Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tramwaje w Kostrzynie nad Odrą – system komunikacji tramwajowej istniejący w Kostrzynie nad Odrą w latach 1903–1945.
tramwaj | |
Brama Berlińska w Kostrzynie – pozostałości dawnej mijanki | |
Państwo | |
---|---|
Lokalizacja | |
Operator |
Städtische Straßenbahn Küstrin |
Lata funkcjonowania |
1913–1923 |
Infrastruktura | |
Schemat sieci tramwajowej[1] | |
Rozstaw szyn |
1000 mm |
|
Duże odległości między dzielnicami skłoniły władze miasta do uruchomienia połączenia tramwajowego. W tamtych czasach Kostrzyn nad Odrą (Küstrin) nie posiadał jeszcze sieci elektrycznej, więc decyzja padła na tramwaj konny o szerokości toru 1000 mm. Wagony zostały odkupione od miasta Poczdam i dostosowane do kostrzyńskich torów. Z powodu wysokich kosztów i wąskich uliczek, wybudowano jednotorową trasę z trzema mijankami. Do oficjalnego otwarcia doszło 10 marca 1903. Linie tramwajowe prowadziły z dworca kolejowego Stare Miasto, przez Rynek, Gwiazdę (dzisiaj rondo) gdzie rozchodziły się w trzech kierunkach: koszar przy ul. Gorzowskiej, Lasu Miejskiego i dworca kolejowego Nowe Miasto. W 1913 miasto zostało zelektryfikowane, więc powstały plany uruchomienia tramwaju elektrycznego i przedłużenia linii tramwajowej. Jednak z powodu braku pieniędzy do realizacji nie doszło. Po zakończeniu I wojny światowej nastały czasy wielkiego kryzysu gospodarczego, wzrosła inflacja oraz rosły koszty utrzymania, co spowodowało, że w 1923 roku kursowanie tramwaju postanowiono zawiesić, a wagony sprzedano.
W 1924 miasto przeznaczyło pieniądze na elektryfikację tramwajów. Słupy trakcyjne zaczęto stawiać wzdłuż już istniejących torów tramwaju konnego. Prąd popłynął 30 kwietnia 1925, a oficjalne otwarcie nastąpiło 16 maja 1925 przed zajezdnią, która znajdowała się koło wieży ciśnień (dziś teren ulicy Osiedlowej koło wieży ciśnień). Miasto zakupiło cztery tramwaje od firmy Christoph & Unmack w Niska. Następnie w wyniku wzrostu przewozów dokupiło jeszcze dwa wagony. W 1928 dokupiono też dwie przyczepy, które były podobne wyglądem do wagonów silnikowych. Nie były one jednak często używane, dopiero po roku 1934 można było je częściej zobaczyć na ulicach miasta. W 1941 zostały przewiezione do Łodzi[2], gdzie stacjonowały w zajezdni Chocianowice. Przetrwały wojnę i jeździły po Łodzi do lat pięćdziesiątych. Ostatni tramwaj (używany) firmy Waggon – fabrik Rastatt został zakupiony w 1943 od miasta Celle.
W 1933 postanowiono przedłużyć linię do Kietz, ale że większa część pieniędzy musiałaby być przeznaczona na nowe tramwaje, rada miasta postanowiła tymczasowo przedłużyć trasę tylko do mostu na kanale Odry. Z powodu dalszego braku pieniędzy, trasy nigdy nie przedłużono do Kietz i zamknięto ją w 1937, jednocześnie tworząc przystanek końcowy przy szkole średniej. Następnego dnia została otwarta linia autobusowa, pomiędzy Kietz a Rynkiem. 30 stycznia 1945 tramwaje zwieziono do zajezdni z powodu nadchodzącego frontu. Po wojnie ocalał tylko jeden tramwaj numer 5, który później został przewieziony do Gorzowa Wielkopolskiego. Jeździł tam w latach 1947–1955 prawdopodobnie pod numerem 2. Taki sam los spotkał tory tramwajowe – ostatnie tory prawdopodobnie zniknęły na początku lat 70. XX wieku a słupy trakcyjne w 1999 podczas remontu mostu na Warcie. Zachowało się jedynie kilka rozet służących do mocowania lin nośnych sieci trakcyjnej – na murach dworca kolejowego, Wieży Ciśnień i Bramy Berlińskiej. W 2007 podczas wykopów i układania podziemnej sieci kanalizacyjnej na Starym Mieście zdjęto oryginalne fragmenty bruku z ulicy łączącej Rynek z Bramą Berlińską, tym samym usuwając ostatni istniejący zarys toru tramwajowego.
Niedawno narodził się pomysł pozyskania tramwaju, najchętniej oryginalnego, który mógłby uzupełnić obraz rewitalizowanego obecnie Starego Miasta i znajdującej się tam Bramy Berlińskiej, przez którą przejeżdżały tramwaje łącząc oba brzegi miasta.
Linie tramwajowe w 1925
Linie tramwajowe w 1934 roku
Po wydłużeniu linii tramwajowej do Mostu na kanale Odry zamknięto odcinek do Dworca Strare Miasto
Linie tramwajowe w 1937 roku
Po skróceniu linii tramwajowej, otworzono linię autobusową Rynek – Kietz
Przystanki | dzisiejsze miejsca | |
---|---|---|
Alte Frankfurterstr. | przy Alte Frankfurterstr. | otwarty 1933 r., zamieniony 1 grudnia 1937 r. na przystanek autobusowy |
Artilleriestrasse | przy Artillerestrsse | otwarty 1933 r., zamieniony 1 grudnia 1937 r. na przystanek autobusowy |
Bahnhof Altstadt | obok Bahnhof Altstadt (Dworca Starego Miasta) | zawieszony w grudniu 1933 r. |
Bahnhof Neustadt | obok Dworca Kolejowego i Dworca PKS | |
Bahnhofstrasse | przy ul. Dworcowej | |
Boelkestrasse | przy ul. Sportowej koło dawnego Hortexu | wcześniej nosił nazwę Emailliewerk |
Emailliewerk | przy ul. Sportowej koło dawnego Hortexu | wyłączony w czerwcu 1930 r. Przywrócony pod nazwą Boelkestrasse 1935 r. |
Finanzamt | obok 3 Maja | |
Friedenskirche | - | |
Mittelschule | koło mostu Odrzańskiego, granica | |
Oderbrücke | na moście odrzańskim | zamieniony 1 grudnia 1937 r. na przystanek autobusowy |
Odervorflutbrücke | przy Odrze w Küstrin-Kietz | otwarty 1933 r., zamieniony 1 grudnia 1937 r. na przystanek autobusowy |
Rennplatz | przy ul. Berlińskiej obok Plac Ćwiczeń | wyłączony pomiędzy 1940-1944 r. |
Marktplatz | Rynek Stare Miasto | |
Moltkeplatz | niedaleko Park Lwa | |
Neumarkt | koło Placu Wojska Polskiego | |
Rackelmannstrasse | przy ul. Sikorsiego koło Kopernika | |
Schützenstrasse | za Piastem koło kina Warty | tylko w weekendy oraz podczas wyjazdów i zjazdów do zajezdni |
Schwimmanstalt | - | tylko w sezony letnie |
Sportplatz | - | |
Stadtwald | Między rondem Woodstock a Osiedlem Leśnym | |
Stern | Rondo Unii Europejskiej | |
Stülpnagelkaserne | dzisiejsza ul. Sportowa (os. Leśne – dawne koszary Stulpnagla) | wyłączony w 1944 r. |
Wallstrasse | - | przeniesiony w 1932 r.koło Hoher Kavallier(dzisiaj koło hotelu Bastion) |
Weinbergstrasse | przy ul. Gorzowskiej obok ul. Żeglarskiej |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.