Komin hydrotermalny
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Komin hydrotermalny – szczelina w powierzchni planety, przez którą wydostaje się ciepła woda (geotermalna). Kominy spotyka się często w miejscach aktywnych wulkanicznie, rejonach rozsuwania się płyt tektonicznych na dnie basenów oceanicznych i w pobliżu plam gorąca. Ich istnienie wynika z geologicznej aktywności Ziemi połączonej z obecnością dużych ilości wody, zarówno na powierzchni, jak i pod skorupą. Pospolite lądowe rodzaje kominów obejmują ciepłe źródła, fumarole i gejzery. Pod wodą występują tzw. czarne i białe kominy (ang. black smokers, white smokers). W porównaniu z większością obszarów głębin morskich kominy wyróżniają się produktywnością biologiczną. Często stanowią dom złożonych zbiorowości istot żywych, czerpiących energię ze związków chemicznych rozpuszczonych w wodzie dostarczanych przez komin. Chemosyntetyzujące bakterie i archeony stanowią podstawę łańcucha pokarmowego, dostarczając pokarmu różnorodnym organizmom, jak Riftia pachyptila, małże, ślimaki i krewetki. Uważa się, że aktywne kominy hydrotermalne mogą istnieć również na Europie, księżycu Jowisza. Spekulowano także na temat istnienia tych form na Marsie w przeszłości[1].