Trening autogenny
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Trening autogenny Schultza (gr. auto – sam i genesis – powstanie) to popularna nazwa techniki relaksacji neuromięśniowej[1], polegającej na wywołaniu poprzez autosugestię doznań podobnych do stanu hipnozy oraz wewnętrznej medytacji.
Ten artykuł należy dopracować |
System ćwiczeń opracował i opublikował w 1932 Johannes Schultz[2], korzystając z metod stosowanych w jodze oraz medytacji zen[1], bez ich mistyczno-religijnego aspektu. Uczeń Schultza i kontynuator jego badań nad terapią autogenną, Dr. Wolfgang Luthe, rozpowszechnił metodę w USA oraz Kanadzie. Terapeutyczne oddziaływanie TA badał także twórca Katedry Psychoterapii Collegium Medicum UJ, Jerzy Aleksandrowicz. W autogenii człowiek znajduje się pod wpływem własnego oddziaływania[potrzebny przypis].