Sphenomorphiniplemię jaszczurek z podrodziny Lygosominae w obrębie rodziny scynkowatych (Scincidae).

Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Sphenomorphini
Welch, 1982[1]
Ilustracja
Przedstawiciel podrodziny – Sphenomorphus cyanolaemus
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Rząd

łuskonośne

Infrarząd

Scincomorpha

Rodzina

scynkowate

Podrodzina

Lygosominae

Plemię

Sphenomorphini

Typ nomenklatoryczny

Sphenomorphus Fitzinger, 1843

Synonimy
Rodzaje

43 rodzaje – zobacz opis w tekście

Zamknij

Zasięg występowania

Plemię obejmuje gatunki występujące w południowej i południowo-wschodniej Azji, Australazji i Ameryce Północnej[7][8].

Podział systematyczny

Do plemienia należą następujące rodzaje[7]:

  • Alpinoscincus Slavenko, Tamar, Tallowin, Kraus, Allison, Carranza & Meiri, 2021
  • Anomalopus Duméril, 1851
  • Calorodius Torkkola, Worthington Wilmer, Hutchinson, Couper & Oliver, 2022 – jedynym przedstawicielem jest Calorodius thorntonensis (Greer, 1983)
  • Calyptotis De Vis, 1886
  • Coeranoscincus Wells & Wellington, 1985
  • Coggeria Couper, Covacevich, Masterson & Shea, 1996 – jedynym przedstawicielem jest Coggeria naufragus Couper, Covacevich, Masterson & Shea, 1996
  • Concinnia Wells & Wellington, 1984
  • Ctenotus Storr, 1964
  • Eremiascincus Greer, 1979
  • Eulamprus Fitzinger, 1843
  • Fojia Greer & Simon, 1982 – jedynym przedstawicielem jest Fojia bumui Greer & Simon, 1982
  • Glaphyromorphus Wells & Wellington, 1984
  • Gnypetoscincus Wells & Wellington, 1984 – jedynym przedstawicielem jest Gnypetoscincus queenslandiae (De Vis, 1890)
  • Hemiergis Wagler, 1830
  • Insulasaurus Taylor, 1925
  • Isopachys Lönnberg, 1916
  • Kaestlea Eremchenko & Das, 2004
  • Larutia Böhme, 1981
  • Leptoseps Greer, 1997
  • Lerista Bell, 1833
  • Lipinia Gray, 1845
  • Lobulia Greer, 1974
  • Nangura Couper, Covacevich & James, 1993 – jedynym przedstawicielem jest Nangura spinosa Couper, Covacevich & James, 1993
  • Notoscincus Fuhn, 1969
  • Nubeoscincus Slavenko, Tamar, Tallowin, Kraus, Allison, Carranza & Meiri, 2021
  • Ophioscincus Peters, 1873
  • Ornithuroscincus Slavenko, Tamar, Tallowin, Kraus, Allison, Carranza & Meiri, 2021
  • Otosaurus Gray, 1845 – jedynym przedstawicielem jest Otosaurus cumingi Gray, 1845
  • Palaia Slavenko, Tamar, Tallowin, Kraus, Allison, Carranza & Meiri, 2021 – jedynym przedstawicielem jest Palaia pulchra (Boulenger, 1903)
  • Papuascincus Allison & Greer, 1986
  • Parvoscincus Ferner, Brown & Greer, 1997
  • Pinoyscincus Linkem, Diesmos & Brown, 2011
  • Praeteropus Hutchinson, Couper, Amey & Wilmer, 2021
  • Prasinohaema Greer, 1974
  • Protoblepharus Mirza, Bragin, Bhosale, Gowande, Patel & Poyarkov, 2022
  • Saiphos Gray, 1831 – jedynym przedstawicielem jest Saiphos equalis (Gray, 1825)
  • Scincella Mittleman, 1950
  • Sepsiscus Hutchinson, Couper, Amey & Wilmer, 2021 – jedynym przedstawicielem jest Sepsiscus pluto (Ingram, 1977)
  • Silvascincus Skinner, Hutchinson & Lee, 2013
  • Sphenomorphus Fitzinger, 1843
  • Tropidophorus Duméril & Bibron, 1839
  • Tumbunascincus Skinner, Hutchinson & Lee, 2013 – jedynym przedstawicielem jest Tumbunascincus luteilateralis (Covacevich & McDonald, 1980)
  • Tytthoscincus Linkem, Diesmos & Brown, 2011

Uwagi

  1. Typ nomenklatoryczny: Rhodona Gray, 1839; nomen oblitum.
  2. Typ nomenklatoryczny: Ablepharus Fitzinger, 1824; nomen oblitum.
  3. Typ nomenklatoryczny: Ophiopsis Fitzinger, 1843 (= Lerista Bell, 1833); nomen oblitum.
  4. Typ nomenklatoryczny: Tropidophorus Duméril & Bibron, 1839; nomen oblitum.

Przypisy

Wikiwand in your browser!

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.