Giuseppe Conte
włoski prawnik i nauczyciel akademicki Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Giuseppe Conte (ur. 8 sierpnia 1964 w Volturara Appula) – włoski prawnik, nauczyciel akademicki i polityk, profesor prawa prywatnego na Uniwersytecie Florenckim, w latach 2018–2021 premier Włoch, deputowany, od 2021 przewodniczący Ruchu Pięciu Gwiazd (M5S).
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
8 sierpnia 1964 |
---|---|
Premier Włoch | |
Okres |
od 1 czerwca 2018 |
Przynależność polityczna |
bezpartyjny (z rekomendacji M5S) |
Poprzednik | |
Następca | |
![]() |
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Wykształcenie i działalność zawodowa
W 1988 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Rzymskim „La Sapienza”[1]. W latach 1992–1993 był stypendystą Narodowej Rady Badań Naukowych (CNR), kształcił się między innymi na Uniwersytecie Yale i Duquesne University. Później studiował również w Girton College w Cambridge i na Université Paris Sorbonne[1][2]. Twierdził też, że studiował także na New York University[2], jednak w maju 2018 „The New York Times” podał, że nie odnotowano jego nazwiska w gronie studentów ani wykładowców tej uczelni[3].
Jako nauczyciel akademicki wykładał prawo prywatne i prawo handlowe na Uniwersytecie Maltańskim, Università degli Studi Roma Tre, Wolnym Uniwersytecie Najświętszej Maryi Wniebowziętej w Rzymie (LUMSA) czy Uniwersytecie w Sassari. Od 2002 profesor prawa prywatnego, objął stanowisko profesorskie na Uniwersytecie Florenckim. W 2007 został również nauczycielem akademickim na Uniwersytecie LUISS w Rzymie[2]. Podjął także praktykę w zawodzie adwokata. Został członkiem komisji kultury przy organizacji gospodarczej Confindustria[4]. Od 2013 był jednym z dwóch przedstawicieli Izby Deputowanych XVII kadencji w Radzie Sądownictwa Administracyjnego (CPGA)[5].
Działalność polityczna
W trakcie kampanii wyborczej w 2018 współpracował z Luigim Di Maio, liderem politycznym Ruchu Pięciu Gwiazd[1]. Został przedstawiony wówczas jako kandydat partii na ministra administracji publicznej[6]. W maju 2018 był wymieniany jako najbardziej prawdopodobny kandydat na premiera rządu tworzonego przez koalicję tego ugrupowania i Ligi Północnej[4]. 21 maja liderzy obu partii przedłożyli jego kandydaturę prezydentowi[7]. Dwa dni później Sergio Mattarella powierzył mu misję stworzenia rządu[8]; cztery dni po desygnacji złożył jednak rezygnację z uwagi na sprzeciw prezydenta co do powołania Paola Savony na urząd ministra gospodarki[9][10].
31 maja doszło ostatecznie do porozumienia prezydenta z koalicjantami wspierającymi Giuseppe Contego, który ponownie został desygnowany na premiera, a następnie przedstawił zaakceptowany przez głowę państwa skład nowego rządu (w którym Paolo Savona otrzymał inne stanowisko)[11]. Nowy gabinet rozpoczął urzędowanie po zaprzysiężeniu 1 czerwca 2018[12].
W 2019 doszło do sporów między koalicjantami. Doprowadziły one do złożenia przez Ligę Północną w sierpniu tegoż roku wniosku o wyrażenie rządowi wotum nieufności[13]. 20 sierpnia Giuseppe Conte ogłosił swoją dymisję[14]. 29 sierpnia otrzymał od prezydenta misję utworzenia nowego rządu; doszło do tego po zawarciu porozumienia między Ruchem Pięciu Gwiazd a opozycyjną dotąd Partią Demokratyczną[15]. 4 września przedstawił proponowany skład gabinetu[16], następnego dnia prezydent Sergio Mattarella dokonał zaprzysiężenia członków rządu[17].
W styczniu 2021 koalicyjna partia Italia Viva (powstała wkrótce po powstaniu gabinetu w wyniku rozłamu w PD) ogłosiła wycofanie swojego poparcia[18]. Rząd uzyskał w tym samym miesiącu wotum zaufania w obu izbach parlamentu, Giuseppe Conte ogłosił jednak swoją dymisję z funkcji premiera[19]. Zakończył urzędowanie 13 lutego 2021, gdy na czele nowego gabinetu stanął Mario Draghi.
W tym samym roku formalnie wstąpił do Ruchu Pięciu Gwiazd[20]. Opracował nowy statut ugrupowania[21], zaś w sierpniu 2021 został wybrany na przewodniczącego partii[22].
W wyborach w 2022 uzyskał mandat posła do Izby Deputowanych XIX kadencji[23].
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.