Kunstmuseum Den Haag
muzeum sztuki w Hadze, w Holandii Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kunstmuseum Den Haag – muzeum sztuki w Hadze. Założone w 1866 jako Museum voor Moderne Kunst; później, do 1998, nosiło nazwę Haags Gemeentemuseum, a do końca września 2019 – Gemeentemuseum Den Haag[1]. Posiada kolekcję około 160 000 dzieł reprezentujących sztukę nowoczesną i współczesną, modę oraz sztukę użytkową. Muzeum w szczególności słynie z największej na świecie kolekcji prac Pieta Mondriana, w tym słynnego obrazu Victory Boogie Woogie[2][3].
 Widok ogólny muzeum | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Stadhouderslaan 41 |
| Data założenia |
29 maja 1866 |
| Dyrektor |
Benno Tempel |
Położenie na mapie Hagi  | |
Położenie na mapie Holandii  | |
Położenie na mapie Holandii Południowej  | |
 52°05′22″N 4°16′51″E | |
| Strona internetowa | |
Integralną częścią Kunstmuseum jest KM21 (muzeum sztuki współczesnej)[4] i Fotomuseum Den Haag[5], oba znajdujące się w osobnym budynku.
Budynek muzeum zaprojektował architekt Hendrik Petrus Berlage (1856-1934), pionier nowoczesnej architektury w Holandii na początku XX w. Kontrowersyjny projekt Gemeentemuseum stanowił jego szczytowe osiągnięcie (artysta zmarł na rok przed oddaniem muzeum do użytku)[6][7].
Korytarz wejściowy
Główne wejście do muzeum znajduje się od strony Stadhouderslaan. Do wnętrza prowadzi zadaszony, umieszczony pomiędzy dwoma pylonami korytarz, flankowany przez dwa baseny, pomyślany jako wprowadzenie zwiedzających w świat sztuki. Poprzez szklane ściany korytarza widać odbijającą się w wodzie fasadę budynku[6][7].
Konstrukcja
Budynek muzeum został zbudowany z betonu i żelaza. Obliczenia konstrukcyjne wykonali inżynierowie z Wydziału Robót Miejskich, znający innowacyjną technologię konstrukcji betonowych. Dla zbudowania muzeum wyprodukowano ok. 12000 m³ betonu, a strukturę budowli wzmocniło 1200 kg żelaza. Beton był wylewany z wysokiej wieży i rozprowadzany rurami do miejsc przeznaczenia. Wysokość wieży pozwalała na rozprowadzanie betonu bez użycia pomp. Betonowy korpus budynku został oblicowany cegłami w kolorze ochry[6][7].
Wymiary
Projekt budynku muzeum opiera się na siatce składającej się z kwadratów i sześcianów o boku 1.1 m. Wszystkie ściany i kolumny są umieszczone na systemie linii i ich przecięć, tworzących siatkę. Liczba 11 i jej wielokrotność powtarza się w całym budynku. Przykładowo, zarówno długość korytarza prowadzącego do muzeum, jak i wymiary gablot wystawowych, które Berlage zaprojektował dla ekspozycji wyrobów rzemiosła artystycznego opierają się na tej właśnie liczbie. Rezultatem jest poczucie równowagi i harmonii, przenikające cały projekt. Do koncepcji tej dopasowano nawet rozmiar cegieł, którymi oblicowano budynek. Od środka każdej cegły do środka następnej odległość jest stała: 5,5 × 11 × 22 cm. Każdy z tych wymiarów stanowi podwielokrotność wymiaru podstawowego: 1,1 m[6][7].
Muzealne zbiory sztuki zgrupowane są w następujących działach:
Sztuka nowoczesna i współczesna
Kolekcja stanowi szeroki przegląd kierunków artystycznych od początku XIX w., ze szczególnym naciskiem na szkołę haską, symbolizm około 1900, artystów związanych z De Stijl, Bauhaus i ekspresjonizm. Do najważniejszych dzieł w kolekcji należą obrazy takich artystów jak Piet Mondrian, Pablo Picasso, Claude Monet, August Macke, Wassily Kandinsky, Theo van Doesburg, Charley Toorop, Louise Bourgeois, Francis Bacon i Marlene Dumas. W muzeum znajduje się także duża część dzieł związanych z projektem Nowy Babilon Constanta Nieuwenhuijsa[8][9].
Dział druków
Pokój druków w ramach działu Sztuki obejmuje szeroki, liczący ok. 50 000 pozycji, zbiór rysunków, druków, plakatów i fotografii z XIX i XX w., stworzonych przeważnie przez artystów holenderskich. Wśród eksponatów znajduje się świetna kolekcja XIX-wiecznej grafiki francuskiej, w tym prace Bresdina, Redona i Toulouse-Lautreca. Reprezentowana też jest grafika niemiecka epoki ekspresjonizmu[9][10].
Dział wnętrz
Projektując muzeum Berlage wyznaczył ważne miejsce dla pewnej liczby historycznych wnętrz mieszkalnych. Prezentowane są tu oryginalne pomieszczenia z różnych okresów oraz kryte dziedzińce. Większość pomieszczeń pochodzi z domów, które zostały zburzone. Ściany, kominki i sufity uratowanych pomieszczeń zostały zrekonstruowane w muzeum, uzupełnione niekiedy podobnymi stylistycznie elementami wyposażenia pochodzącymi z innych domów. Berlage specjalnie dopasował wysokość pomieszczeń muzealnych do wysokości eksponowanych wnętrz[9][11].
Moda
Gemeentemuseum posiada jedną z czołowych kolekcji mody na świecie. Zbiór obejmuje zarówno ubiory historyczne, jak i współczesne, uzupełnione zbiorem dodatków, klejnotów, projektów mody i druków[9][12].
Muzyka
Dział muzyki prezentuje obszerny zbiór instrumentów muzycznych, materiały ilustracyjne oraz bibliotekę muzyczną oraz dokumentację historyczną dotyczącą muzyki, głównie europejskiej, w tym manuskrypty kompozytorów holenderskich[9][13].
Rzemiosło artystyczne
W oryginalnych, zaprojektowanych przez Berlage’a gablotach eksponowana są fajanse z Delftu, porcelana z haskiej firmy Rozenburg, szkło weneckie, a także ceramika z Bliskiego, Środkowego i Dalekiego Wschodu. W dziale tym znajduje się ponadto kolekcja mebli oraz zbiór elementów wyposażenia wnętrz[3][9][14].
Malarstwo
Anton Mauve, Autoportret, 1884-1888
August Macke, Drei Mädchen mit gelben Strohhüten I, 1913
Theo van Doesburg, Gracze w karty, 1916–1917
Piet Mondrian, Victory Boogie Woogie, 1944
Rzeźba
Jürgen Partenheimer, Weltachse V, 2000
Carel Kneulman, Jacob en de engel
Henry Moore, Large locking piece
David Bade, Big Fish Day (avant la lettre), 2002
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
