Lotniskowce typu Majestic

Lotniskowce typu Majestic – lotniskowce lekkie zbudowane w Wielkiej Brytanii, oryginalnie należące do serii sześciu finalnych lotniskowców typu Colossus.

Lotniskowce typu Majestic

Kraj budowy	Wielka Brytania
Użytkownicy	Royal Australian Navy  Royal Canadian Navy  Indyjska Marynarka Wojenna
Wejście do służby	1948
Wycofanie	1997
Planowane okręty	6
Zbudowane okręty	5
Okręty w służbie	0
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	15 750 t (standardowa) 19 500 t (pełna)
Długość	211,83 m
Szerokość	24,38 m
Zanurzenie	5,94 m (standardowe) 7,54 m (pełne)
Napęd	2 × turbiny parowe Parsons, 4 × kotły Admiralty o mocy 40 000 KM (30 MW)
Prędkość	25 węzłów (46 km/h)
Zasięg	12 000 Mn przy 14 kn (26 km/h)
Załoga	1200
Uzbrojenie	30× Bofors 40 mm
Wyposażenie lotnicze	37 samolotów

Doświadczenia wojenne spowodowały szereg zmian w projekcie, w tym zamontowanie większej liczby armat przeciwlotniczych, nowocześniejszych radarów i wyposażenia do zaopatrywania w ruchu. Aby przyjmować większe i szybsze samoloty wzmocniono pokład oraz zastosowano nowe katapulty, aerofiniszery i windy, w wyniku tych modyfikacji okręty przemianowano na typ Majestic. Dokończenie okrętów zostało zawieszone po zakończeniu II wojny światowej, pozostawiając je do ewentualnego wykorzystania w przyszłości. Lotniskowce nigdy nie weszły do służby w Royal Navy, ostatecznie pięć z nich sprzedano do krajów Wspólnoty Brytyjskiej, a ostatni zezłomowano przed ukończeniem. Dwa pierwsze okręty: "Terrible" ("Sydney" dla Australii) i "Magnificent" dla Kanady dostarczono w 1948 tak jak przewidywał projekt. Trzy następne okręty: "Majestic"/"Melbourne" dla Australii, "Powerful"/"Bonaventure" dla Kanady i "Hercules"/"Vikrant" dla Indii wyposażono w katapulty parowe, skośny pokład, systemy świateł podejścia i inne zmiany, aby umożliwić im bazowanie odrzutowców.

Okręty

HMAS „Melbourne” (R21) Nazwa oryginalna: HMS Majestic (R77) Stocznia: Vickers-Armstrong Położenie stępki: 15 kwietnia 1943 Wodowanie: 28 lutego 1945 Użytkownik:  Royal Australian Navy Wejście do służby: 28 października 1955 Wyposażenie lotnicze: 8 × Sea Venom, 16 × Gannet, 2 × Sycamor, 10 × Wessex później: 8 × A-4G Skyhawk, 6 × S-2E/G Tracker, 10 × Westland Sea King Wycofanie ze służby: 30 maja 1982 Los: Zezłomowany w 1985 W wyniku kolizji zatopił dwa sojusznicze okręty: HMAS Voyager (D04) w 1964 i USS Frank E. Evans (DD-754) w 1969.
HMAS „Sydney” (R17) Nazwa oryginalna: HMS Terrible (R93) Stocznia: HM Dockyard Devonport Położenie stępki: 19 kwietnia 1943 Wodowanie: 30 września 1944 Użytkownik:  Royal Australian Navy Wejście do służby: 16 grudnia 1948 Wyposażenie lotnicze: 38 × Fairey Firefly, Hawker Sea Fury, Sikorsky Dragonfly Wycofanie ze służby: 12 listopada 1973 Los: Złomowany w 1975 Służył w wojnie koreańskiej w latach 1951–1952 w zastępstwie HMS Glory (R62), jako lotniskowiec wycofany w 1958, ale od 1962 używany jako transportowiec, w 1964 zaopatrywał Malezję w czasie konfliktu z Indonezją, a w latach 1965–1972 odbył 25 rejsów do Vũng Tàu w trakcie wojny wietnamskiej.
HMCS „Magnificent” (CVL 21) Nazwa oryginalna: HMS Magnificent Stocznia: Harland & Wolff Położenie stępki: 29 lipca 1943 Wodowanie: 16 listopada 1944 Użytkownik:  Royal Canadian Navy Wejście do służby: 21 marca 1948 Wyposażenie lotnicze: 37 × Fairey Firefly, Hawker Sea Fury, Supermarine Seafire lub Grumman TBF Avenger Wycofanie ze służby: 1956 Los: Złomowany w 1965 Zastąpił HMCS Warrior (typu Colossus), przed wycofaniem transportował kanadyjskich żołnierzy sił pokojowych w czasie kryzysu sueskiego.
INS „Vikrant” (R11) Nazwa oryginalna: HMS Hercules (R49) Stocznia: Vickers-Armstrong, Harland & Wolff Położenie stępki: 14 października 1943 Wodowanie: 22 września 1945 Użytkownik:  Indyjska Marynarka Wojenna Wejście do służby: 4 kwietnia 1961 Wyposażenie lotnicze: Hawker Sea Hawk, Breguet Alizé 1050, HAL Chetak, Westland Sea King Mk 42B/C, BAe Sea Harrier FRS.51 Wycofanie ze służby: 31 stycznia 1997 Los: Zachowany jako okręt muzeum 1997-2012. Złomowany w 2014 roku[1]. Okręt brał udział w blokadzie Pakistanu Wschodniego w czasie wojny indyjsko-pakistańskiej w 1971, od 1982 wykorzystywano Sea Harriery, a w 1989 dodano rampę startową.
Leviathan Nazwa oryginalna: Leviathan Stocznia: Swan, Hunter & Wigham Richardson, Ltd. Położenie stępki: 18 października 1943 Wodowanie: 7 czerwca 1945 Los: Złomowany w 1968
HMCS „Bonaventure” (CVL 22) Nazwa oryginalna: HMS Powerful Stocznia: Harland & Wolff Położenie stępki: 27 listopada 1943 Wodowanie: 27 lutego 1945 Użytkownik:  Royal Canadian Navy Wejście do służby: 17 stycznia 1957 Wyposażenie lotnicze: 34 × F2H-3 Banshee (1955–1962), CS-2F Tracker, Sikorsky HO-4S, CHSS-2 Sea King (od 1964) Wycofanie ze służby: 3 lipca 1970 Los: Złomowany w 1971 Następca Magnificent, ostatni kanadyjski lotniskowiec, był częścią floty NATO w czasie kryzysu kubańskiego w 1962.

Przypisy

1. India's first aircraft carrier slips into history.

Linki zewnętrzne

• HMAS Sydney (III). navy.gov.au. [dostęp 2012-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-27)]. (ang.).
• HMAS Melbourne (II). navy.gov.au. [dostęp 2012-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-03)]. (ang.).
• HMCS BONAVENTURE, readyayeready.com
• HMCS MAGNIFICENT, readyayeready.com
• INS Vikrant, bharat-rakshak.com