Ulica Franciszkańska w Sanoku
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulica Franciszkańska w Sanoku – ulica w dzielnicy Śródmieście miasta Sanoka[1].
| Śródmieście | |||||||||||||
 | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Długość |
100 m | ||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Sanoka  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu sanockiego  | |||||||||||||
 49°33′37,9″N 22°12′22,2″E | |||||||||||||
Nazwa ulicy Franciszkańskiej została nadana w toku dokonywanych zmian nazw ulic w Sanoku w 1913 i przyznana drodze biegnącej od ul. 3 Maja w dół schodami do ulicy Andrzeja Potockiego[2] (Alojzy Zielecki podał, że nazwa ulicy Franciszkańskiej została nadana podczas zbiorowej decyzji Rady Miejskiej w Sanoku w 1867[3]. Wcześniej ten odcinek był określany jako przecznica od ul. 3 maja[4]. Na przełomie XIX/XX wieku ulica została poszerzona[5].
W okresie PRL istniała ul. Bojowników o Wolność i Demokrację, a w 1989 została przywrócona nazwa ulicy Franciszkańskiej[6].
Ulicę Franciszkańska (oraz uliczkę łączącą ją z Rynkiem) wzmiankował Stefan Stefański opisując zwiedzanie Sanoka na kartach swojego wielokrotnie wznawianego przewodnika turystycznego[7].
- Kamienica pod numerem 2. Przed 1939 mieściła się w nim siedziba ukraińskiej organizacji „Narodna Torhowla” (także jako „Russki Torgowy Dom”[8] – kamienica narożna pod adresem ulicy 3 Maja 3 także mieściła tę organizację do 1944[9]), a po zakończeniu II wojny światowej w 1945 pomieszczenia piętrowe zostały przekazane do użytkowania na rzecz koła sanockiego Związku byłych Więźniów Ideowo-Politycznych z czasów wojny z lat 1939-1945 (po przemianowano o 1947 Polskiego Związku Byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych, a od 1949 Związku Bojowników o Wolność i Demokrację)[10]. Około 1952 ZBoWiD usuniąto z pomieszczeń, a lokal zajmowała Liga Przyjaciół Żołnierza[11].
- Kamienica pod numerem 3. Na przełomie lat 60./70. pod numerem 3 ulicy ZBoWiD działały Przedsiębiorstwo Budownictwa Komunalnego w Sanoku oraz Miejskie Przedsiębiorstwo Remontowo-Budowlane w Sanoku[12]. W 1972 obiekt pod tym numerem ulicy, stanowiący murowany dom z przełomu XVIII/XIX wieku, przebudowywany XIX/XX w., został włączony do uaktualnionego wówczas rejestru zabytków Sanoka[13]. Budynek został wpisany do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka, opublikowanego w 2015[14].
- Kamienica pod numerem 4. Budynek wpisany do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka, opublikowanego w 2015[14]. Na pierwszym piętrze lokal objął sanocki oddział Związku Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej[15].
- Synagoga Jad Charuzim, pod numerem 5. Budynek wpisany do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka, opublikowanego w 2015[16].
- Klasztor Franciszkanów, pod numerem 7. Zespół klasztorny (kościół, klasztor i ogrodzenie) został wpisany do wojewódzkiego (1968)[17] oraz do gminnego rejestru zabytków Sanoka[14].
- Na przełomie lat 60./70. pod numerem 7 ulicy ZBoWid działała Spółdzielnia Inwalidów „Spójnia”[18].
- Od południowo-wschodniego krańca ulicy odchodzą Schody Franciszkańskie (gotowe w 1905[19]) do ulicy Podgórze.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
