Pałac w Ścinawce Średniej
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac w Ścinawce Średniej – zabytkowy pałac[1] wybudowany na przełomie XVII i XVIII wieku w wyniku rozbudowy istniejącego wcześniej w tym miejscu dworu. W 1893 roku w części budynku urządzono kościół ewangelicki. Od 1923 roku pałac należał do zakonu jezuitów, po 1945 roku zaczął pełnić funkcje mieszkalne.
| nr rej. A/4766/1621/a-g/WŁ z 20.04.1998[1] | |
 Pałac w Ścinawce Średniej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Wojska Polskiego 14 |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Ukończenie budowy |
przełom XVII i XVIII w. |
| Ważniejsze przebudowy |
1788, 1795, 1893 |
| Kolejni właściciele |
Rochus von Lüttwitz[2] |
Położenie na mapie gminy Radków  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |
| 50°30′47,73″N 16°30′12,92″E | |
Położenie
Pałac leży w południowej części Ścinawce Średniej, wsi w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Radków[3].
Historia
W XIV wieku w tym miejscu istniał dwór[3]. W 1628 roku budynek ten stał się własnością jezuitów z Kłodzka[4]. W wyniku rozbudowy dworu przeprowadzonej na przełomie XVII i XVIII wieku, powstał obecny, barokowy pałac[3]. W 1788 roku dokonano kolejnej rozbudowy, a w 1795 roku wzniesiono pałacowy teatr[3]. Pod koniec XVIII wieku zakon jezuitów uległ kasacie i pałac zmienił właściciela. W 1893 roku w części budynku utworzono kościół ewangelicki[3]. W 1923 roku budynek nabyli jezuici, którzy urządzili w nim nowicjat i prepozyturę (probostwo)[3]. Po 1945 roku pałac na krótko powrócił do zakonu, ale ostatecznie został przejęty przez państwo. Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 20 kwietnia 1998 roku pałac został wpisany do rejestru zabytków[1].
Obecnie budynek pełni funkcje mieszkalne.
Architektura
Barokowy pałac to budowla założona na planie prostokąta, wzniesiona z kamienia i cegły, czterokondygnacyjna, nakryta dachem dwuspadowym z lukarnami[4]. Dziesięcioosiowa fasada jest dzielona pilastrami w wielkim porządku[3]. W jej centrum znajduje się pseudoryzalit zwieńczony trójkątnym przyczółkiem[4].
Budynek jest częścią zespołu pałacowego, w skład którego wchodzą jeszcze: cztery domy mieszkalne, dawna kaplica, pawilon ujęcia wody i park[3].
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.