Skalice

Skalice – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie ząbkowickim, w gminie Ziębice.

Ten artykuł dotyczy miejscowości Skalice. Zobacz też: artykuł o miejscowości Skała, która do 2009 roku również nosiła nazwę Skalice.

Skalice

wieś
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Powiat	ząbkowicki
Gmina	Ziębice
Wysokość	205-212 m n.p.m.
Liczba ludności (2011)	123[1]
Strefa numeracyjna	74
Kod pocztowy	57-210[2]
Tablice rejestracyjne	DZA
SIMC	0856913
Położenie na mapie Polski Skalice
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Skalice
Położenie na mapie powiatu ząbkowickiego Skalice
Położenie na mapie gminy Ziębice Skalice
50°39′24″N 17°02′42″E[3]

Podział administracyjny

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.

Nazwa

Nazwa pochodzi od polskiej nazwy skały^[4]. Heinrich Adamy w swoim dziele o nazwach miejscowych na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu wymienia najwcześniejszą nazwę miejscowości w staropolskiej formie "Skalicz" podając jej znaczenie jako "Felsengund" czyli w tłumaczeniu "Kamienny fundament"^[4]. Niemcy fonetycznie zgermanizowali nazwę miejscowości na "Skalitz"^[4] w wyniku czego utraciła ona swoje pierwotne znaczenie.

Nazwę miejscowości w zlatynizowanych, staropolskich formach Skalicz^[5] oraz Scalizi notuje wraz z sąsiednimi wsiami jak Raczyce, Witostowice oraz Jaworowice spisana po łacinie w latach 1269–1273 Księga henrykowska w następującym fragmencie: "Sed sciendum, quod nunc in ipso territorio Colacsowe consistunt nunc quedam villule, quarum nomina sunt hec: Withostowizi cum suo circuitu, Rascizhci, Scalizci, Iauorowizi"^[6][7] Miejscowość została wymieniona w formie Scalicz w 1333 roku w łacińskim dokumencie wydanym we Wrocławiu przez księcia śląskiego Bolka^[8].

Historia

Wieś stanowiła niegdyś część terytorium Kołacza z Witostowic i była własnością rycerską. W 1239 r. część wsi należała do proboszcza henrykowskiego Mikołaja, który darował ją klasztorowi, a w 1259 r. klasztor odkupił resztę wsi i od tego czasu aż do 1810 r. pozostawała własnością cysterską^[9].

Szlaki turystyczne

• Nowina - Rozdroże pod Mlecznikiem - Raczyce - Henryków - Skalice - Skalickie Skałki - Skrzyżowanie nad Zuzanką - Bożnowice - Ostrężna - Miłocice - Gromnik - Jegłowa - Żeleźnik - Wawrzyszów - Grodków - Żarów - Starowice Dolne - Strzegów - Rogów - Samborowice - Szklary - Wilemowice leśniczówka - Biskupi Las - Dębowiec - Ziębice^[10]

Przypisy

1. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1169 [zarchiwizowane 2022-10-26].
3. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 123061
4. HeinrichH. Adamy HeinrichH., Die schlesischen Ortsnamen, ihre Entstehung und Bedeutung. Ein Bild aus der Vorzeit, wyd. 2, Breslau: Verlag von Priebatsch’s Buchhandlung, 1888, s. 58, OCLC 456751858 (niem.).
5. Gustav Adolf Stenzel 1854 ↓, s. 137.
6. Henryk Łowmiański 1967 ↓, s. 35.
7. Księga Henrykowska tom I, par. 36, s.254, 1269–1273.
8. Colmar Grünhagen 1854 ↓, s. 200.
9. JerzyJ. Organiściak JerzyJ., Szlak Cysterski na Ziemi Ząbkowickiej, s. 7 (pol.).
10. Informacje zawarte na stronie PTTK Strzelin; dostęp: 9.07.2017

Bibliografia

• Henryk Łowmiański: Początki Polski. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Naukowe, 1967.
• Colmar Grünhagen: Codex Diplomaticus Silesiae T.22 Regesten zur schlesischen Geschichte 1327-1333. Breslau: E. Wohlfarth's Buchhandlung, 1903.

Linki zewnętrzne

• geoportal.gov.pl