Marceli Chybczyński

Marceli Władysław Chybczyński (ur. 26 kwietnia 1883 w Warszawie, zm. 5 sierpnia 1944 tamże) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, inżynier elektrotechnik.

Marceli Chybczyński

podpułkownik piechoty
Pełne imię i nazwisko	Marceli Władysław Chybczyński
Data i miejsce urodzenia	26 kwietnia 1883 Warszawa
Data i miejsce śmierci	5 sierpnia 1944 Warszawa
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie
Formacja	Armia Wielkopolska
Jednostki	PKU Pińsk
Stanowiska	komendant PKU
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się w rodzinie Rafała i Pauliny z Münchbergów^[1] . 27 stycznia 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika^[2][3]. 25 maja tego roku został skierowany do służby w Armii Wielkopolskiej^[4][5]. Był wykładowcą w Oficerskiej Szkole Aeronautycznej^[6]. 9 września 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w Korpusie Wojsk Lotniczych, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej. Pełnił wówczas służbę w Dowództwie Wojsk Lotniczych Wielkopolskich^[7].

1 czerwca 1921, w stopniu kapitana, pełnił służbę w Departamencie III Ministerstwa Spraw Wojskowych, a jego oddziałem macierzystym był 1 pułk aeronautyczny^[8]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 18. lokatą w korpusie oficerów aeronautycznych, a jego oddziałem macierzystym był I batalion aeronautyczny^[9]. W 1924 pełnił służbę w Centralnych Zakładach Balonowych w Jabłonnie na stanowisku kierownika, pozostając oficerem nadetatowym II batalionu aeronautycznego. Z dniem 20 czerwca 1924, w związku z reorganizacją wojsk balonowych, został przeniesiony do batalionu balonowego w Toruniu z pozostawieniem na dotychczasowym stanowisku kierownika Centralnych Zakładów Balonowych^[10].

W październiku 1926 został przeniesiony z korpusu oficerów lotnictwa do korpusu oficerów piechoty z równoczesnym wcieleniem do 13 pułku piechoty w Pułtusku, w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 106,1. lokatą^[11]. W maju 1927 został przeniesiony do 23 pułku piechoty we Włodzimierzu Wołyńskim na stanowisko dowódcy I batalionu^[12]. W sierpniu tego roku został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto IV na okres czterech miesięcy^[13]. W marcu 1928 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Pińsk na stanowisko komendanta^[14]. Z dniem 1 marca 1931 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i skierowany na dwumiesięczny urlop „z zachowaniem uposażenia czynnego wraz z dodatkiem służbowym”, a z dniem 30 kwietnia tego roku przeniesiony w stan spoczynku^[15].

Osobny artykuł: Rzeź Woli.

W „czarną sobotę” 5 sierpnia 1944 na ul. Działdowskiej został zamordowany w egzekucji ludności cywilnej Warszawy^[1] .

Odznaczenia

• Krzyż Walecznych^[16]
• Medal Niepodległości – 16 marca 1937 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[17]
• francuski Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny^[16]
• Odznaka „Obsarvateur en Ballon” (zezwolenie Wodza Naczelnego z dn. 13.10.1921)^[18]
• Odznaka „Obsarvateur en Avion” (zezwolenie Wodza Naczelnego z dn. 13.10.1921)^[19]