![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3c/Rakuska_Czuba.jpg/640px-Rakuska_Czuba.jpg&w=640&q=50)
Rakuska Grań
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Rakuska Grań – końcowy fragment długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika z Łomnicą i Kieżmarskim Szczytem w słowackich Tatrach Wysokich, ciągnący się od Rakuskiej Przełęczy po Małą Rakuską Kopkę[1]. Początkowo biegnie w północno-wschodnim kierunku, na wierzchołku Rakuskiej Czuby zmienia kierunek na południowo-wschodni. Rakuska Grań oddziela środkową część Doliny Kieżmarskiej od środkowej części Doliny Huncowskiej. Kolejno znajdują się w niej[2]:
- Rakuska Przełęcz (Nižné sedlo pod Svišťovkou, 1995 m),
- Rakuska Kopa (Svišťov hrb),
- Rakuski Przechód (Sedlo pod Svišťovkou, 2023 m),
- Rakuska Czuba (Veľká Svišťovka, 2038 m),
- Niżnia Rakuska Przełęcz (Przełęcz pod Rakuską Czubką, Sedlo pod Malou Svišťovkou, 1521 m),
- Mała Rakuska Czubka (Rakuska Czubka, Mała Rakuska Czuba, Malá Svišťovka, 1558 m),
- Mała Rakuska Kopka (1224 m)[1][3].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ef/Masyw_%C5%81omnicy_a1.jpg/640px-Masyw_%C5%81omnicy_a1.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3c/Rakuska_Czuba.jpg/640px-Rakuska_Czuba.jpg)
Grań kończy się tuż ponad dnem Doliny Kieżmarskiej, naprzeciw Białego Brzegu nad Białą Wodą Kieżmarską[3]. Stoki końcowej części grani to Rakuska Ubocz po jej północno-wschodniej stronie oraz dolne partie Huncowskiej Uboczy po stronie południowo-zachodniej. W tych ostatnich znajduje się jeszcze niewybitna Huncowska Kazalnica (1202 m[3])[1].
W wierzchołku Rakuskiej Czuby od Rakuskiej Grani odgałęzia się na północny wschód Folwarska Grań[1]. Pomiędzy nią a właściwą Rakuską Grań wcina się Wielki Żleb Rakuski, niżej pod grzbiet podchodzi zaś Mały Żleb Rakuski. Pod górną część grani między Rakuską Przełęczą a Rakuską Czubą podchodzą od północy, z Doliny Zielonej Kieżmarskiej, dwa żleby: Zadni Lendacki Żleb i Skrajny Lendacki Żleb[3].
Granią na żadnym odcinku nie wiodą szlaki turystyczne, przecinają ją jednak w trzech miejscach[3].
Nazwy grani i obiektów w niej położonych pochodzą od podtatrzańskiej wsi Rakusy (Rakúsy)[4]. Nie ma żadnego powszechnie stosowanego słowackiego określenia dla tego odcinka grani.