Willa Herbstów w Sopocie
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Willa Herbstów – była rezydencja niemieckiej fabrykanckiej rodziny Herbstów (przemysł włókienniczy) z Łodzi w Sopocie, przy ul. Kościuszki 29; znanego, w okresie zamieszkiwania w Sopocie, filantropa i społecznika na rzecz polskiej społeczności miasta[2].
 nr rej. A-1257 z 1.12.2005[1] | |
_ul._Kościuszki_29_widok_1_Rafał_Peplinski.JPG) Willa Herbstów w Sopocie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Kościuszki 29 |
| Typ budynku |
rezydencja |
| Styl architektoniczny |
neorenesansowy |
| Architekt |
Wilhelm Lippke, przebudowa w 1896 |
| Inwestor |
Johannes Ick, Edward Herbst |
| Kondygnacje |
3 |
| Rozpoczęcie budowy | |
| Ważniejsze przebudowy |
1891-1896, 1910 |
| Zniszczono |
1945 |
| Odbudowano |
1955 |
| Pierwszy właściciel |
Johannes Ick |
| Kolejni właściciele |
rodzina Herbstów (1896-1939) |
| Obecny właściciel |
osoby prywatne |
Położenie na mapie Sopotu  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
 54°26′22,308″N 18°33′56,988″E | |
Powstała w 1896 poprzez rozbudowę przez Edwarda Herbsta wzniesionego w 1878 położonego przy ówczesnej Schulstraße 15, letniskowego domu armatora Johannesa Icka. Architektonicznie nawiązywała do rezydencji Herbstów w łódzkim Księżym Młynie[3]. Początkowo Herbst mieszkał w niej w sezonie letnim, po I wojnie światowej głównie w niej[4]. Edward Herbst zmarł w 1921, zaś rodzina mieszkała w willi do śmierci w 1939 jego żony Matyldy Herbst[5]. W 1940 willa została sprzedana Rzeszy Niemieckiej za sumę 422 500 marek i przekazana wojskowym władzom niemieckim, które prowadziły w niej do 1941 lazaret, i użyczona później gen. piechoty Bodewinowi Keitlowi, młodszemu bratu feldmarszałka Wilhelma Keitla[6].
Wśród gości rezydencji byli m.in.: następca tronu Niemiec Wilhelm Hohenzollern oraz Wojciech Kossak (1913)[7].
Zniszczona w 1945, została odbudowana w 1955, znacznie odbiegając od dotychczasowego kształtu i dbałości konserwatorskiej o detale, gdyż przekształcona w dom wielorodzinny, i przekazana wojskowej administracji mieszkań (14 lokali).
- Należący do rezydencji park Haffnera (2,6 ha), nazywany dawniej Gajem Królowej Elżbiety, stał się publiczny.
- Dom gościnny zwany też oficyną z 1896 (proj. Carl Kupperschmitt) zajęło po II wojnie światowej przedszkole.
- Budynek mieszczący stajnie wraz z mieszkaniami dla służby z 1906 (proj. Adolf Bielefeldt) – zajmowała przez długie lata powojenne Spółdzielnia Rękodzieła Artystycznego "Baltskór" (ul. Kościuszki 33a).
- Na miejscu szklarni a właściwie oranżerii wraz z prawie 13-metrową palmiarnią (proj. Carl Kupperschmitt), powstał w latach 70. mieszkalny wieżowiec.
Obecnie rezydencja jest własnością zamieszkujących ją rodzin.
Na miejscowym cmentarzu znajduje się Kaplica Herbstów (proj. Heinrich Dunkel) z 1925, również znajdująca się pod opieką konserwatorską, odnowiona w 2005.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
