UNIFIL

UNIFIL (ang. United Nations Interim Force in Lebanon, Tymczasowe Siły Zbrojne ONZ w Libanie) – misja pokojowa ONZ działająca od 19 marca 1978 r. na terenie południowego Libanu. UNIFIL zostały utworzone na mocy rezolucji Rady Bezpieczeństwa S/RES/425 i S/RES/426^[1]. Jej powstanie wiąże się z atakami na Izrael przeprowadzanymi z tej części Libanu przez Organizację Wyzwolenia Palestyny. W odpowiedzi Izrael podjął okupację tych obszarów. Aby zapewnić bezpieczeństwo i płynne wycofywanie się Izraelczyków, Rada Bezpieczeństwa ONZ podjęła decyzję o powstaniu UNIFIL.

Francuscy żołnierze UNIFIL podczas mszy polowej

Tymczasowe Siły Zbrojne Organizacji Narodów Zjednoczonych w Libanie

United Nations Interim Force in Lebanon

Język roboczy	angielski
Utworzenie	19 marca 1978 r.
Strona internetowa

Baretka medalu ONZ za misję UNIFIL

UNIFIL jest obecnie jedną z najdłużej działających, ale też najbardziej nieskutecznych misji pokojowych ONZ. Jej żołnierze nie byli w stanie zapobiec ani wojnie z 1982 r., połączonej z masakrą przebywających w libańskich obozach dla uchodźców Palestyńczyków, ani też późniejszym nalotom izraelskiego lotnictwa (ostatnie miały miejsce w 2006 r.).

Rezolucja Rady Bezpieczeństwa OS/RES/1701 z 11 sierpnia 2006 r. rozszerzyła mandat UNIFIL wraz ze zwiększeniem personelu.

Transporter opancerzony UNIFIL w warunkach zimowych

Obecny, wyznaczony przez Radę Bezpieczeństwa, limit liczebności UNIFIL wynosi 15 tysięcy żołnierzy, ale w rzeczywistości cały personel liczy 12167 osób, w tym 10230 żołnierzy sił lądowych oraz 1772 żołnierzy sił morskich. Funkcję dowódcy misji pełni generał Luciano Portolano (Włochy).

Państwa o największych kontyngentach wojskowych w ramach Misji:

1.  Włochy (3000 żołnierzy)
2.  Francja (2400)
3.  Niemcy (2000)
4.  Chiny,  Indonezja,  Hiszpania (po 1000)
5.  Nepal (850)
6.  Indie (672)

W latach 1992–2009 w skład UNIFIL wchodził także Polski Kontyngent Wojskowy, liczący pod koniec swojego funkcjonowania ok. 500 żołnierzy. Został on ponownie rozlokowany w 2019 roku^[2].

Osobny artykuł: Polski Kontyngent Wojskowy w Libanie.

Podczas inwazji Izraela na Liban, bazy i posterunki UNIFIL były wielokrotnie ostrzeliwane przez siły izraelskie^[3].

Osobny artykuł: Izraelskie ataki na siły UNIFIL w An-Nakurze.

Dowódcy misji

1. 1978–1981 Emmanuel Erskine
2. 1981–1986 William Callaghan
3. 1986–1988 Gustav Hagglund
4. 1988–1993 Lars-Eric Wahlgren
5. 1993–1995 Trond Furuhovde
6. 1995–1997 Stanisław Woźniak
7. 1997–1999 George Konrote
8. 1999–1999 James Sreenan (pełniący obowiązki)
9. 1999–2001 Seth Obeng
10. 2001–2004 Lalit Tewari
11. 2004–2007 Alain Pellegrini
12. 2007–2010 Claudio Graziano
13. 2010–2012 Alberto Asarta
14. 2012–2014 Paolo Serra
15. od 2014 Luciano Portolano

Linki zewnętrzne

Zobacz multimedia związane z tematem: UNIFIL

• UNIFIL w serwisie Ośrodka Informacji ONZ w Warszawie. unic.un.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-12-30)].
• UNIFIL w serwisie Sekretariatu ONZ

Przypisy

1. Ośrodek Informacji ONZ w Warszawie
2. Polscy żołnierze rozpoczynają misję w Libanie. Ministerstwo Obrony Narodowej. [dostęp 2019-01-08].
3. Izraelskie czołgi znów zaatakowały siły pokojowe w Libanie. ONZ protestuje [online], Rzeczpospolita [dostęp 2024-10-16] (pol.).

Kontrola autorytatywna (misja utrzymania pokoju):

• ISNI: 0000000122265294
• VIAF: 148437852
• LCCN: n88058894
• J9U: 987007269171605171

Encyklopedie internetowe:

• Britannica: topic/United-Nations-Interim-Force-in-Lebanon
• SNL: UNIFIL