Ostra (słow. Ostrá , niem. Ostra , Scharfkammspitze , węg. Osztra [1] ) – obszerny i piarżysty szczyt o wysokości 2351[2] , 2350[3] [4] lub 2349[5] m n.p.m. w bocznej grani Tatr Wysokich , w tzw. głównej grani odnogi Krywania . Położony jest pomiędzy Furkotem (Furkotský štít ), od którego oddziela go Furkotna Przełęcz (Furkotské sedlo ), a Krótką (Krátka ), od której oddziela go Niewcyrska Przełęcz (Nefcerské sedlo )[5] .
Szybkie fakty Państwo, Położenie ...
Zamknij
Ostra, widok z Furkotnej Przełęczy
Od Ostrej odchodzi w kierunku południowym długa, boczna grań , która oddziela Dolinę Furkotną od Doliny Suchej Ważeckiej . W grani tej można wyróżnić m.in. następujące obiekty (w kolejności od Ostrej)[6] :
Liptowska Przełączka (Liptovská štrbina ),
Liptowskie Turnie :
Zadnia Liptowska Turnia (Liptovská veža , 2268[3] lub 2271[2] m),
Wyżnia Liptowska Przehyba (Kozia priehyba ),
Pośrednia Liptowska Turnia (Kozí hrb , 2272 m[2] ),
Niżnia Liptowska Przehyba (Vyšný Kozí zárez ),
Skrajna Liptowska Turnia (Kozia stena ),
Kozi Karbik (Kozí zarez ),
Kozi Róg (Liptowski Róg[2] , Kozí roh ),
Ostra Przełączka (Ostrý zárez , ok. 2105 m[2] ),
Ważecka Turnia (Ostrá veža , 2129 m) o dwóch wierzchołkach, między którymi znajduje się Ważecka Szczerbina (Ostrá štrbina ),
Ważecki Palec (Ostrý palec ),
Ważecki Ząb (Ważecka Turniczka[2] , Ostrá vežička ),
Ważecka Kopa (Ostrá kopa ),
Siodełko (Sedielkový priechod , ok. 2015 m) – szeroka przełęcz używana dawniej przez turystów i myśliwych jako połączenie pomiędzy Doliną Furkotną a Suchą, obecnie nie prowadzi na nią żaden ze szlaków turystycznych,
Siodełkowa Kopa (Sedielková kopa , 2065 m) – kopulasty szczyt, w którym grań rozdziela się na dwa grzbiety o zboczach pokrytych kosodrzewiną i obejmujących najniższą część Doliny Ważeckiej zwaną Przednim Handlem (Predný Handel )[2] [5] .
Pierwsze odnotowane przejście całej południowej grani – Alfred Martin i Johann Franz (senior) 19 września 1907 r.[5]
W północno-wschodniej grani (w kierunku do Furkotu) wyróżniają się kolejno:
Wyżnia Furkotna Ławka (Vyšná Furkotská štrbina ),
Wielka Furkotna Turnia (Furkotská veža , Veľká Furkotská veža ), pierwsze odnotowane wejście – Alfred Martin, Johann Franz (senior) 19 września 1907 r.,
Pośrednia Furkotna Ławka (Prostredná Furkotská štrbina ),
Pośrednia Furkotna Turnia (Prostredná Furkotská veža ),
Niżnia Furkotna Ławka (Nižná Furkotská štrbina ),
Mała Furkotna Turnia (Malá Furkotská veža ),
Furkotna Przełęcz (Furkotské sedlo )[3] .
Na szczyt Ostrej nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny . Drogi prowadzące na wierzchołek znane były od dawna. Najprawdopodobniej z wierzchołka prowadzono pomiary kartograficzne. Pierwsze odnotowane wejścia:
Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000 . Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 138. ISBN 83-909352-2-8 .
Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański . Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 336. ISBN 83-01-13184-5 .
Ivan Bohuš: Od A po Z o názvoch Vysokých Tatier . Tatranska Lomnica: Štátne lesy TANAPu, 1996. ISBN 80-96-75227-8 . Brak numerów stron w książce
Witold Henryk Paryski : Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań . Warszawa: Sport i Turystyka, 1956, s. 119–126.