Szwa
rodzaj samogłoski średniej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szwa – w językoznawstwie, zwłaszcza w fonetyce i fonologii, określenie samogłoski średnio centralnej (zaokrąglonej lub niezaokrąglonej) znajdującej się w środku diagramu samogłoskowego, oznaczanej w międzynarodowym alfabecie fonetycznym symbolem ə lub inną samogłoski bliskiej tej pozycji. Dla przykładu w języku angielskim litera a w wyrazie about jest wymawiana przez szwę. W języku angielskim szwa występuje głównie w sylabach nieakcentowanych, ale w innych językach może pojawiać się częściej w sylabach akcentowanych. W polszczyźnie standardowej szwa nie występuje wcale. Można ją spotkać tylko w niektórych dialektach lokalnych.
| ə | ||||
| Jednostka znakowa |
ə | |||
|---|---|---|---|---|
| Unikod |
U+0259 | |||
| UTF-8 (hex) |
c9 99 | |||
| Inne systemy | ||||
| X-SAMPA | @ | |||
| Kirshenbaum | @ | |||
| IPA Braille↗ | ⠢ | |||
| Przykład | ||||
| informacje • pomoc | ||||
| ||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | ||||
W odniesieniu do niektórych języków nazwa „szwa” oraz symbol ə mogą określać inne samogłoski średnie, niekoniecznie samogłoskę średnio centralną.
- język albański
- język angielski: about [əˈbaʊt] 'o, na temat'
- język bułgarski
- język francuski
- język kaszubski: bëł [bəw] 'był'
- język maryjski: кыжгымдыш [kəʒɡəmdəʃ] 'podrażnienie'
- język niemiecki: Mücke [ˈmʏkə] 'komar'
- język paszto: ﺳﺘﺮﺍﻱ [stəˈraj] 'zmęczony'
- język portugalski (odmiana europejska[1]): saca [ˈsäkə] 'worek' (Z reguły transkrybowana /ɐ/; odpowiada samogłosce [ɐ] w odmianie brazylijskiej[2])
- język połabski
- język rosyjski: но́вой [ˈnɔvəj] 'nową'
- język rumuński: mamă [ˈmamə] 'mama'[3]