Loading AI tools
doktor nauk humanistycznych, polityk Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Girzyński (ur. 17 marca 1973 w Sierpcu) – polski polityk, historyk i nauczyciel akademicki. Doktor habilitowany nauk humanistycznych, profesor uczelni na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, poseł na Sejm V, VI, VII i IX kadencji.
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
17 marca 1973 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk, historyk, nauczyciel akademicki |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
poseł na Sejm V, VI, VII i IX kadencji (2005–2015, 2019–2023) |
| Partia | |
| Odznaczenia | |
 | |
Syn Włodzimierza i Heleny. Wychowywał się w miejscowości Dąbrówki w gminie Bieżuń. W 1988 ukończył Szkołę Podstawową w Bieżuniu, a w 1992 zdał maturę w Niższym Seminarium Duchownym w Płocku.
W latach 1992–1997 studiował historię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, uzyskując tytuł zawodowy magistra[1]. W latach 1997–2001 odbył studia doktoranckie na tej samej uczelni. W 2001 obronił pracę doktorską poświęconą stosunkom polsko-francuskim w latach 1945–1950[2] i podjął pracę jako wykładowca w Instytucie Historii i Archiwistyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz w Wyższej Szkole Humanistyczno-Ekonomicznej we Włocławku. Autor wielu artykułów i książek o tematyce historycznej. W 2002 uzyskał stypendium Polonia Aid Foundation Trust. Zajmuje się historią XX wieku ze szczególnym uwzględnieniem polskiej polityki zagranicznej, dziejów Polonii i emigracji politycznej po 1945. Członek Polskiego Towarzystwa Historycznego i Włocławskiego Towarzystwa Naukowego. W 2019 w Wyższej Szkole Handlu i Usług w Poznaniu ukończył studia podyplomowe, a na UMK uzyskał stopień doktora habilitowanego w dziedzinie nauk humanistycznych w dyscyplinie historia[3]. W tym samym roku powołany na stanowisko profesorskie na UMK[4].
W okresie szkoły podstawowej i średniej ministrant, zaangażowany w Ruch Światło-Życie i Krucjatę Wyzwolenia Człowieka. W okresie studiów zaangażowany w toruńskie duszpasterstwo akademickie (redemptorystów, a następnie jezuitów).
Zajmował się także dziennikarstwem i publicystyką. W latach 1993–1995 współpracownik Radia Maryja. Był zastępcą redaktora naczelnego, a następnie redaktorem naczelnym oraz felietonistą toruńskiego miesięcznika regionalnego „PULS”. Członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. W 2007 objął funkcję prezesa Klubu Sportowego Pomorzanin Toruń.
Należał do grupy reaktywującej Niezależnego Zrzeszenia Studentów na UMK w latach 90., w latach 1996–1997 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Uczelnianej NZS na UMK.
W latach 1996–2001 był członkiem Ruchu Odbudowy Polski. Pełnił funkcje m.in. rzecznika prasowego Federacji Młodych ROP, członka rady naczelnej i zarządu głównego ROP. W 2001 przystąpił do Prawa i Sprawiedliwości. W latach 2002–2003 był prezesem PiS w województwie kujawsko-pomorskim, a w latach 2003–2004 pełnił obowiązki wiceprezesa PiS w tym regionie. Od 2002 był członkiem rady politycznej PiS.
Z listy Prawa i Sprawiedliwości w 2004 bez powodzenia kandydował do Parlamentu Europejskiego. W 2005 został wybrany na posła na Sejm w okręgu toruńskim. W V kadencji był sekretarzem Klubu Parlamentarnego PiS, wiceprzewodniczącym Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży, członkiem Komisji Spraw Zagranicznych oraz Delegacji Parlamentarnej RP do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy, a także członkiem Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz projektu ustawy o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa komunistycznego. Pełnił funkcję przewodniczącego Parlamentarnego Zespołu Miłośników Historii.
W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 22 159 głosów. W wyborach do Sejmu w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, dostał 24 907 głosów[5]. W grudniu 2014 zrezygnował z członkostwa w PiS i w klubie parlamentarnym tej partii[6].
W wyborach parlamentarnych w 2015 wystartował jako niezależny kandydat do Senatu[7]. W 2019 ponownie ubiegał się o mandat eurodeputowanego z listy Prawa i Sprawiedliwości[8]. W tym samym roku ponownie został członkiem tej partii i wyborach parlamentarnych został wybrany z jej ramienia do Sejmu, otrzymując w okręgu toruńskim 12 293 głosy[9]. W IX kadencji zasiadł w Komisji Finansów Publicznych oraz Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży[10].
26 stycznia 2021 decyzją prezesa Prawa i Sprawiedliwości Jarosława Kaczyńskiego został zawieszony w prawach członka partii[11], na początku czerwca tego samego roku został jednak przywrócony w prawach członka. 25 czerwca 2021 ogłosił wystąpienie z KP PiS i powołanie koła poselskiego Wybór Polska, którego został sekretarzem[12]; koło to uległo rozwiązaniu w lipcu 2021. W tym samym miesiącu polityk dołączył do koła Polskie Sprawy[13]. W 2023 bezskutecznie kandydował do Sejmu X kadencji[14].
W 1998 zawarł związek małżeński z Beatą, ma syna Michała (ur. 2000)[15]. Odznaczony Missio Reconciliationis[16].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
