Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oficerska Szkoła Aeronautyczna – szkoła oficerska Wojsk Aeronautycznych w II Rzeczypospolitej Polskiej.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1919 |
Rozformowanie |
1921 |
Tradycje | |
Kontynuacja |
Centralna Szkoła Balonowa |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
Szkoła została zorganizowana w Poznaniu przy ul.Libiga, a następnie przeniesiona do koszar w Toruniu przy ul. Sienkiewicza[1], przez powołanego w połowie kwietnia 1919 na dowódcę tworzonych wojsk balonowych ppłk Aleksandra Wańkowicza w Poznaniu. Do formowania szkoły został wyznaczony major Feliks Bołsunowski. Szkoła rozpoczęła działalność 20 maja 1919, kiedy to inaugurowano pierwszy kurs (zajęcia rozpoczęły się 21 maja)[2]. W kursie uczestniczyło 27 aspirantów[3]. Poza ogólnym wyszkoleniem jak w szkole podchorążych, prowadzono dodatkowe specjalistyczne kursy balonowe. Pierwszy kurs został zakończony 30 września 1919. Absolwenci zostali przydzieleni do nowo tworzonych jednostek balonowych na stanowiska dowódców plutonów w stopniu sierżanta. 17 października 1919 Minister Spraw Wojskowych generał porucznik Józef Leśniewski promował absolwentów I kursu Oficerskiej Szkoły Aeronautycznej[4].
30 września 1919 Naczelny Wódz Józef Piłsudski mianował z dniem 1 października 1919 dwudziestu pięciu absolwentów pierwszego kursu „podporucznikami wojsk lotniczych w rezerwie z powołaniem do służby czynnej na czas mobilizacji”[5].
Równolegle do pierwszego kursu prowadzono specjalny kurs unifikacyjny dla oficerów innych rodzajów broni oraz aeronautów z byłych armii zaborczych. Ukończyło go 15 oficerów.
15 marca 1920 rozpoczął się drugi kurs oficerski, na takich samych zasadach jak pierwszy. W momencie utworzenia pułku aeronautycznego z kursu wybrano 10 najbardziej zaawansowanych słuchaczy i obsadzono ich na stanowiskach oficerskich. Razem z pułkiem uczestniczyli w wojnie polsko-bolszewickiej. W czasie walk zginęło trzech podchorążych. 15 września 1921 drugi kurs ukończyło 31 słuchaczy, przy czym awansowanych do stopnia podporucznika zostało 28.
Oprócz kursów oficerskich, w Podoficerskiej Szkole Aeronautycznej zorganizowano cztery kursy podoficerskie, które ukończyło 80 absolwentów.
Szkoła istniała w latach 1919—1924, nosiła następujące nazwy:
Po rozwiązaniu Centralnej Szkoły Balonowej, w latach 1927–1939 przy Batalionie Balonowym (później – 1 Batalionie Balonowym) w Toruniu funkcjonowała Szkoła Podchorążych Rezerwy Wojsk Balonowych, przemianowana w 1933 na Szkołę Podchorążych Rezerwy Balonów. Od 1935, mimo że absolwenci otrzymywali świadectwa ukończenia Szkoły Podchorążych Rezerwy Balonów, faktycznie funkcjonował pluton podchorążych rezerwy w składzie 1 Batalionu Balonowego. W sumie w latach 1927–1939 szkołę podchorążych rezerwy ukończyło ponad 250 absolwentów, w tym około 70% zostało oficerami zarówno służby stałej, jak i rezerwy.
Absolwenci I kursu mianowani z dniem 1 października 1919 podporucznikami wojsk lotniczych w rezerwie
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.