Królik[5] (Oryctolagus) – rodzaj ssaków z rodziny zającowatych (Leporidae).
Szybkie fakty Domena, Typ ...
Zamknij
Rodzaj obejmuje jeden żyjący współcześnie gatunek występujący w Europie i północnej Afryce (w Australii i Ameryce Południowej został introdukowany w czasach współczesnych); na całym świecie występuje jako forma udomowiona[6][7][8].
Długość ciała około 360–380 mm, długość ogona około 65–70 mm; masa ciała 1,5–3 kg[7][9].
Rodzaj zdefiniował w 1845 roku szwedzki zoolog Wilhelm Lilljeborg w książce swojego autorstwa o tytule Sveriges och Norges ryggradsdjur[1]. Na gatunek typowy Lilljeborg wyznaczył królika europejskiego (O. cuniculus).
Etymologia
- Oryctolagus: gr. ορυκτηρ oruktēr, ορυκτηρος oruktēros „kopacz, górnik”; λαγoς lagos „królik”[10].
- Cuniculus: łac. cuniculus „królik”[11]. Gatunek typowy: Cuniculus campestris Meyer, 1790 (= Lepus cuniculus Linnaeus, 1758) (Meyer); Cuniculus varius S.D.W., 1836 (= Lepus cuniculus Linnaeus, 1758) (S.D.W.).
Podział systematyczny
Do rodzaju należy jeden występujący współcześnie gatunek[12][9][6][5]:
Opisano również gatunki wymarłe[13]:
Młodszy homonim Cuniculus Brisson, 1762 (Cuniculidae).
Anonim. Regnum Animale ..., Ed. 2 (M.J. Brisson, 1762): rejected for nomenciatural purposes, with the conservation of the mammalian generic names Philander (Marsupialia), Pteropus (Chiroptera), Glis, Cuniculus and Hydrochoerus (Rodentia), Meles, Lutra and Hyaena (Carnivora), Tapirus (Perissodactyla), Tragulus and Giraffa (Artiodactyla). „The Bulletin of zoological nomenclature”. 55 (1), s. 64–71, 1998. (ang.).
Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 59. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Oryctolagus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2023-01-25].
Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 185. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-09-27]. (ang.).
J.S. Zijlstra: Oryctolagus. Hesperomys project. [dostęp 2023-01-24]. (ang.).
G. Nocchi & B. Sala. „Oryctolagus burgi” n. sp. (Mammalia: Lagomorpha) from the Middle Pleistocene levels of Grotta Valdemino (Borgio. Verezzi, Savona, north-western Italy). „Paleontologia i Evoluciò”. 30–31, s. 19–38, 1997. (ang.).
R. De Marfà. Oryctolagus giberti n. sp. (Lagomorpha, Mammalia) du Pléistocène inférieur de Cueva Victoria (Murcie, Espagne). „Comptes Rendus Palevol”. 7 (5), s. 308, 2008. DOI: 10.1016/j.crpv.2008.03.003. (ang.).
N. López Martínez. Nuevos Lagomorfos (Mammalia) del Neógeno y Cuaternario español. Trabajos sobre Neógeno. „Cuaternario”. 8, s. 7–45, 1977. (hiszp.).
Identyfikatory zewnętrzne: