolickiego a 59 prawosławnego. Jednocześnie 39 mieszkańców zadeklarowało polską a 27 białoruską przynależność narodową. Było tu 11 budynków mieszkalnych^[5]. W 1931 w 22 domach zamieszkiwało 178 osób^[6].
• okolicę szlachecką – 44 osoby, 12 było wyznania rzymskokatolickiego a 32 prawosławnego. Jednocześnie 23 mieszkańców zadeklarowało polską a 21 białoruską przynależność narodową. Było tu 5 budynków mieszkalnych^[5]. W 1931 w 4 domach zamieszkiwało 21 osób^[6].
• majątek – 55 osób, 24 było wyznania rzymskokatolickiego a 31 prawosławnego. Jednocześnie 30 mieszkańców zadeklarowało polską a 25 białoruską przynależność narodową. Było tu 10 budynków mieszkalnych^[5]. W 1931 w 3 domach zamieszkiwało 31 osób^[6].
• folwark – 32 osoby, 17 było wyznania rzymskokatolickiego a 15 prawosławnego. Jednocześnie 31 mieszkańców zadeklarowało polską a 1 białoruską przynależność narodową. Były tu 3 budynki mieszkalne^[5]. W 1931 w 3 domach zamieszkiwało 23 osoby^[6].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Jaźnie i miejscowej prawosławnej. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Dziśnie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Jaźnie^[7].

W Ćwiecinie umiejscowione były koszary kompanii granicznej KOP „Ćwiecino”.

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do obwodu witebskiego Białoruskiej SRR.

Od 1991 w składzie niepodległej Białorusi.

• 
  Cerkiew Podwyższenia Krzyża Pańskiego z 1864 r.
• 
  Kaplica Świętego Ducha

Uwagi

1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy

1. Миорское благочиние. eparhia992.by. [dostęp 2021-08-28]. (ros.).
2. Kwiecin, miasteczko, powiat dzisieński, gmina Jazno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 31.
3. Kwiecin, osada szlachecka, powiat dzisieński, gmina Jazno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 31.
4. Kwiecin, folwark, powiat dzisieński, gmina Jazno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 31.
5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 48.
6. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 18.
7. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 303.

Linki zewnętrzne

• Kwiecin, miasteczko, powiat dzisieński, gmina Jazno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 31.
• Kwiecin, osada szlachecka, powiat dzisieński, gmina Jazno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 31.
• Kwiecin, folwark, powiat dzisieński, gmina Jazno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 31.