Komenda Rejonu Uzupełnień Pińsk (KRU Pińsk) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[1].
W 1921 roku na terenie Okręgu Korpusu Nr IX została utworzona Powiatowa Komenda Uzupełnień Pińsk. Okręg poborowy PKU Pińsk obejmował powiaty: piński i drohicki[2][3].
W marcu 1930 roku PKU Pińsk nadal podlegała Dowództwu Okręgu Korpusu Nr IX i administrowała powiatami: pińskim i drohickim[4]. W grudniu tego roku PKU Pińsk posiadała skład osobowy typ II[5].
31 lipca 1931 roku gen. dyw. Kazimierz Fabrycy, w zastępstwie ministra spraw wojskowych, rozkazem B. Og. Org. 4031 Org. wprowadził zmiany w organizacji służby poborowej na stopie pokojowej. Zmiany te polegały między innymi na zamianie stanowisk oficerów administracji w PKU na stanowiska oficerów broni (piechoty) oraz zmniejszeniu składu osobowego PKU typ I–IV o jednego oficera i zwiększeniu o jednego urzędnika II kategorii. Liczba szeregowych zawodowych i niezawodowych oraz urzędników III kategorii i niższych funkcjonariuszy pozostała bez zmian[6].
1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby poborowej, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Pińsk została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Pińsk przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[7], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[8].
Komendant rejonu uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw nadal podlegał bezpośrednio dowódcy OK IX. Rejon uzupełnień nie uległ zmianie i nadal obejmował powiaty: piński i drohicki[1].
Poniżej przedstawiono wykaz oficerów zajmujących stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień i komendanta rejonu uzupełnień oraz wykaz osób funkcyjnych (oficerów i urzędników wojskowych) pełniących służbę w PKU i KRU Pińsk, z uwzględnieniem najważniejszych zmian organizacyjnych przeprowadzonych w 1926 i 1938 roku.
kpt. piech. Józef Surski ur. 14 lutego 1888 w Sygneczowie, w ówczesnym powiecie wielickim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Wojciecha. Z dniem 31 grudnia 1934 został przeniesiony w stan spoczynku. Został zatrudniony jako urzędnik administracji wojska[45]. Poległ 25 grudnia 1939 w Kalwarii[46]. Był odznaczony Medalem Niepodległości (10 grudnia 1931)[47][48], Srebrnym Krzyżem Zasługi (1938 „za całokształt zasług w służbie wojskowej”)[49][50] i Medalem Zwycięstwa[51].
Kpt. int. Jerzy Andrzej Wodziński w marcu 1939 pełnił służbę w 28 pp w Łodzi na stanowisku oficera gospodarczego[54]. Między 4 a 7 kwietnia 1940 został zamordowany w Katyniu.
Jan Mizik (ur. 17 czerwca 1901) był absolwentem Oficerskiej Szkoły Administracji. 15 lipca 1927 Prezydent RP mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 15 lipca 1927 i 34. lokatą w korpusie oficerów administracji, dział gospodarczy, a minister spraw wojskowych wcielił do kadry Departamentu Piechoty MSWojsk. z równoczesnym przydziałem do PKU Pińsk na stanowisko referenta.
Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[65].
kpt. adm. (piech.) Ignacy Budkiewicz ur. 14 lutego 1895 (26 stycznia 1934 ogłoszono sprostowanie nazwiska i daty urodzenia kpt. Ignacego Butkiewicza z PKU Pińsk, z „Butkiewicz ur. 15 lutego 1895” na „Budkiewicz ur. 14 lutego 1895”)[66]. W styczniu 1934 został przeniesiony z 22 pp w Siedlcach do PKU Pińsk[67]. Był odznaczony Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi[68].
Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 19 grudnia 1930 roku, s. 364, z dniem 1 marca 1931 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i skierowany na dwumiesięczny urlop „z zachowaniem uposażenia czynnego wraz z dodatkiem służbowym”, a z dniem 30 kwietnia tego roku przeniesiony w stan spoczynku.
Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 12, we wrześniu 1930 został przeniesiony z 57 pp do PKU Pińsk „z zachowaniem dotychczasowego dodatku służbowego”. Obowiązki komendanta PKU objął po zwolnieniu z tego stanowiska ppłk. Marcelego Chybczyńskiego.
Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 33, sprostowano datę urodzenia i imiona kapitana Zaziemskiego z „Bronisław Wilhelm ur. 3 kwietnia 1890” na „Bronisław Wilhelm Dominik ur. 4 kwietnia 1890”.