Loading AI tools
film z 1981 roku Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piątek, trzynastego II (ang. Friday the 13th Part 2) – amerykański filmowy horror z podgatunku slasher z 1981 roku. Sequel klasycznego horroru Piątek, trzynastego (1980). Pierwszy film z serii, w którym pojawia się postać Jasona Voorheesa jako antagonisty.
Logo filmu | |
Gatunek | |
---|---|
Data premiery |
1 maja 1981 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
87 minut |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Ron Kurz |
Główne role |
Amy Steel, |
Muzyka | |
Zdjęcia |
Peter Stein |
Scenografia |
Virginia Field |
Kostiumy |
Ellen Lutter |
Montaż |
Susan E. Cunningham |
Produkcja | |
Wytwórnia |
Georgetown Poductions Inc. |
Dystrybucja |
Paramount Pictures |
Budżet |
1 000 000 USD |
Poprzednik | |
Kontynuacja | |
Nagrody | |
2005: Golden Satellite Award (nom.) | |
Strona internetowa |
Film został wyreżyserowany przez Steve’a Minera. W rolę Alice Hardy wcieliła się znana z pierwszej części aktorka Adrienne King. Sequel został pozytywnie odebrany przez fanów serii. Ogólny sukces filmu sprawił, że serię kontynuowano.
Akcja filmu rozpoczyna się kilka tygodni po wydarzeniach przedstawionych w poprzedniej części. Jedyna ocalała z masakry, Alice Hardy (Adrienne King), zostaje pozostawiona sama w domu. Dziewczynę wciąż dręczą koszmarne wspomnienia sprzed miesiąca. Niewidoczny oprawca włamuje się do jej mieszkania i morduje ją szpikulcem do lodu.
Pięć lat później, w 1984 roku, grupa młodzieży przybywa nad jezioro Crystal Lake, aby rozpocząć trening na opiekunów obozu i przygotować się do otwarcia nowego obozu kempingowego, powstającego nieopodal feralnego Camp Crystal Lake. Na miejscu zjawia się także Szalony Ralph (Walt Gorney), który nakazuje młodym wracać tam, skąd przybyli – tak samo jak radził zamordowanym przed pięcioma laty opiekunom. Ralph sieje zamęt wśród nastolatków, jednak lider grupy Paul Hoyt (John Furey) tłumaczy podwładnym, że największym zagrożeniem w okolicach są jedynie niedźwiedzie. Wieczorem przy ognisku Paul opowiada historię Jasona Voorhees’a, miejskiej legendy – chłopca, który rzekomo utonął w jeziorze, przy którym biwakują bohaterowie. Okazuje się jednak, że młodzieniec przeżył i zaszył się głęboko w lesie, z dala od cywilizacji, prowadząc pustelnicze życie. Paul wyjaśnia również, że Jason jest martwy i pozostaje legendą.
Następnego dnia Sandra (Marta Kober) i jej chłopak Jeff (Bill Randolph) wymykają się do zniszczonego Camp Crystal Lake, obecnie nazywanego Obozem Krwi. Gdy znajdują martwe zwierzę, które biorą mylnie za psa jednego z opiekunów, zostają zaskoczeni przez policjanta (Jack Marks), który zabiera ich na komisariat pod zarzutem poruszania się po zakazanym terenie. Policjant wypuszcza parę, gdy Paul rekomenduje lżejszą karę, której to wykonania sam ma dopilnować. Następnie, prowadząc samochód, stróż prawa zauważa zamaskowanego mężczyznę wbiegającego agresywnie do lasów prowadzących w kierunku zamkniętego Camp Crystal Lake. Policjant rusza w pogoń za mężczyzną, który morduje go w starej leśnej chacie.
Wieczorem najstarsi opiekunowie: Paul, Ginny (Amy Steel) i Ted (Stuart Charno), wybierają się do pobliskiego baru. Pozostali – Mark (Tom McBride), Vickie (Lauren-Marie Taylor), Terri (Kirsten Baker), Sandra, Jeff i Scott (Russell Todd), zaczynają być mordowani – jedno po drugim. Terri wybiera się nad jezioro, a Scott idzie za nią, by podglądać ją nagą. Oboje zostają zamordowani przez niewidocznego oprawcę. Mark zostaje zabity na ganku przed głównym domkiem, trafiony maczetą w twarz. Następnie morderca wchodzi do środka i rusza na piętro, gdzie Sandra i Jeff uprawiają seks. Para zostaje przebita włócznią. Vickie, jako jedyny z opiekunów, odkrywa, co zaszło na kempingu, kiedy wchodzi do pokoju Jeffa i Sandry. On również zostaje zamordowany przez zabójcę. Ginny i Paul powracają z miasta dokładnie w momencie, w którym psychopata znosi zwłoki Vickie, Sandry i Jeffa na parter. Gdy wchodzą do głównego domku, zauważają, że światła nie działają. W pokoju na piętrze znajdują zakrwawioną pościel. Następnie Ginny znajduje ciała dwóch opiekunów, a w spiżarni zwłoki Szalonego Ralpha. Niespodziewanie Paul zostaje zaatakowany przez mężczyznę, który skrywa swą twarz za workiem, wtedy Ginny wybiega z domku.
Po wyczerpującym pościgu Ginny trafia do położonej w samym sercu lasu zaniedbanej chaty. W jednym z pomieszczeń znajduje ołtarz, na którego środku ułożona została głowa Pameli Voorhees, otoczona zapalonymi świecami i ludzkimi zwłokami. Okazuje się, że chata jest miejscem zamieszkania Jasona Voorhees’a. Ginny postanawia powstrzymać Jasona od ataku, przebiera się więc w sweter jego matki i każe mu uklęknąć, by następnie obezwładnić go uderzeniem maczety. Gdy Jason dostrzega głowę matki, rani Ginny toporem. W chacie pojawia się Paul, który wdaje się w bójkę z psychopatą. Podczas tej walki Ginny zachodzi Jasona od tyłu i wbija w jego bark maczetę. Ginny i Paul powracają do chatki, wierząc, że Jason jest martwy. Na miejscu znajdują psa Terry. Gdy Ginny przywołuje go do siebie, Jason wskakuje przez okno do środka i wyciąga dziewczynę. Następnego dnia Ginny budzi się na noszach i zostaje wniesiona do ambulansu, nie wiedząc, co wydarzyło się z Paulem.
Scenariusz Rona Kurza zainspirował literata Simona Hawke’a, który w roku 1988 wydał własną nowelizację jego fabuły: Friday the 13th Part II: A Novel (ISBN 0-451-15337-5).
„Pomyślałem, że część druga może mieć sens, jeśli będzie o Jasonie. (...) Doszedłem do wniosku, że przez zakończenie części pierwszej pozostawiliśmy ludzi w niepokoju. Kim jest dzieciak, wyłaniający się z jeziora? Czy był snem? Czy był prawdziwy? Zakończenie pierwowzoru nie tłumaczyło, że Alice zobaczyła prawdziwego Jasona. Podszedłem do tego z pomysłem, że Jason przeżył – daliśmy mu szansę, by podrósł i był kimś równie złym jak jego matka. (...)” |
– Reżyser Steve Miner, Crystal Lake Memories (s. 50). |
Rola | Aktor |
---|---|
Ginny Field | Amy Steel |
Paul Holt | John Furey |
Alice Hardy | Adrienne King |
Terri | Kirsten Baker |
Ted | Stuart Charno |
Sandra Dier | Marta Kober |
Mark | Tom McBride |
Jeffrey | Bill Randolph |
Vickie | Lauren-Marie Taylor |
Scott | Russell Todd |
Maxwell | Cliff Cudney |
Szalony Ralph | Walt Gorney |
Pamela Voorhees | Betsy Palmer |
Jason Voorhees | Warrington Gillette Steve Dash |
Sukces, który osiągnął Piątek, trzynastego, sprawił, że wytwórnia Paramount Pictures zadecydowała o realizacji sequela.
Zdjęcia do filmu realizowano w okresie od 3 października do listopada 1980 roku. Za lokacje atelierowe twórcom ponownie posłużyły zaciszne, wiejskie tereny – tym razem umiejscowione w stanie Connecticut (gmina Kent oraz jednostka osadnicza typu CDP New Preston). Większość zdjęć powstała w obozie kempingowym KenWood Camp.
Podobnie jak Piątek, trzynastego, sequel osiągnął sukces komercyjny, lecz przez krytykę nie został przyjęty pozytywnie. Roger Ebert, publicysta dziennika „Chicago Sun-Times”, w swojej recenzji w skali od jednego do czterech przyznał filmowi niepochlebną ocenę 0,5, uzasadniając: „Ten film jest krzyżówką szalonego slashera i martwego horroru dla nastolatków. W ciągu roku powstają blisko dwa tuziny filmów, w których niezrównoważony morderca wpada w szał, wszystkie są prawie tak złe, jak ten”[2].
Na ekranach kin Piątek, trzynastego II zadebiutował 30 kwietnia 1981 roku. Film okazał się przebojem amerykańskiego notowania box-office’u, 1 maja teogo samego roku osiągając pozycję szczytową zestawienia. Jeszcze pierwszego weekendu zainkasował 6 429 784 USD; ostatecznie zarobił niemal 22 miliony dolarów. Zysk ogólnoświatowy z promocji filmu to 21 722 776 dolarów amerykańskich[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.