Loading AI tools
amerykański reżyser Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Robert Bernard Altman (ur. 20 lutego 1925 w Kansas City, Missouri, zm. 20 listopada 2006 w Los Angeles) – amerykański reżyser, scenarzysta i producent filmowy. Laureat honorowego Oscara za całokształt twórczości w roku 2006.
Prawdziwe imię i nazwisko |
Robert Bernard Altman |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
20 lutego 1925 |
Data i miejsce śmierci |
20 listopada 2006 |
Zawód |
reżyser |
Współmałżonek |
LaVonne Elmer |
Lata aktywności |
1947–2006 |
Urodził się w Kansas City (Missouri) jako syn Bernarda „B.C.” Altmana, sprzedawcy ubezpieczeń i Helen Mathews Altman. Był potomkiem jednego z pasażerów na statku Mayflower. Robert i jego dwójka młodszego rodzeństwa cieszyli się wygodnym i stabilnym wychowaniem, w dużej mierze dzięki prowadzeniu ręką matki. Ich ojciec był alkoholikiem, który miał reputację miłośnika romansów i awantur. Matka, Helen Altman, nieco powściągliwa kobieta, przyjęła katolicką wiarę swojego męża, i to ona utrzymywała porządek w domu. Jednak jej najstarsze dziecko od najmłodszych lat wykazywało buntowniczość ojca, a uczęszczanie do lokalnych katolickich szkół podstawowych nie wpływało na jego zachowanie. Podobnie jak jego ojciec, lubił pić i imprezować, a wykazywał poważne zainteresowanie tylko jedną czynnością: oglądaniem filmów[1].
Uczęszczał do szkół jezuitów. Studiował inżynierię na University of Missouri. W czasie II wojny światowej przez krótki czas był drugim pilotem bombowca B-24. Tuż po wojnie pracował jako dziennikarz i pisał scenariusze do słuchowisk radiowych. W 1947 r. zajmował się realizacją filmów dokumentalnych i instruktażowych w wytwórni Calvin Company. W Paryżu mieszkał przez 10 lat, gdzie zrealizował kilka filmów. Gdy nie kręcił filmów, pracował w teatrze i w operze. W 2006 r. Amerykańska Akademia Sztuki i Wiedzy Filmowej przyznała mu honorowego Oscara za całokształt twórczości.
Zwłoki reżysera zostały skremowane, a prochy rozsypane do morza[2]. Miał pięcioro dzieci z trzema żonami.
Debiutem filmowym był niskobudżetowy kryminał Młodociani przestępcy (1957). Później realizował filmy dokumentalne oraz telewizyjne między innymi Alfred Hitchcock przedstawia. Pierwszy sukces odnotował reżyserując MASH (1970). W krytyczny sposób przedstawił obraz wojny w Korei. Obnażył głupotę wojskowego reżimu i biurokracji, które prowadzą do absurdu. W tej komedii wyraźnie wprowadził zasadę zbiorowego portretu: jest wielu bohaterów pierwszoplanowych, a fabuła składa się z dużej ilości wątków. Rozwiązania te Altman wykorzystywał w następnych swoich filmach Nashville (1975), Dzień weselny (1978).Często korzystał z konwencji kina gatunkowego: thrillera Gracz (1992), westernu McCabe i pani Miller (1971), czy kryminału Długie pożegnanie (1973). Burzył jednak konwencję, wprowadzał ton prześmiewczy, aby podkreślić dramatyczną sytuację bohaterów. Altman stawiał swoją diagnozę, ośmieszał mity, które przeczyły prawdzie[3].
Poniżej przedstawiono wybrane seriale Altmana z lat 50. i 60. XX wieku:[4]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.