Kozubnik
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kozubnik – przysiółek wsi Porąbki[3]. Położony jest na prawym brzegu rzeki Soła, na odcinku między Jeziorem Międzybrodzkim a Jeziorem Czanieckim. Pola i zabudowania Kozubnika znajdują się w dolinie uchodzącego do Soły potoku Mała Puszcza i na stokach otaczających ją wzniesień Beskidu Małego: Żar (761 m) ze zbiornikiem elektrowni szczytowo-pompowej w Porąbce, Kiczera (827 m) i Kozubnik (562 m)[4].
| przysiółek wsi | |
 DW Kiczora | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Sołectwo | |
| Część miejscowości | |
| Strefa numeracyjna |
33 |
| Kod pocztowy |
43-353[1] |
| Tablice rejestracyjne |
SBI |
| SIMC |
0064951 |
Położenie na mapie gminy Porąbka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu bielskiego  | |
 49°47′58″N 19°13′14″E[2] | |
Przez zaporę Porąbka i Kozubnik biegnie czerwony szlak turystyczny (Mały Szlak Beskidzki)[4].
W latach 1968–1970 w Kozubniku wzniesiono Zespół Domów Wypoczynkowo-Szkoleniowych Hutniczego Przedsiębiorstwa Remontowego w Porąbce (zamknięty w 1996, popadł w ruinę).
- Szlaki turystyczne
Mały Szlak Beskidzki na odcinku: Zapora Porąbka – Żar – Kiczera – Przełęcz Isepnicka – Cisowa Grapa – Wielka Cisowa Grapa – Przysłop Cisowy – Kocierz – Przełęcz Szeroka – Beskid – Błasiakówka – Przełęcz Kocierska. Czas przejścia: 4.05 h, ↓ 3.30 h
Kozubnik w czasach PRL nosił nazwę Zespół Domów Wypoczynkowo-Szkoleniowych HPR Porąbka-Kozubnik i jego oficjalnym przeznaczeniem miały być wczasy pracownicze zatrudnionych w HPR (Hutnicze Przedsiębiorstwo Remontowe). W rzeczywistości, kompleks służył głównie wysokim rangą członkom aparatu władzy, nie tylko związanym z sektorem hutniczym.
Ośrodek był zaprojektowany jako samowystarczalne miasteczko. Na powierzchni 7,5 ha stało 11 hoteli ze stali, aluminium i szkła, które mogły przyjąć łącznie ponad 500 gości. Na jego terenie znajdowały się baseny, korty tenisowe, sauna, solarium, boiska i wyciąg narciarski. Funkcjonowały trzy restauracje, skromniejsza stołówka i pięć barów. Kompleks posiadał własne ujęcie wody, oczyszczalnię ścieków i – na wypadek odcięcia od prądu – awaryjny system zasilania, którego agregaty były napędzane przez dwa silniki czołgowe[5]. Całość została ukończona w 1970, ale w końcówce lat siedemdziesiątych obiekt był przebudowywany.
Po upadku systemu, ośrodek został w 1991 r. zakupiony przez firmę Danel, a pod jego zastaw zostały zaciągnięte wielomilionowe kredyty, których ówczesnemu właścicielowi nie udało się spłacić. Gdy w 1996 r. sąd ogłaszał upadek firmy, była ona winna wierzycielom ponad 28 mln zł[5]. W tym czasie kompleks zaczął pustoszeć. Miejsce turystów zajęli złodzieje, którzy sukcesywnie zaczęli rozkradać budynki. Zostało z niego wywiezione wszystko, co można było sprzedać. W dyspozycji komornika pozostawała tylko część obiektu, ponieważ w 2005 r. sąd stwierdził wygaśnięcie wieczystego użytkowania gruntów przez właściciela bankruta i pozostałe kilka ha należało już do Skarbu Państwa[5].
W roku 2012 zakupiła go warszawska firma Sawa Apartments i opracowała plan rewitalizacji i rozbudowy ośrodka. W pierwszym etapie (do 2017 r.) zaplanowano oddanie łącznie 96 apartamentów w trzech budynkach[6].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
