Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Komisja Ursuli von der Leyen – Komisja Europejska, której pięcioletnia kadencja rozpoczęła się 1 grudnia 2019[1][2].
 Unia Europejska
| |
 Członkowie komisji w 2021 | |
| Premier | |
|---|---|
| Partie |
EPP (10) S&D (9) RE (6) ECR (1) Niezrzeszeni (1) |
| Kadencja |
od 1 grudnia 2019 |
| Poprzedni | |
| Następny | |
W okresie poprzedzającym wybory do Parlamentu Europejskiego w 2019 główne europejskie partie polityczne ogłosiły swoich kandydatów na stanowisko Przewodniczącego Komisji Europejskiej. W skali całej Unia Europejskiej zwycięska okazała się Europejska Partia Ludowa (EPP), którą reprezentował Manfred Weber – poseł do Parlamentu Europejskiego od 1999. Pomimo zwycięstwa EPP w wyborach, Rada Europejska nie przyznała nominacji na to stanowisko Weberowi, któremu zarzucano brak doświadczenia (całą karierę polityczną spędził w Parlamencie Europejskim)[3]. Kandydat Partii Europejskich Socjalistów, drugiej co do wielkości frakcji w Parlamencie Europejskim, Frans Timmermans również nie otrzymał jednomyślnego poparcia dla swojej kandydatury. Kandydatura Fransa Timmermans został przedstawiona po raz pierwszy na szczycie G7 w Osace[4], w którym udział wzięli Emmanuel Macron, Angela Merkel, Giuseppe Conte, Donald Tusk, Mark Rutte i Pedro Sánchez, sprzeciwiła jej się jednak Grupa Wyszehradzka[5]. Ursula von der Leyen została zaproponowana Parlamentowi Europejskiemu jako kandydatka na Przewodniczącą Komisji Europejskiej 3 lipca 2019, po 3-dniowych negocjacjach podczas posiedzenia Rady Europejskiej[6].
16 lipca 2019 Parlament Europejski przyjął kandydaturę von der Leyen i powierzył jej misję utworzenia następnej Komisji Europejskiej. Ursulę von der Leyen poparło 383 europosłów[7][8]. Po raz pierwszy w historii na stanowisku Przewodniczącego Komisji Europejskiej znalazła się kobieta[8].
Jeszcze przed głosowaniem von der Leyen ogłosiła, że urzędujący Pierwszy Wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej Frans Timmermans obejmie to samo stanowisko w utworzonej przez niej komisji. Zobowiązała się również do powołania na stanowisko wiceprzewodniczącej Margrethe Vestager z Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy.
Ursula von der Leyen wystąpiła z apelem do krajów członkowskich, żeby każdy z nich nominował dwóch kandydatów do Komisji Europejskiej, kobietę i mężczyznę. Tylko António Costa z Portugalii i Viorica Dăncilă z Rumunii postąpili zgodnie z wolą Przewodniczącej elekt.
W październiku 2019 Parlament Europejski odrzucił kandydatury komisarzy zaproponowanych przez Francję, Węgry i Rumunię[9]. Spowodowało to, że Komisja Jean-Claude’a Junckera od 1 listopada pełniła obowiązki Komisji Europejskiej, pomimo oficjalnego zakończenia swojej kadencji.
27 listopada 2019 Parlament Europejski przy 461 głosach za, 157 przeciw i 89 wstrzymujących się zaaprobował nową Komisję Europejską[1][2][10].
Premier Wielkiej Brytanii Boris Johnson nie nominował komisarza reprezentującego Wielkiej Brytanii. Jest to pierwszy tego typu przypadek w historii Komisji Europejskiej. Pomimo wielokrotnych wezwań ze strony von der Leyen, Boris Johnson odmówił wyznaczenia komisarza. Swoją odmowę uzasadnił nadchodzącym opuszczeniem Unii Europejskiej przez Wielką Brytanię oraz zbliżającymi się wyborami parlamentarnymi[41]. W prasie pojawiły się obawy, że Komisja Europejska nie będzie mogła funkcjonować bez przedstawiciela jednego z państw członkowskich, a jej decyzje nie będą prawomocne. Von der Leyen zleciła audyt sytuacji prawnej, który ma na celu wyjaśnić zawiłość tego kryzysu[41][42].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
