Port lotniczy Seul-Inczon
port lotniczy w Korei Południowej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Port lotniczy Seul-Inczon (ang.: Incheon International Airport, kor.: 인천국제공항, kod IATA: ICN, kod ICAO: RKSI) – główne międzynarodowe lotnisko Korei Południowej, położone na wyspie opodal miasta Inczon, 52 km na zachód od Seulu. Jest największym portem lotniczym kraju i jednym z najruchliwszych portów przesiadkowych Azji. W 2005 obsłużył około 30 mln pasażerów.
_(03)_(cropped).jpg) Widok z powietrza na port lotniczy Inczon | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Typ |
cywilne | ||||||||
| Kod IATA |
ICN | ||||||||
| Kod ICAO |
RKSI | ||||||||
| Wysokość |
7 m n.p.m. | ||||||||
| Statystyki ruchu (2023[1]) | |||||||||
| Liczba pasażerów |
56 131 064 | ||||||||
| Cargo |
3 600 288 t | ||||||||
| Liczba operacji |
337 299 | ||||||||
| Drogi startowe | |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Korei Południowej  | |||||||||
 37°27′48″N 126°26′24″E | |||||||||
| Strona internetowa | |||||||||
Port lotniczy Inczon przejął rolę międzynarodowego portu Korei Południowej od portu lotniczego Seul-Gimpo, z którym jest połączony specjalnie wybudowaną autostradą. Natomiast port lotniczy Gimpo obecnie pełni głównie rolę lotniska krajowego, ale posiada również międzynarodowe połączenia z portem lotniczym Tokio-Haneda w Japonii i kilkoma innymi miastami w Azji Wschodniej.
Seul-Inczon posiada pole golfowe, spa, prywatne pokoje do spania, lodowisko, kasyno, ogrody (zadaszone), oraz Muzeum Kultury Korei.
Port lotniczy Seul-Inczon znajduje się na zachód od Inczon, na wyspie Yeongjong-Yongyu na zachodnim wybrzeżu. W przeszłości istniały dwie odrębne wyspy Yeongjong i Yongyu, ale zostały połączone. Obie wyspy były częścią miasta Inczon.
Jest połączony z lądem przez Incheon International Airport Expressway (Autostrada 130), z którym jej częścią jest most Yeongjong. Autostrada również łączy Port lotniczy Seul-Gimpo, który obsługuje połączenia krajowe. Lotnisko jest obsługiwane przez często kursujące autobusy ze wszystkich części Korei Południowej, jak również przez tradycyjne usługi promowe pomiędzy Yeongjong oraz Inczonem. Limuzyny z lotniska są dostępne przez całą dobę do Seulu i Inczon.
Port lotniczy Seul-Inczon jest połączony koleją z Portem lotniczym Seul-Gimpo oraz metrem liniami 5 i 9, które zostały otwarte 23 marca 2007. i rozbudowane w grudniu 2010 r. łącząc lotnisko z liniami 2, 4 i 6.
Port lotniczy otrzymał nagrodę Best in Service Award in Class na 1. Międzynarodowej Konferencji na temat jakość produktów i usług lotnisk przez IATA i Airports Council International (ACI), i został sklasyfikowany na miejscu drugim w rankingu Najlepsze lotniska na świecie, za Portem lotniczym Hongkong, a przed Portem lotniczym Singapur-Changi[2].
Terminal na lotnisku ma 74 bramek, 44 w terminalu głównym i 30 w Pirsie A.
Po Igrzyskach Olimpijskich w Seulu w 1988 roku, międzynarodowy ruchu lotniczy do Korei wzrósł w niesamowitym tempie. Szczególnie w latach 90 XX wieku, okazało się, że Port lotniczy Gimpo nie nadąża za wzrostem ruchu lotniczego. W związku z tym, aby odciążyć Port lotniczy Gimpo, a także wybudować nowy port lotniczy, który może stać się centrum ruchu lotniczego w regionie, budowę lotniska rozpoczęto w listopadzie 1992 roku. Lotnisko zostało zbudowane na sztucznie utworzonym terenie między wyspami Yeongjong i Yongyu. Budowa trwała osiem lat, a kolejne sześć miesięcy trwały testy. Port lotniczy został oficjalnie otwarty w marcu 2001 roku.
Po pierwszy otwarciu lotnisko, było wiele problemów, większość z nich tyczyło się systemów obsługi bagażu. W rzeczywistości problem ten został odkryty w fazie testów, ale nie został naprawiony. W rezultacie, przez miesiąc po otwarciu lotniska, system miał być operowany w trybie półautomatycznym. Niemniej jednak, większość problemów zostało rozwiązanych w ciągu miesiąca, a lotnisko działało już normalnie.
Po atakach z 11 września 2001, system bezpieczeństwa portu lotniczego został zmodernizowany, jak również wyposażenie medyczne w związku z różnymi epidemiami występującymi w krajach sąsiednich.
Na początku 2002, okazało się, że lotnisko będzie przepełnione w roku 2006. W rezultacie w lutym 2002 r, została rozpoczęta budowa drugiego etapu. Pierwotnie budowa miała się zakończyć do grudnia 2008. Jednak ze względu na Igrzyska Olimpijskie w Pekinie w 2008 r., harmonogram budowy został zmodyfikowany w celu umożliwienia ukończenia budowy w lipcu 2008 roku.
W dalszej rozbudowie, Inczon i główna koreańsa firma logistyczna (spółka zależna od Korean Air) Hanjin Corporation podpisały umowę 10 stycznia 2008 r. dotyczącą zbudowania dziewięciopiętrowego szpitala w pobliżu lotniska. Po zakończeniu budowy w 2011, Yeongjong Medical Centre ma służyć okolicznym mieszkańcom i 30 000 krajowych i zagranicznych turystów, którzy przybywają na leczenie do Korei.
Faza pierwsza
W fazie 1, port lotniczy miał pojemność 30 milionów pasażerów rocznie i 1,7 miliona ton towarów rocznie. W tej fazie wybudowano terminal pasażerski o powierzchni użytkowej 496 000 metrów kwadratowych, dwa równoległe pasy startowe, wieżę kontrolną, budynek administracyjny, centrum transportu, i zintegrowanego centrum operacji, trzy terminale cargo, międzynarodowe centrum biznesowe, oraz budynek rządowy.
Faza druga
Faza 2 budowy rozpoczęła się w 2002 r. została zakończona 20 czerwca 2008 roku. W tej fazie budowy, wybudowano trzeci pas startowy o długości 4000 metrów oraz 13-hektarowy teren terminalu cargo. Wybudowano tunel o długości 870 metrów (2850 stóp) oraz pociąg wahadłowy pomiędzy terminalami[3].
Po zakończeniu, port lotniczy ma roczną zdolność 410 000 operacji 44 mln pasażerów, a prawie 4,5 miliona ton ładunków.
Faza trzecia
Rząd Korei Południowej zainwestował w rozbudowę która rozpoczęła się w 2011 roku około 4 miliardów wonów. Prace zakończono w 2017 r. Dodano drugi terminal pasażerski w północnej części lotniska i rozbudowano obecny terminal cargo. Terminale są połączone ze sobą poprzez podziemną kolejkę. Obecnie port lotniczy jest w stanie obsłużyć 62 mln pasażerów i 5,8 mln ton ładunków rocznie. Plany obejmują również dodanie hangarów do samolotów i rozszerzenie linii kolejowej do centrum Seulu[4].
Faza czwarta
Szacuje się, że ostateczna rozbudowa lotniska zakończy się w 2020. Po zakończeniu, lotniska będzie miało dwa terminale pasażerskie, cztery satelitarne pirsy, 128 bramek i pięć pasów równoległych (jeden wyłącznie dla lotów towarowych). Będzie w stanie obsłużyć 100 mln pasażerów oraz 7 mln ton ładunków rocznie. Lotnisko ma się przekształcić w jeden z dziesięciu najbardziej ruchliwych lotniska na świecie do roku 2020.
Cargo
- AirBridgeCargo Airlines (Moskwa-Domodiedowo, Moskwa-Szeremietiewo, Sankt Petersburg)
- Air France Cargo (Paryż-Charles de Gaulle)
- Air Hong Kong (Hongkong)
- All Nippon Airways & JP Express (Osaka-Kansai, Tokio-Narita)
- ANA Cargo (Osaka-Kansai, Tokio-Narita)
- Asiana Cargo
- Atlas Air (Hongkong)
- Avial NV
- British Airways World Cargo (Londyn-Heathrow)
- Cargo 360 (Chicago-O’Hare)
- Cargolux (Luksemburg)
- Cathay Pacific Cargo (Hongkong)
- China Cargo Airlines (Szanghaj)
- China Postal Airlines
- China Airlines Cargo (Tajpej-Taiwan Taoyuan)
- Coyne Airways
- DHL
- El Al Cargo (Hongkong, Tel Awiw)
- FedEx Express (Anchorage, Cebu, Indianapolis, Dżakarta, Newark, Penang, Subic)
- Focus Air Cargo
- Gemini Air Cargo (Miami, Nowy Jork-JFK)
- Great Wall Airlines
- Jade Cargo International
- Japan Airlines Cargo (Tokio-Narita)
- Kalitta Air (Hongkong, San Francisco)
- KLM Cargo (Amsterdam)
- Korean Air Cargo
- Krylo Airlines
- Lufthansa Cargo (Bahrajn, Kolonia/Bonn, Lipsk/Halle)
- Malaysia Airlines Kargo (Kuala Lumpur)
- Martinair Cargo
- Nippon Cargo Airlines (Osaka-Kansai, Tokio-Narita)
- NWA Cargo (Anchorage, Los Angeles, Tokio-Narita, Wilmington)
- Polar Air Cargo (Hongkong, Los Angeles)
- Russian Sky Airlines
- Shanghai Airlines Cargo (Szanghaj)
- Singapore Airlines Cargo (Singapur)
- Southern Air (Pekin, Hongkong, San Francisco)
- TNT Airways
- Tradewinds Airlines
- United Parcel Service (Anchorage, Dubaj, Hongkong, Kolonia/Bonn, Manila-Clark, Tajpej-Taiwan Taoyuan)
- World Airways (Anchorage, Hongkong)
- Yangtze River Express (Hangzhou, Qingdao)
Kolej
Stacja kolejowa pociągu AREX znajduje się w Centrum Transportowym obok głównego budynku terminalu i umożliwia szybkie połączenie z lotniskiem Gimpo i Seulem. Pociągi AREX mogą się rozpędzać do 120 km/h, prawie dwa razy szybciej niż zwykły pociąg metra. Pasażerowie mają do wyboru szybkie połączenia zatrzymujące się tylko w Inczonie i w Seulu, które trwa 43 minut, ale kursują one tylko co pół godziny lub zatrzymujące się na wszystkich stacjach, z nieco dłuższy czas przejazdu 53 minut, ale kursujące częściej, co sześć minut. Wiele stacji wzdłuż linii AREX połączonych jest ze stacjami metra.
Samochodem
Lotnisko prowadzi krótkoterminowy parking dla 4000 samochodów i długoterminowy parking dla 6000 samochodów. Wahadłowe połączenia łączy długoterminowy parking z terminalem pasażerskim oraz terminalem cargo. Wynajem samochodów znajduje się w pobliżu parkingów długoterminowych. Połączenie na ląd jest możliwe przez Most Yeongjong i autostradę.
Taksówki
Taksówki są dostępne w trzech różnych kolorach: biały (srebrny lub żółty, pomarańczowy), czarny i pomarańczowy. Taksówki zwykłe (일반 택시; ilban taeksi) są w kolorze białym lub żółtym z kolorowym, plastikowym elementem na dachu samochodu. Taksówki Deluxe (모범 택시; mobeom taeksi) są w kolorze czarnym ze złotem akcentem/paskiem i są droższe niż zwykłe taksówki. Dostępne są także Taksówki międzynarodowe (국제 택시; gukjae taxi), który ma zwrot „Taxis International”, napisane na stronie. Taksówki International są rzadkie w Seulu. Są koloru pomarańczowego, w wersji zwykłej. Międzynarodowe taksówki posiadają kierowców mówiących po angielsku, japońsku i chińsku. Informacje i rezerwację można znaleźć na http://www.intltaxi.co.kr/.
Prom
Prom łączy wyspę Yeongjong-do z lądem. Jednakże stacja znajduje się w znacznej odległości od lotniska i alternatywnych środków transportu, należy szukać go po przybyciu na wyspę, aby móc dostać się na lotnisko.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
