Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Petarda (niem. petarde; fr. pétard, pétarade; prowans. petarrada od petar „pierdzieć”[1]) – amunicja imitująca wybuch innego urządzenia pirotechnicznego (granatu, bomby itp.), mająca (przynajmniej w zamyśle) nie czynić szkód, a jedynie efekty świetlne i dźwiękowe. Użyta nieprawidłowo lub niedbale wykonana może doprowadzić do kalectwa (urwania palców, oparzenia, oślepienia), choć nie powinna zabić.
Petarda jest to rodzaj ćwiczebnego granatu ręcznego. Mogą mieć przeznaczenie cywilne lub wojskowe. Może występować w postaci kostki sprasowanego prochu czarnego umieszczonego w cylindrycznym pudełku tekturowym z którego na zewnątrz wyprowadzony jest krótki lont zakończony główką zapałową. Przeznaczone do celów cywilnych nie mają dużej siły niszczycielskiej. Służą zabawie poprzez efekty wizualne i dźwiękowe. Często wydają głośny huk, ponieważ deflagrujący ładunek rozrywa kartonową powłokę. Dawniej (XVI–XVIII w.[1]) petardą nazywano ładunek wybuchowy, którego używano do wysadzania bram w umocnieniach, mostów, krat okiennych i innych obiektów.
Ze względu na sposób odpalenia występują dwa rodzaje: odpalane na lont i na draskę.
Petardy, jako popularne materiały pirotechniczne, zawierają różne składniki, które decydują o ich właściwościach eksplozywnych i wizualnych. Czarny proch jest podstawą wielu petard i składa się z węgla drzewnego, siarki oraz saletry. Ta mieszanka jest odpowiedzialna za szybkie generowanie gazów i ciepła, co prowadzi do gwałtownego rozprężenia się gazów i wybuchu. Dodatkowo, niektóre petardy wykorzystują mieszanki błyskowe, które zawierają metaliczne związki, takie jak aluminium. Są one odpowiedzialne za efektowne błyski światła towarzyszące eksplozji, co dodaje atrakcyjności wizualnej pokazom pirotechnicznym. Petardy mogą również zawierać utleniacze, które minimalizują efekt świetlny, jednocześnie wzmacniając efekt dźwiękowy. Przykładowy skład to połączenie cyjanku potasu (K₃Fe(CN)₆) i chloranu potasu (KClO₄), które są odpowiedzialne za generowanie głośnego huku. Proporcje tych substancji mogą znacznie różnić się w zależności od rodzaju petardy, przy czym cyjanek potasu może stanowić 31% masy, a chloran potasu nawet 69% masy. Te składniki, choć efektowne, wymagają odpowiedniej ostrożności podczas użytkowania[2].
Petardy można podzielić ze względu na sposób odpalania oraz generowany efekt. Pierwszym kryterium podziału jest sposób odpalania, gdzie wyróżniamy petardy draskowe i lontowe. Natomiast pod względem efektów, petardy dzielimy na petardy hukowe, petardy hukowo-błyskowe oraz petardy karabinki[2]. Rodzaje petard (sposób odpalania):
Rodzaje petard (efekt):
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.