Światowe Stowarzyszenie Organizacji Kickboxingu (ang.World Association of Kickboxing Organizations, skrótWAKO) – międzynarodowa organizacja pozarządowa, zrzeszająca 125 narodowych federacji kick-boxingu.
Organizacja promuje kick-boxing na poziomie amatorskim oraz zawodowym.
Organizacja założona w 1976 roku przez niemieckiego kickboksera Georga Brucknera oraz amerykańskiego promotora Mike’a Andersona. Jej siedziba mieści się w Monzy. WAKO jest członkiem m.in. Światowej Agencji Antydopingowej, Olimpijskiej Rady Azji oraz SportAccord. Organizacja posiada pięć oddziałów - WAKO Europe, WAKO Panamerican, WAKO Asia, WAKO Oceania oraz WAKO Africa, które organizują i sankcjonują wiele cyklicznych zawodów takich jak mistrzostwa danego kontynentu czy kraju. Największymi zawodami są coroczne Mistrzostwa Świata. W 1991, zostało utworzone WAKO PRO jako ciało wykonawcze sankcjonujące pojedynki w zawodowej formie[3]. Aktualnie WAKO zrzesza ponad 120 krajów w tym Polskę (Polski Związek Kickboxingu).
Forma muzyczna - jest rodzajem wyreżyserowanej walki z jednym lub kilkoma przeciwnikami. Wykonywane techniki pochodzą z orientalnych sztuk walki i muszą być zgodne z rytmem muzycznym. Walki toczone są na tatami[5].
Point Fighting (Semi contact) – jest formą walki, gdzie dwaj zawodnicy walczą ze sobą w celu zdobycia większej ilości punktów używając prawidłowych, lekkich i dobrze kontrolowanych technik ręcznych i nożnych. Jest to walka przerywana, po każdej bezpośrednio udanej akcji następuje przyznanie punktów. Walki toczone są na tatami[6].
Light contact – jest to forma pośrednia pomiędzy point fightingiem a full contactem. Light contact jest formą walki ciągłej. Techniki ręczne i nożne są wykonane z lekką, kontrolowaną siłą. Walki toczone są na tatami[7].
Kick light - jest formą walki ciągłej. Jest to pośrednia nazwa między pół a pełnym kontaktem. Używa się technik nożnych na uda z pełnego kontaktu lecz są to techniki kontrolowane, które powinny trafiać w obszary dozwolone. Walki toczone są na tatami[8].
Full contact – jest formą walki ciągłej, podczas której ciosy bokserskie, techniki nożne wykonywane są z pełną siłą w dozwolone miejsca trafień. Walki toczone są tylko na ringu[9].
Low kick – jest formą walki ciągłej, podczas której ciosy bokserskie, techniki nożne wykonywane są z pełną siłą w dozwolone miejsca trafień, dozwolone są kopnięcia w wewnętrzne i zewnętrzne uda. Walki toczone są tylko na ringu[10].
K-1 – jest formą walki ciągłej, podczas której ciosy bokserskie, techniki nożne wykonywane są z pełną siłą w dozwolone miejsca trafień, dozwolone są kopnięcia w wewnętrzne i zewnętrzne uda, dozwolone jest trzymanie oburącz za szyję przeciwnika zadając jednocześnie jedno uderzenie kolanem, klinczowanie nie może trwać dłużej niż 5 sekund. Walki toczone są tylko na ringu[11].
Kategorie obowiązujące na zawodowym poziomie WAKO PRO w formułach low kick, full contact oraz K-1:
Mężczyźni
atomowa (-52.7kg)
musza (-54.5kg)
kogucia (-56.4kg)
piórkowa (-58.2kg)
lekka (-60kg)
superlekka (-62.2kg)
lekkopółśrednia (-64.5kg)
półśrednia (-66.8kg)
superpółśrednia (-69.1kg)
lekkośrednia (-71.8kg)
średnia (-75kg)
superśrednia (-78.1kg)
półciężka (-81.4kg)
junior lekkociężka (-85.1kg)
ciężka (-88.6kg)
junior ciężka (-94.1kg)
superciężka (+94.1kg)
Kobiety
musza (-48kg)
supermusza (-50kg)
kogucia (-52kg)
superkogucia (-54kg)
piórkowa (-56kg)
superpiórkowa (-58kg)
lekka (-60kg)
superlekka (-62kg)
półśrednia (-64kg)
superpółśrednia (-66kg)
średnia (-68kg)
superśrednia (-70kg)
ciężka (+70kg)
Organizacja prowadzi rankingi zawodników w poszczególnych wagach i formułach walki oraz przyznaje pasy mistrza świata, interkontynentalnego, Europy, Ameryki Północnej i Południowej, Azji oraz Afryki. Trofea są przyznawane w drodze pojedynczej walki i mają charakter przechodni.