Rakuska Przełęcz
przełęcz w Tatrach Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rakuska Przełęcz (słow. Nižné sedlo pod Svišťovkou, niem. Ratzenbergjoch, Ratzenbergsattel, węg. Morgás-hágó[1]) – przełęcz w Tatrach Wysokich na Słowacji, położona na wysokości 1995[2][3] lub 2018[4][5] m w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika, we fragmencie opadającym na północny wschód z Małego Kieżmarskiego Szczytu. W miejscu tym rozpoczyna się Rakuska Grań – końcowy odcinek tej grani[4].
 Grupa Łomnicy i Rakuska Przełęcz. Widok z wejścia do Doliny Kieżmarskiej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
1995 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
 49°12′13,3″N 20°13′59,3″E | |
Przełęcz oddziela Złotą Czubę w północno-wschodniej grani Małego Kieżmarskiego Szczytu od Rakuskiej Kopy w Rakuskiej Grani. Jest jedną z dwóch płytkich, trawiasto-piarżystych przełęczy położonych w Rakuskiej Grani pomiędzy masywem Małego Kieżmarskiego Szczytu a Rakuską Czubą. Drugą z nich jest Rakuski Przechód, położony wyżej, pomiędzy Rakuską Czubą a niewielkim wzniesieniem Rakuskiej Kopy. Te przełęcze i szczyty oddzielają od siebie środkowe części Świstówki Huncowskiej (Huncovská kotlinka) od Doliny Zielonej Kieżmarskiej (dolina Zeleného plesa), czyli górne piętra Doliny Huncowskiej i Doliny Kieżmarskiej. Z Rakuskiej Przełęczy do Doliny Zielonej Kieżmarskiej opada stromy Zadni Lendacki Żleb, z Rakuskiego Przechodu zaś Skrajny Lendacki Żleb. Pomiędzy żlebami znajduje się Lendacka Ubocz, płaska grzęda o szerokim trawiastym zboczu. Z przełęczy i całej grani rozlegają się widoki na Dolinę Kieżmarską i Tatry Bielskie[4].
Szlak Magistrali Tatrzańskiej przechodzi nie przez Rakuską Przełęcz, ale przez pobliski Rakuski Przechód. Prowadzi on z Doliny Łomnickiej na tę przełęcz i dalej w dół Skrajnym Lendackim Żlebem i Lendacką Uboczą do Doliny Zielonej Kieżmarskiej[5]. Drogi przez obie przełęcze są ważnym połączeniem sąsiednich dolin także dla taterników – prowadzą tędy najłatwiejsze szlaki zejściowe z masywu Kieżmarskich Szczytów. Przejście granią pomiędzy Rakuską Przełęczą a Rakuskim Przechodem jest proste i zajmuje ok. 10 min. Dawniej na Rakuski Przechód prowadził też znakowany żółto szlak z Niżniej Rakuskiej Przełęczy trawersujący szczyt Rakuskiej Czuby. Zimą dogodne jest wejście od strony Doliny Huncowskiej i Doliny Łomnickiej, natomiast teren po stronie Doliny Kieżmarskiej jest zagrożony lawinami, także na Magistrali Tatrzańskiej[4].
Wszystkie nazwy siodła pochodzą od Rakuskiej Czuby[1]. Polska nazwa tych i innych sąsiednich obiektów wywodzi się od wsi Rakusy (Rakúsy)[5].
Rakuska Przełęcz była odwiedzana od dawna (co najmniej od początku XVII wieku). Pierwsze zimowe wejście należy do Güntera Oskara Dyhrenfurtha i Alfreda Martina (8 marca 1906 r.)[4].
– znakowana czerwono Magistrala Tatrzańska z Doliny Łomnickiej przez Huncowską Ubocz na Rakuski Przechód, z przełęczy w dół nad Zielony Staw Kieżmarski.
- Czas przejścia od Schroniska Łomnickiego na Rakuski Przechód: 1:20 h w obie strony
- Czas przejścia z przełęczy do schroniska nad Zielonym Stawem: 45 min, ↑ 1:35 h[6]
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
