Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Media społecznościowe (ang. social media [ˌsəʊʃəl ˈmiːdiə][1]) – rozwiązania wykorzystujące technologie internetowe i mobilne, umożliwiające komunikowanie się poprzez interaktywny dialog.
Andreas Kaplan i Michael Haenlein definiują media społecznościowe jako „grupę bazujących na internetowych rozwiązaniach aplikacji, które opierają się na ideologicznych i technologicznych podstawach Web 2.0 i które umożliwiają tworzenie i wymianę wygenerowanych przez użytkowników treści”[2].
Media społecznościowe to media służące do interakcji z wykorzystaniem rozbudowanego zestawu narzędzi komunikacyjnych. Zmieniły one sposób komunikacji organizacji, społeczności i użytkowników, oraz stały się naturalnym miejscem wymiany informacji[3]. Podobnie jak media tradycyjne swój przekaz opierają o pismo, dźwięk, obraz i audiowizualność w nowej płaszczyźnie przestrzeni, zwanej wirtualną. Podstawową różnicą między nimi a mediami tradycyjnymi jest interaktywność użytkowników i możliwość szybkiego publikowania przez nich swoich treści.
Media społecznościowe są projektowane w taki sposób, aby były bardziej uzależniające, z czego niewiele osób zdaje sobie sprawę[4].
Media społecznościowe są wykorzystywane przez przedsiębiorstwa w celach marketingowych[5][6]. Są również szeroko wykorzystywane w działaniach public relations[7], a także w procesach dezinformacji, w szczególności do rozpowszechniania fake newsów[8][9].
Największym medium społecznościowym na świecie jest serwis społecznościowy Facebook[10].
Media społecznościowe są najczęściej utożsamiane z portalami (serwisami) społecznościowymi, jednakże obejmują one również inne strony i aplikacje internetowe[11] m.in. blogi, fora dyskusyjne, mikroblogi, portale umożliwiające udostępnianie zdjęć, nagrań wideo czy recenzowanie produktów/usług oraz zakładki społecznościowe[12].
Najpopularniejszy podział mediów społecznościowych zaproponowali A.M. Kaplan i M. Haenlein, którzy sklasyfikowali je według dwóch grup czynników - obecności społecznej i bogactwa mediów (pozwalają na nawiązanie relacji między użytkownikami za pomocą różnorodnych form informacji) oraz autoprezentacji i samoujawnienia (jednostka udostępnia prywatne informacje innym użytkownikom). W ten sposób wyróżnili 6 rodzajów mediów społecznościowych, których przykłady zaprezentowano w poniższej tabeli[13]:
Czynnik określający medium społecznościowe | Stopień obecności i bogactwa medium | |||
---|---|---|---|---|
niski | umiarkowany | wysoki | ||
Możliwość autoprezentacji i samoujawnienia | mała | projekty zbiorowe
(Wikipedia) |
społeczności skupione wokół treści
(Flickr) |
wirtualne światy gier
(World of Warcraft) |
duża | blogi
(Wordpress) |
portale społecznościowe
(Facebook) |
wirtualne światy społeczne
(Second Life) |
Media o małych możliwościach autoprezentacji odznaczają się tym, że nie posiadają zbyt wielu funkcji personalizacji profili. Do takich sytuacji dochodzi m.in. w przypadku projektów zbiorowych i społeczności skupionych wokół treści, gdzie konta użytkowników najczęściej różnią się nazwą użytkownika, awatarem, ewentualnie bardzo ograniczoną sekcją informacji personalnych. Natomiast media o dużych możliwościach samoujawnienia (blogi i portale społecznościowe) oferują całą gamę narzędzi umożliwiających personalizację profili[14].
Budowanie osobistych relacji z innymi internautami i przekazywanie różnych typów informacji za ich pośrednictwem również nie jest domeną projektów zbiorowych, które nie są nastawione na tworzenie więzi między użytkownikami i ograniczają się jednie do komunikatów tekstowych. Podobnie dzieje się w przypadku blogów. Jednakże wirtualne światy społeczne i gier, w których to użytkownicy komunikują się w czasie rzeczywistym poprzez stworzone awatary oraz wbudowane komunikatory tekstowe, audio i wideo, stanowią przykłady aplikacji o wysokim stopniu obecności społecznej i bogactwa mediów[14].
Inny podział mediów społecznościowych zaproponowali Thomas Aichner i Frank Jacob. Wyróżnili w nim[15]:
Klasyfikacje Ph. Kotlera i K.L. Kellera[16], Tomasza Bonka i Marty Smaga czy Grzegorza Mazurka[17], uwzględniają jeszcze inne typy mediów społecznościowych: internetowe repozytoria multimedialne (Skype), serwisy dziennikarstwa obywatelskiego (Wiadomości24.pl), grupę serwisów e-commerce (Allegro.pl), social lending (Kokos.pl) oraz kantorów społecznościowych (Walutomat.pl)[potrzebny przypis].
Z kolei Anatoily Gruzd i Jeffrey Roy[18] oraz Dominik Kaznowski[19] dzielą media społecznościowe ze względu na podejmowane w nich w działania. D. Kaznowski wyróżnia media społeczne służące[20]:
W 2010 roku Forrester Research, Inc.[21][22] przeprowadziło badania zachowań społecznych internautów, które umożliwiły wyróżnienie 7 typów użytkowników mediów społecznościowych. Najbardziej aktywną grupą okazali się twórcy (creators), prowadzący blogi, tworzący własne strony internetowe, udostępniający tworzone przez siebie materiały audio lub wideo, publikujący materiały tekstowe. Rozmówcy (conversationalists) okazali się mniej aktywną grupą. Ograniczają się oni do uaktualniania statusów w serwisach społecznościowych lub zamieszczają wpisy na mikroblogach. Kolejną grupą są krytycy (critics), którzy oceniają i komentują produkty, usługi, blogi, ale także pozostają aktywni na forach i edytują artykuły w wiki. Odrębną grupą wyróżniającą się aktywnym udziałem w mediach społecznościowych są kolekcjonerzy (collectors), którzy są zwolennikami folksonomii i się do niej przyczyniają. Ponadto potrafią się posługiwać protokołem RSS. Natomiast fasadowi społecznościowcy (joiners) jedynie utrzymują swoje profile i konta na portalach społecznościowych. Widzowie (spectators) są użytkownikami wyłącznie korzystającymi z zasobów internetowych (oglądają wideo innych użytkowników, słuchają podcastów, czytają blogi, fora, tweety, recenzje, zwracają uwagę na ratingi). Natomiast bezczynni (inactives) nie podejmują żadnej z wymienionych wcześniej czynności[potrzebny przypis].
W styczniu 2012 r. Departament Wywiadu Zagranicznego Federacji Rosyjskiej (SVR) ogłosił trzy zamknięte przetargi o wartości ponad 30 milionów rubli, których celem było opracowanie nowych metod monitorowania blogosfery. Głównym zadaniem była „masowa dystrybucja wiadomości informacyjnych w określonych sieciach społecznościowych w celu kształtowania opinii publicznej” (zob. dezinformacja). Były to trzy związane ze sobą projekty[23][24][25][26][27]:
Media społecznościowe są często używane do rozprzestrzeniania dezinformacji[28] i tzw. "fake newsów" (dosł. fałszywych wiadomości, a oznaczających nieprawdziwe wiadomości stające się popularne). Ponieważ wiele z nich umożliwia wyszukiwanie tematycznie (głównie za pomocą tzw. "hashtagów" czyli słów lub fraz poprzedzonych znakiem # (hash), ułatwiających znalezienie i grupowanie elementów) użytkownikom niezwykle łatwo jest tworzyć, rozpowszechniać i przeglądać wszelakiej formy treści na dany temat. To z kolei powoduje, że wiele z nich staje się popularnych, a przez to formuje idealne środowisko do rozprzestrzeniania się dezinformacji, teorii spiskowych i fake newsów.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.