Loading AI tools
marszałek Związku Radzieckiego Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Iwanowicz Kryłow ros. Николай Иванович Крылов, ur. 3 października?/16 października 1903 we wsi Galiajewka w guberni penzeńskiej, zm. 9 lutego 1972 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, marszałek Związku Radzieckiego (1962), głównodowodzący Wojskami Rakietowymi Przeznaczenia Strategicznego ZSRR i z-ca Ministra Obrony ZSRR, dwukrotny Bohater Związku Radzieckiego (1945, 1945), Członek Komitetu Centralnego KPZR, deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 2, 3, 4, 5, 6, 7 i 8 kadencji.
.jpg) | |
 marszałek Związku Radzieckiego | |
| Data i miejsce urodzenia |
16 kwietnia 1903 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
d-ca: Dalekowschodniego Okręgu Wojskowego, Uralskiego OW, |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
                  | |
Służbę w Armii Czerwonej rozpoczął w kwietniu 1919. W 1920 ukończył kurs czerwonych dowódców. W 1928 ukończył kurs doskonalenia kadr dowódczych „Wystrieł” w Sołniecznogorsku. Nie posiadał wyższych studiów wojskowych.
Pełnił funkcje dowódczo-sztabowe na stanowiskach: dowódca plutonu, kompanii oraz batalionu – do września 1920, uczestnik wojny domowej na Froncie Południowym, na Zakaukaziu oraz na Dalekim Wschodzie. Następnie był pomocnikiem szefa oraz szefem sztabu pułku – do czerwca 1927. Z kolei – funkcje sztabowe w rejonie umocnionym na Dalekim Wschodzie – do listopada 1936, szef sztabu Dunajskiego rejonu umocnionego – do czerwca 1941.
W czasach wojny z Niemcami był szefem oddziału operacyjnego Armii Nadmorskiej, broniącej Odessy i Sewastopola, gdzie został ciężko ranny – do sierpnia 1941, szefem sztabu 62 Armii, przemianowanej na 8 Armię Gwardii – do maja 1943, dowódcą 21 Armii, następnie – 5 Armii, która brała udział w walkach w Prusach Wschodnich, następnie na Dalekim Wschodzie – do listopada 1945.
Po wojnie był zastępcą dowódcy szeregu okręgów wojskowych, m.in. Nadmorskiego oraz Dalekowschodniego – do stycznia 1947, następnie dowodził Dalekowschodnim Okręgiem Wojskowym – do kwietnia 1953. Kolejne funkcje to: dowódca armii – do września 1953, pierwszy zastępca dowódcy Dalekowschodniego Okręgu Wojskowego – do stycznia 1956, Dowódca Uralskiego Okręgu Wojskowego – do listopada 1957, Dowódca Leningradzkiego Okręgu Wojskowego – do października 1960, Dowódca Moskiewskiego Okręgu Wojskowego – do marca 1963. Następnie został Głównodowodzącym Wojsk Rakietowych Strategicznego Przeznaczenia ZSRR i Zastępcą Ministra Obrony ZSRR, po śmierci poprzednika Siergieja Biriuzowa w wypadku lotniczym. Funkcję tę zachował po przejęciu władzy na Kremlu przez ekipę Leonida Breżniewa i pełnił ją do śmierci.
Od 1927 członek WKP(b), od 1961 członek Komitetu Centralnego KPZR, deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 2 do 8 kadencji.
Był autorem kilku tomów wspomnień z okresu służby wojskowej. Zmarł nagle w Moskwie w lutym 1972. Pochowany z honorami pod murem kremlowskim przy Placu Czerwonym w Moskwie. W pogrzebie udział wzięła delegacja PRL z wiceministrem obrony narodowej, gen. dyw. Tadeuszem Tuczapskim na czele.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
