Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Komenda Rejonu Uzupełnień Warszawa Powiat (KRU Warszawa Powiat) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[2].
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1921 |
Rozformowanie |
1939 |
Tradycje | |
Rodowód |
PKU Warszawa Powiat[1] |
Działania zbrojne | |
kampania wrześniowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Podległość | |
Skład |
PKU typ specjalny |
15 listopada 1921 roku, w związku z wprowadzeniem podziału kraju na dziesięć okręgów korpusów oraz wprowadzeniem pokojowej organizacji służby poborowej, na obszarze Okręgu Korpusu Nr I została utworzona Powiatowa Komenda Uzupełnień Warszawa Powiat z siedzibą przy ul. Polnej 36[3]. Okręg poborowy PKU Warszawa Powiat obejmował powiaty: warszawski i grójecki[3][4][5]. Przed wejściem w życie pokojowej organizacji służby poborowej południową częścią powiatu warszawskiego administrowała PKU 36 pp w Mińsku Mazowieckim, natomiast częścią północną – PKU 13 pp w Pułtusku, zaś powiatem grójeckim PKU 5 pp Leg. w Warszawie[3][6].
21 listopada 1921 generał podporucznik Stefan de Latour „podał do wiadomości i ścisłego zastosowania się nowy podział D-twa Okr. Korp. Nr I Warszawa na PKU obowiązujący z dniem 15 XI 1921”. W załączonym wykazie wymieniona została Komenda Okręgu Poborowego Warszawa (powiat) Nr 4, której zadaniem było „uzupełnianie w pierwszym rzędzie” 5 pułku piechoty, którego Kadra Batalionu Zapasowego stacjonowała w Warszawie[3].
W lipcu 1922 roku PKU Warszawa Powiat została przeniesiona na ul. Koszykową 79[7].
18 listopada 1924 roku weszła w życie ustawa z dnia 23 maja 1924 roku o powszechnym obowiązku służby wojskowej[8], a 15 kwietnia 1925 roku rozporządzenie wykonawcze ministra spraw wojskowych do tejże ustawy, wydane 21 marca tego roku wspólnie z ministrami: spraw wewnętrznych, zagranicznych, sprawiedliwości, skarbu, kolei, wyznań religijnych i oświecenia publicznego, rolnictwa i dóbr państwowych oraz przemysłu i handlu[5]. Wydanie obu aktów prawnych wiązało się z przejęciem przez władze cywilne (administracji I instancji) większości zadań związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem poboru[9][10]. Przekazanie większości zadań władzom cywilnym umożliwiło organom służby poborowej zajęcie się wyłącznie racjonalnym rozdziałem rekruta oraz ewidencją i administracją rezerw. Do tych zadań dostosowana została organizacja wewnętrzna powiatowych komend uzupełnień i ich składy osobowe. Poszczególne komendy różniły się między sobą składem osobowym w zależności od wielkości administrowanego terenu[11].
Zadania i nowa organizacja PKU określone zostały w wydanej 27 maja 1925 roku instrukcji organizacyjnej służby poborowej na stopie pokojowej[9]. W skład PKU Warszawa Powiat wchodziły dwa referaty: I) referat administracji rezerw i II) referat poborowy[9]. Nowa organizacja i obsada służby poborowej na stopie pokojowej według stanów osobowych L. O. I. Szt. Gen. 3477/Org. 25 została ogłoszona 4 lutego 1926 roku. Z tą chwilą zniesione zostały stanowiska oficerów ewidencyjnych[12][13][14].
12 marca 1926 roku została ogłoszona obsada personalna Przysposobienia Wojskowego, zatwierdzona rozkazem Dep. I L. 6000/26 przez pełniącego obowiązki szefa Sztabu Generalnego gen. dyw. Edmunda Kesslera, w imieniu ministra spraw wojskowych. Zgodnie z nową organizacją pokojową Przysposobienia Wojskowego zostały zlikwidowane stanowiska oficerów instrukcyjnych przy PKU, a w ich miejsce utworzone rozkazem Oddz. I Szt. Gen. L. 7600/Org. 25 stanowiska oficerów przysposobienia wojskowego w pułkach piechoty[15].
Od 1926 roku, obok ustawy o powszechnym obowiązku służby wojskowej i rozporządzeń wykonawczych do niej, działalność PKU Warszawa Powiat normowała „Tymczasowa instrukcja służbowa dla PKU”, wprowadzona do użytku rozkazem MSWojsk. Dep. Piech. L. 100/26 Pob.[16]
W marcu 1930 roku PKU Warszawa Miasto Powiat nadal podlegała Dowództwu Okręgu Korpusu Nr I i administrowała powiatem warszawskim i grójeckim[17]. W grudniu tego roku PKU Warszawa Miasto Powiat posiadała skład osobowy typ specjalny[16]. Siedziba komendy znajdowała się przy ul. Jagiellońskiej[18].
1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby poborowej, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Warszawa Powiat została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Warszawa Powiat przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[19], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[20]. Obok wspomnianej ustawy i rozporządzeń wykonawczych do niej, działalność PKU Warszawa Powiat normowały przepisy służbowe MSWojsk. D.D.O. L. 500/Org. Tjn. Organizacja służby uzupełnień na stopie pokojowej z 13 czerwca 1938 roku. Zgodnie z tymi przepisami komenda rejonu uzupełnień była organem wykonawczym służby uzupełnień[21].
Komendant rejonu uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr II, który był okręgowym organem kierowniczym służby uzupełnień. Rejon uzupełnień nie uległ zmianie[2].
Poniżej przedstawiono wykaz oficerów zajmujących stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień i komendanta rejonu uzupełnień oraz wykaz osób funkcyjnych (oficerów i urzędników wojskowych) pełniących służbę w PKU Warszawa Powiat i KRU Warszawa Powiat, z uwzględnieniem najważniejszych zmian organizacyjnych przeprowadzonych w latach 1926 i 1938.
Komendanci | ||
---|---|---|
stopień, imię i nazwisko | okres pełnienia funkcji | kolejne stanowisko (dalsze losy) |
mjr piech. Kazimierz Muszyński | od IX 1921[22][23] | komendant PKU Warszawa Miasto II |
płk piech. Lucjan Kopczyński | do V 1923 | Szef Poborowy DOK III[24] |
płk piech. Stanisław Eulagiusz Sobolewski | V[24] – VII 1923 | komendant PKU Warszawa Miasto III[25] |
ppłk piech. Karol Steinbach | VII 1923[25] – XI 1925 | komendant PKU Warszawa Miasto II[26] |
ppłk piech. Włodzimierz Nyczaj | XI 1925[26] – II 1927 | stan spoczynku z dniem 30 IV 1927[27] |
mjr piech. Jan Kazimierz Gadomski | II[28] – VII 1927 | stan spoczynku z dniem 30 IX 1927[29] |
ppłk piech. Roman Krzyżanowski | VIII 1927[30] – II 1929 | dyspozycja dowódcy OK I[31][32] |
ppłk. kaw. Witold Łada-Zabłocki[33] | III 1929[34] – III 1932 | stan spoczynku z dniem 30 VI 1932[35] |
ppłk dypl. piech. Bronisław Radziejowski | 1 IV 1932[36] – VIII 1935 | stan spoczynku z dniem 31 X 1935[37] |
ppłk piech. Władysław Michał Śpiewak | 1 IX 1935[38] – 1939 | od IX 1939 w niewoli, w Oflagu II C Woldenberg[39] |
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1921–1925[40][41] | |||
---|---|---|---|
I referent | kpt. piech. Konstanty Woroszyński | od XI 1921[23] | |
mjr piech. Kazimierz II Wiśniewski | do VII 1923 | 73 pp[42] | |
mjr piech. Juliusz Józef Pilaski | VII 1923[42] – VI 1924[43] | 86 pp | |
kpt. piech. dr Stanisław Drzymała | VI[44] – XII 1924[45] | słuchacz Kursu 1924-1926 WSInt. | |
kpt. piech. Aleksander Mogielnicki | I 1925[46] – II 1926 | kierownik I referatu | |
II referent | por. piech. Olgierd Wazgird | od XI 1921[23] | |
por. piech. Henryk Leśkiewicz | do VII 1923 | 32 pp | |
u. wojsk. XI rangi/por. kanc. Bronisław Szczęsnowicz | VII 1923[47] – II 1925[48] | Dep. I MSWojsk. | |
por. piech. Olgierd Wazgird[uwaga 1] | II – IV 1925[49] | OE Warszawa Powiat | |
por. kanc. Emil Dzbański | od IV 1925 | ||
oficer instrukcyjny | u. wojsk. XI rangi Feliks Wojtkowski | od XI 1921[23] | |
por. piech. Tadeusz Paulin Lipski | do III 1926[50] | 36 pp | |
oficer ewidencyjny na powiat grójecki | urzędnik wojsk. XI rangi Bronisław Szczęsnowicz | do VII 1923 | II referent |
urzędnik wojsk. X rangi Emil Dzbański | od VII 1923[51] | ||
por. piech. Olgierd Wazgird | VIII 1924[52] – II 1925[48] | II referent | |
por. kanc. Stanisław II Jastrzębski | III 1925[53] – II 1926[54] | referent inwalidzki w PKU Wilno | |
oficer ewidencyjny na powiat warszawski | por. tab. Cezary Seweryn Pągowski | od IV 1923[55] | |
por. kanc. Emil Dzbański | VIII 1924[52] – IV 1925[49] | II referent | |
por. piech. Olgierd Wazgird | od IV 1925 | ||
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1926–1938[50][56][57] | |||
kierownik I referatu administracji rezerw | kpt. piech. Aleksander Mogielnicki | II 1926 – VI 1933[58] | referent w Dep. Uzup. MSWojsk. |
kpt. piech. Mieczysław II Różycki | VI[59] – IX 1933[60] | przydzielony do PKU Warszawa Miasto IV | |
kpt. piech. Tadeusz Wiktorczyk | IX 1933[60] – był w VI 1935 | ||
kierownik II referatu poborowego | por. kanc. Emil Dzbański | od II 1926 | |
kpt. gosp. Tadeusz Piotr Bronikowski | do XI 1927[61] | referent w Wydziale Poborowym Dep. Piech. MSWojsk. | |
kpt. piech. Stanisław Kohutnicki | od XI 1927[62] | ||
referent | por. piech. Olgierd Wazgird | II 1926 – II 1927[63] | referent PKU Łomża |
por. piech. Jerzy Marceli Kończyński | do XI 1927[64] | przydzielony do dżand. KOP | |
rtm. Władysław I Doliński | XI 1928[65] – VIII 1929[66][67] | dyspozycja dowódcy OK I | |
kpt. gosp. Karol Filipetz | I 1930[68] – | ||
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych KRU w latach 1938–1939[69][uwaga 2] | |||
kierownik I referatu ewidencji | kpt. adm. (piech.) Stanisław Kohutnicki | był w III 1939 | od IX 1939 w niewoli, w Oflagu VI B Dössel[39] |
kierownik II referatu uzupełnień | kpt. piech. Jan Karol Kossowski[uwaga 3] | był w III 1939 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.