Loading AI tools
polski biolog Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Hiller (ur. 27 grudnia 1891 w Łodzi, zm. 5 lipca 1965 w Gdańsku) – polski histolog i embriolog.
| Data i miejsce urodzenia |
27 grudnia 1891 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 lipca 1965 |
| profesor nauk medycznych | |
| Specjalność: embriologia, histologia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1921 |
| Profesura |
1938 |
| Polska Akademia Umiejętności | |
| Status |
członek korespondent |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Jagielloński |
W 1911 zdał maturę w Gimnazjum Polskim w Łodzi[1]. Od 1912 roku studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Był uczniem profesora Emila Godlewskiego (młodszego)[2]. W 1914 walczył w 1 Kompanii Kadrowej Józefa Piłsudskiego. W latach 1914–1917 pełnił funkcję szefa sanitarnego 1 pułku piechoty I Brygady Legionów Polskich[1]. W 1918 brał udział w walkach o Lwów z Ukraińcami, w szeregach 1 Dywizji Piechoty Legionów walczył w wojnie polsko-bolszewickiej[1].
W 1921 obronił pracę doktorską. W latach 1926–27 przebywał na stypendium Fundacji Rockefellera w Stanach Zjednoczonych. Odbywał staże w Uniwersytecie Cornella i Uniwersytecie Yale. Podczas studiów pracował w Zakładzie Fizjologii, następnie w Zakładzie Biologii i Embriologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1928 otrzymał stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy Wpływ głodu na regenerację u aksolotla[1]. W latach 1929–39 pełnił funkcję kierownika Katedry Histologii i Embriologii Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W 1929 otrzymał tytuł profesora tytularnego, zaś w 1938 – profesora zwyczajnego. W roku akademickim 1935/1936, 1937/1938 i 1939 był dziekanem Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Stefana Batorego[3].
Podczas II wojny światowej pracował w wileńskich szpitalach i uczestniczył w tajnym nauczaniu[1].
W 1945 przybył do Gdańska, gdzie objął funkcję kierownika Zakładu Embriologii i Histologii Akademii Lekarskiej, w 1950 przemianowanej na Akademię Medyczną[3]. Kierował zakładem do emerytury w 1962. W latach 1959–1962 był prorektorem Akademii Medycznej. Pełnił obowiązki kuratora Bratniej Pomocy Studentów tej uczelni[1].
Był autorem 30 prac naukowych i 86 rozdziałów w podręcznikach dla studentów i lekarzy oraz artykułów o charakterze popularnonaukowym[1]. Zajmował się m.in. procesami regeneracji tkanki mięśniowej i nerwowej bezkręgowców[4]. Wykonał pionierskie w Polsce histochemiczne badania organogenezy u kręgowców. Przedmiotem jego zainteresowań naukowych były mszywioły.
W 1939 został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności[3]. Od 1959 do 1963 był prezesem Gdańskiego Towarzystwa Naukowego[5]. W 1963 r. otrzymał tytuł "Bene Meritus" Polskiego Towarzystwa Histochemików i Cytochemików[6].
Został pochowany na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku (rejon IX, kwatera profesorów)[7].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
