Loading AI tools
część polskich sił zbrojnych Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Polska Marynarka Wojenna – rodzaj polskich sił zbrojnych, działających z terytorium Francji, Wielkiej Brytanii i innych państw koalicji antyhitlerowskiej w latach 1939–1947. Formalnie nazwa ta objęła okręty i personel Marynarki Wojennej na mocy Układu między rządami Rzeczypospolitej Polskiej i Zjednoczonego królestwa w sprawie utworzenia Oddziału Polskiej Marynarki Wojennej w Wielkiej Brytanii, zawartego 18 listopada 1939 przez rząd Sikorskiego[1].
Państwo | |
---|---|
Siły zbrojne | |
Nazwa skrócona |
MW |
Data utworzenia |
1939 |
Data likwidacji |
1947 |
Bandera | |
Proporzec | |
Najwyższe dowództwa | |
Cywilne | |
Wojskowe |
11 października 1939 premier gen. dyw. Władysław Sikorski rozkazał odtworzyć Marynarkę Wojenną w ramach Polskich Sił Zbrojnych. Z oficerów, którym udało się przedostać przez Rumunię do Francji, utworzono w Paryżu Kierownictwo Marynarki Wojennej, początkowo składające się z Wydziału Marynarki Wojennej i Wydziału Marynarki Handlowej. Po przeniesieniu do Londynu na początku 1940 w KMW istniały następujące Referaty: Organizacyjno-Wyszkoleniowy, Personalny, Techniczny i Zaopatrzenia Materiałowego oraz Budżetowo-Finansowy i Marynarki Handlowej. Od 1941 zwierzchnictwo nad komórkami organizacyjnymi KMW było podzielone pomiędzy zastępcę szefa KMW – referaty planowania, szefa Sztabu KMW – referaty operacyjno-organizacyjne oraz szefa Administracji MW – referaty techniczne, zaopatrzenia i finansowe. Ostatnia reorganizacja KMW miała miejsce w 1945, kiedy kompetencje zastępcy szefa przejął I zastępca szefa, a szefa Sztabu II zastępca szefa. Równocześnie utworzono Inspektorat Wyszkolenia.
3 marca 1947 roku szef Kierownictwa Marynarki Wojennej wiceadmirał Jerzy Świrski wydał ostatni rozkaz dzienny, w którym stwierdził, że ostatnim dniem istnienia Polskiej Marynarki Wojennej będzie 31 marca 1947 roku oraz poinformował podwładnych, że kontradmirał Józef Unrug z dniem 8 marca 1947 roku obejmie stanowisko zastępcy inspektora generalnego PKPR do spraw personelu Marynarki Wojennej. Na podstawie tego rozkazu 15 marca 1947 Kierownictwo Marynarki Wojennej zostało rozwiązane, obowiązki KMW przejął Urząd Zastępcy Inspektora Generalnego PKPR do spraw personelu Marynarki Wojennej oraz Komisja Likwidacyjna Marynarki Wojennej[2].
Podczas II wojny światowej Polska Marynarka Wojenna uczestniczyła, wspierając aliantów, we wszystkich ważnych operacjach morskich. Polskie okręty przebyły łącznie około 1,21 miliona mil morskich, eskortując 787 konwojów oraz przeprowadzając 1162 patrole i operacje bojowe[3].
typ Grom, niszczyciel
typ brytyjski G, niszczyciel
typ brytyjski N, niszczyciel
typ brytyjski M, niszczyciel
typ brytyjski Hunt II, niszczyciel eskortowy
typ francuski Bourrasque (Simoun), niszczyciel
typ Orzeł, okręt podwodny
typ amerykański S 1, okręt podwodny
typ brytyjski U, okręt podwodny
trałowce różnego typu (grupa traulerów)
typ Wilia, okręt szkolny
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.