![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e6/AN_-Edward_VII_peninsula.png/640px-AN_-Edward_VII_peninsula.png&w=640&q=50)
Półwysep Edwarda VII
półwysep Antarktydy / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Półwysep Edwarda VII[1] (ang. Edward VII Peninsula) – duży półwysep Antarktydy Zachodniej, stanowiący północno-zachodni skraj Ziemi Marii Byrd, pokryty przez lodowiec.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e6/AN_-Edward_VII_peninsula.png/320px-AN_-Edward_VII_peninsula.png)
Półwysep ten wychodzi w Morze Rossa pomiędzy Zatoką Sulzbergera a północno-wschodnim skrajem Lodowca Szelfowego Rossa. Został odkryty 30 stycznia 1902 podczas Ekspedycji Discovery pod dowództwem Roberta Falcona Scotta i nazwany „Ziemią Edwarda VII” na cześć brytyjskiego króla Edwarda VII. Dopiero wyprawa Byrda (1933-35) dowiodła, że jest to półwysep[2].
Fragment wybrzeża Ziemi Marii Byrd na wschód od Półwyspu Edwarda VII nosi nazwę Saunders Coast[3], a na zachód od niego znajduje się Lodowiec Szelfowy Rossa i Shirase Coast[4].