Lubin (stacja kolejowa)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lubin – węzłowa stacja kolejowa w Lubinie, w województwie dolnośląskim, w Polsce.
Krawędzie peronowe, widok od strony bocznicy | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Data otwarcia |
1869 |
Poprzednie nazwy |
Lüben, Lubin, Lubin Górniczy |
Rodzaj |
stacja kolejowa |
Dane techniczne | |
Liczba peronów |
2 |
Liczba krawędzi peronowych |
4 |
Kasy |
, biletomat Kolei Dolnośląskich |
Linie kolejowe | |
| |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu lubińskiego | |
Położenie na mapie Lubina | |
51°23′47,04″N 16°11′37,03″E |
Uroczyste otwarcie dworca kolejowego wraz z pierwszą linią z Legnicy nastąpiło w pierwszy dzień świąt Bożego Narodzenia, tj. 25 grudnia 1869 roku. Linię wybudowało Towarzystwo Kolei Wrocławsko–Świdnicko–Świebodzickiej. Postanowiono do Lubina doprowadzić drogę żelazną by zapewnić dogodny dojazd do licznych zakładów przemysłowych (fabryka instrumentów, cukrownia, mleczarnia) oraz dla licznej jednostki wojskowej (Lubin był w tych latach miastem garnizonowym). W dniu 1 września 1871 roku otworzono linię do ówczesnego Gwizdanowa (dzisiaj Rudna Gwizdanów) i przedłużono linię z Legnicy nadając jej nazwę Liegnitz - Lüben - Raudten.
W dniu 15 września 1910 roku otworzono prywatną linię kolejową do Chocianowa należącą do hrabiów zu Dohna z Chocianowa i von Ballestrem ze Szklar Górnych. Linią wożono ładunki do i z huty żelaza w Chocianowie. Linią kursowały przeważnie 2-3 pociągi pasażersko-towarowe w jedną stronę, wożące również płody rolne z Trzebnic Lubińskich i Brunowa. Po zakończeniu II wojny światowej linia przeszła pod władanie PKP i regularny ruch pasażerski prowadziło się do roku 1985 a towarowy do 1987. Linię rozebrano, a częściowo rozkradziono w 1992 roku. Rozpoczęcie budowy kopalni miedzi w Lubinie doprowadziło w latach 60. do budowy linii kolejowej do Rudnej Głównej KGHM, którą wozi się do dzisiaj urobki z kopalni do hut w Głogowie i Legnicy oraz przewożono linią pracowników kopalni bez regularnego ruchu pasażerskiego. W 1981 roku zmieniono nazwę stacji na obowiązującą do 2018 r., tj. Lubin Górniczy.
Wyremontowano w tym okresie dworzec kolejowy i w 1986 roku zakończono elektryfikację linii Legnica - Rudna Gwizdanów. Na stacji zaczynały i kończyły bieg pociągi osobowe oraz przejeżdżały wraz z postojem pociągi dalekobieżne do Szczecina, Krakowa oraz wagony bezpośrednie z Legnicy do Warszawy przełączane na stacji Głogów do pociągu z Żagania. Sezonowo kursowały pociągi do Kołobrzegu i Bielska-Białej.
Regularny ruch pasażerski oraz funkcjonowanie kasy biletowej prowadzono do 11 grudnia 2004 roku oprócz sezonowych wakacyjnych kursów do Kołobrzegu i Bielska-Białej. W lutym 2005 roku zamknięto budynek dworca dla osób zewnętrznych i funkcjonowała (do 2006 roku) tylko górna część biurowa gdzie znajdywała się ekspedycja towarowa PKP Cargo. 9 grudnia 2007 roku przywrócono połączenia pasażerskie w stronę Legnicy a 14 grudnia 2008 roku w stronę Rudnej Gwizdanowa. Powtórnie zawieszono ruch pasażerski 31 grudnia 2010 roku gdzie ostatni pociąg żegnali mieszkańcy oraz telewizja z prasą.
Po przejęciu dworca przez Miasto Lubin, w sierpniu 2012 roku budynek, mimo protestów mieszkańców, został wyburzony aby w jego miejscu powstał węzeł przesiadkowy[3]. Prowadzony był tylko spory ruch towarowy i średnio stację odwiedzało 40 pociągów towarowych na dobę.
Po zakończeniu remontu części linii nr 289 i przywróceniu ruchu pasażerskiego w czerwcu 2019 r. zmieniono nazwę stacji na Lubin[4].
Wraz z zakończeniem remontu całości linii 289 Lubin zyskał pokaźną listę połączeń, obejmująca codzienne kursy pociągów KD do Legnicy, Wrocławia i Głogowa oraz połączenia dalekobieżne obsługiwane przez PKP Intercity w kierunku północno-zachodnim (m.in. do Zielonej Góry, Szczecina i Świnoujścia) oraz południowo-wschodnim (m.in. do Opola, Częstochowy, Katowic, Krakowa czy Lublina)[5]. Ponadto Koleje Austriackie ÖBB zezwoliły na przekierowanie pociągu międzynarodowego Nightjet przez stację Lubin, dzięki czemu miasto posiada połączenie z Berlinem, Wiedniem, Budapesztem oraz Przemyślem[6].
Przez Lubin obecnie przechodzą dwie linie kolejowe oraz bocznica do Elektrociepłowni Termal. W przeszłości miasto również było połączone linią kolejową z Chocianowem, która została w 1992 roku rozebrana.
Stacje docelowe do których odjeżdżały pociągi pasażerskie w danych latach
– codziennie do Wrocławia, Legnicy, Głogowa, Rudnej Gwizdanowa, Warszawy, Stargardu Szczecińskiego
Otworzona w 1915 roku głównie do obsługi parowozów linii do Chocianowa, ale i lokalnego ruchu do Legnicy i Głogowa.
Dawniej była to dwustanowiska parowozownia z kanałami gdzie dysponowano dwoma trzyosiowymi tendrzakami z wrocławskiej fabryki Linke-Hofmann Werke, później z dyrekcji wrocławskiej odkupiono maszynę serii T3. Parowozy nosiły numery inwentarzowe 1,2 i 3 w latach 30. zmienione na 21, 22 i 23. Do przewozów pasażerskich posiadano trzy wagony osobowe i jeden bagażowo-pocztowy a do ruchu towarowego 12 wagonów.
Obecnie lokomotywownia jest nieco rozbudowana i dalej pełni funkcję kolejową. Znajduje się w niej warsztat napraw drezyn, pługów śnieżnych i innego sprzętu torowego należącego do spółki PKP Polskie Linie Kolejowe.
Do 2002 roku dyżurny ruchu wraz z nastawnią dysponującą znajdował się w budynku dworca kolejowego przy pierwszym peronie. Dyżurny przeniesiony został do dawnej nastawni wykonawczej "Lb2" gdzie znajduje się do dnia dzisiejszego. W tej chwili na stacji są dwie nastawnie: wykonawcza (w stronę Legnicy i Termalu) i dysponująca (w stronę Rudnej Gwizdanów i Rudnej Głównej KGHM).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.