Loading AI tools
polski polityk Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcin Wojciech Libicki (ur. 2 lutego 1939 w Poznaniu) – polski polityk, historyk sztuki, poseł na Sejm I, III i IV kadencji, od 2004 do 2009 poseł do Parlamentu Europejskiego.
Marcin Libicki (2009) | |
Pełne imię i nazwisko |
Marcin Wojciech Libicki |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Zawód, zajęcie |
polityk, historyk sztuki |
Alma Mater | |
Stanowisko |
poseł na Sejm I, III i IV kadencji (1991–1993, 1997–2004), poseł do Parlamentu Europejskiego V i VI kadencji (2004–2009) |
Odznaczenia | |
Ukończył studia w Instytucie Historii Sztuki UAM w Poznaniu. W latach 1961–1966 był pracownikiem naukowym UAM. Na początku lat 80. zakładał „Solidarność” Rolników Indywidualnych w województwie poznańskim.
Po 1989 działał w ZChN (do 2001), następnie w Przymierzu Prawicy (do 2002) oraz w PiS. Trzykrotnie był wybierany na posła na Sejm, w 1991 z listy Wyborczej Akcji Katolickiej, w 1997 z listy AWS i w 2001 z ramienia PiS w okręgu poznańskim. Reprezentował polski Sejm w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy[1]. W maju 2004 został europosłem V kadencji w ramach delegacji krajowej. W tym samym roku w wyborach uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego VI kadencji w województwie wielkopolskim. W Europarlamencie VI kadencji pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Petycji[2], przygotował przyjęty przez tę komisję dokument roboczy negatywnie oceniający działalność niemieckich urzędów typu jugendamt[3]. W 2008 Parlament Europejski przyjął raport jego autorstwa krytycznie oceniający budowę gazociągu Nord Stream[4].
Według IPN figuruje w dokumentach Służby Bezpieczeństwa jako kontakt operacyjny Departamentu I MSW (wywiadu PRL). Marcin Libicki zaprzeczył współpracy z SB, ponadto trzykrotnie składał oświadczenia lustracyjne, które nie zostały zakwestionowane. Wystąpił o tzw. autolustrację, Sąd Okręgowy w Poznaniu uznał jego oświadczenie lustracyjne za prawdziwe[5].
9 kwietnia 2009 opuścił Prawo i Sprawiedliwość na znak protestu wobec decyzji komitetu politycznego tej partii o skreśleniu go z wielkopolskiej listy PiS w kolejnych wyborach do Parlamentu Europejskiego[6] (formalnie przestał być członkiem partii 14 lipca 2010[7]). Nie ubiegał się ostatecznie o ponowny wybór do PE. 9 stycznia 2010 przystąpił do nowo powstałego ugrupowania Polska Plus, którego został wiceprezesem.
W wyborach prezydenckich w 2010 wbrew stanowisku swojej partii poparł kandydaturę Marka Jurka i wszedł w skład jego społecznego komitetu poparcia[8]. Wraz z samorozwiązaniem Polski Plus (24 września 2010) wystąpił z tej partii, nie przystępując do PiS. Popierał później tworzące się ugrupowanie Polska Jest Najważniejsza i uczestniczył w jego konwencjach.
Został kawalerem Zakonu Kawalerów Maltańskich, członkiem honorowym Klubu Zachowawczo-Monarchistycznego oraz członkiem rady nadzorczej Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego w Warszawie[9].
Wnuk Stanisława Libickiego – prezesa Towarzystwa Kredytowego w Warszawie, działacza narodowego, zesłańca z 1905, komandora orderu Polonia Restituta. Syn Janusza Libickiego – prawnika, zastępcy profesora Uniwersytetu Poznańskiego, zamordowanego w Katyniu. Brat[10] Jacka Libickiego, geologa i inżyniera[11].
Zawarł związek małżeński z Anną Deręgowską-Libicką[12][13], z którą ma czwórkę dzieci[14]: Jana Filipa, Piotra, Annę i Pię[12]. Pochodzi z rodziny szlacheckiej pieczętującej się herbem Jelita[15]. Zamieszkał w Radzewicach[12].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.