Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Komenda Rejonu Uzupełnień Warszawa Miasto III (KRU Warszawa Miasto III) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[1].
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1922 |
Rozformowanie |
1939 |
Tradycje | |
Rodowód |
PKU Warszawa Miasto |
Działania zbrojne | |
kampania wrześniowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Podległość | |
Skład |
PKU typ specjalny |
W lipcu 1922 roku została zlikwidowana Powiatowa Komenda Uzupełnień Warszawa Miasto, a w jej miejsce utworzono trzy nowe komendy, w tym Powiatową Komendę Uzupełnień Warszawa Miasto III z siedzibą przy ul. Przejazd 10 (parter), która obejmowała swoją właściwością cały teren ówczesnej Pragi (komisariaty Policji Państwowej nr XIV, XV, XVII, XVIII, XXIV i XXV[2][3].
18 listopada 1924 roku weszła w życie ustawa z dnia 23 maja 1924 roku o powszechnym obowiązku służby wojskowej[4], a 15 kwietnia 1925 roku rozporządzenie wykonawcze ministra spraw wojskowych do tejże ustawy, wydane 21 marca tego roku wspólnie z ministrami: spraw wewnętrznych, zagranicznych, sprawiedliwości, skarbu, kolei, wyznań religijnych i oświecenia publicznego, rolnictwa i dóbr państwowych oraz przemysłu i handlu[5]. Wydanie obu aktów prawnych wiązało się z przejęciem przez władze cywilne (administracji I instancji) większości zadań związanych z przygotowaniem i przeprowadzeniem poboru[6][7]. Przekazanie większości zadań władzom cywilnym umożliwiło organom służby poborowej zajęcie się wyłącznie racjonalnym rozdziałem rekruta oraz ewidencją i administracją rezerw. Do tych zadań dostosowana została organizacja wewnętrzna powiatowych komend uzupełnień i ich składy osobowe. Poszczególne komendy różniły się między sobą składem osobowym w zależności od wielkości administrowanego terenu[8].
Zadania i nowa organizacja PKU określone zostały w wydanej 27 maja 1925 roku instrukcji organizacyjnej służby poborowej na stopie pokojowej[6]. W skład PKU Warszawa Miasto III wchodziły trzy referaty: I) referat administracji rezerw, II) referat poborowy i referat inwalidzki[6]. Nowa organizacja i obsada służby poborowej na stopie pokojowej według stanów osobowych L. O. I. Szt. Gen. 3477/Org. 25 została ogłoszona 4 lutego 1926 roku. Z tą chwilą zniesione zostały stanowiska oficerów ewidencyjnych[9][10][11].
12 marca 1926 roku została ogłoszona obsada personalna Przysposobienia Wojskowego, zatwierdzona rozkazem Dep. I L. 6000/26 przez pełniącego obowiązki szefa Sztabu Generalnego gen. dyw. Edmunda Kesslera, w imieniu ministra spraw wojskowych. Zgodnie z nową organizacją pokojową Przysposobienia Wojskowego zostały zlikwidowane stanowiska oficerów instrukcyjnych przy PKU, a w ich miejsce utworzone rozkazem Oddz. I Szt. Gen. L. 7600/Org. 25 stanowiska oficerów przysposobienia wojskowego w pułkach piechoty[12].
Od 1926 roku, obok ustawy o powszechnym obowiązku służby wojskowej i rozporządzeń wykonawczych do niej, działalność PKU Warszawa Miasto III normowała „Tymczasowa instrukcja służbowa dla PKU”, wprowadzona do użytku rozkazem MSWojsk. Dep. Piech. L. 100/26 Pob.[13]
Z dniem 1 stycznia 1927 roku minister spraw wojskowych utworzył PKU Warszawa Miasto IV, lecz rejon PKU Warszawa Miasto III nie uległ zmianie i nadal obejmował komisariaty PP nr XIV, XV, XVII, XVIII, XXIV i XXV. Od tego czasu komenda „prowadziła” referat inwalidzki dla całego obszaru m. st. Warszawy[14].
W marcu 1930 roku PKU Warszawa Miasto III nadal podlegała Dowództwu Okręgu Korpusu Nr I i administrowała częścią miasta Warszawy, w której funkcjonowały Komisariaty Policji Państwowej nr: XIV, XV, XVII, XVIII, XXIV i XXV[15].
7 maja 1930 roku weszło w życie rozporządzenie Ministra Spraw Wojskowych wydane w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości oraz Ministrem Pracy i Opieki Społecznej z dnia 18 kwietnia 1930 roku w sprawie postępowania o uznanie za zaginione bez własnej winy osób, których zaginięcie pozostaje w związku przyczynowym ze służbą wojskową. Zgodnie z § 4 wspomnianego rozporządzenia władzą powołaną do przyjęcia podania i zebrania przepisanych zaświadczeń i dowodów stwierdzających okoliczności potrzebne do wydania orzeczenia o zaginionym została PKU Warszawa Miasto III[16][17]. Dla realizacji zadań wynikających z rozporządzenia minister spraw wojskowych czasowo zwiększył skład osobowy PKU o jednego oficera młodszego względnie jednego urzędnika II kategorii[18].
W grudniu tego roku PKU Warszawa Miasto III posiadała skład osobowy typ specjalny[13]. Siedziba komendy znajdowała się przy ul. Szerokiej 3[19].
31 lipca 1931 roku gen. dyw. Kazimierz Fabrycy, w zastępstwie ministra spraw wojskowych, rozkazem B. Og. Org. 4031 Org. wprowadził zmiany w organizacji służby poborowej na stopie pokojowej. Zmiany te polegały między innymi na zamianie stanowisk oficerów administracji w PKU na stanowiska oficerów broni (piechoty) oraz zmniejszeniu sumarycznego składu osobowego Powiatowych Komend Uzupełnień Warszawa Miasto I–IV o czterech oficerów i zwiększeniu o czterech urzędników II kategorii. Łącznie w czterech stołecznych PKU miało pełnić służbę 16 oficerów i czterech urzędników II kategorii. Ponadto w PKU Warszawa Miasto II występował dodatkowo etat oficera – referenta ewidencji oficerów. Liczba szeregowych zawodowych i niezawodowych oraz urzędników III kategorii i niższych funkcjonariuszy pozostała bez zmian[20].
1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby poborowej, zgodnie z którą dotychczasowa Powiatowa Komenda Uzupełnień Warszawa Miasto III została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Warszawa Miasto III przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[21], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[22]. Obok wspomnianej ustawy i rozporządzeń wykonawczych do niej, działalność PKU Warszawa Miasto III normowały przepisy służbowe MSWojsk. D.D.O. L. 500/Org. Tjn. Organizacja służby uzupełnień na stopie pokojowej z 13 czerwca 1938 roku. Zgodnie z tymi przepisami komenda rejonu uzupełnień była organem wykonawczym służby uzupełnień[23] .
Komendant rejonu uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał dowódcy Okręgu Korpusu Nr I, który był okręgowym organem kierowniczym służby uzupełnień. Rejon uzupełnień nie uległ zmianie. Komenda prowadziła ewidencję wszystkich oficerów z obszaru m. st. Warszawy, powiatu warszawskiego i powiatu grójeckiego[1].
KRU Warszawa Miasto III była jednostką mobilizującą. Pod względem mobilizacji materiałowej była przydzielona do 36 pp w Warszawie. Zgodnie z planem mobilizacyjnym „W” komendant rejonu uzupełnień był odpowiedzialny za przygotowanie i przeprowadzenie mobilizacji Stacji Zbornej Warszawa II. Wymieniona jednostka miała być zmobilizowana w I rzucie mobilizacji powszechnej[24].
Po ogłoszeniu mobilizacji KRU Warszawa Miasto III funkcjonowała na podstawie etatu pokojowego. Pod względem ewidencji i uzupełnień miała być przydzielona do Ośrodka Zapasowego 28 DP[25]. Zarówno KRU Warszawa Miasto III, jak i Stacja Zborna Warszawa II podlegały dowódcy Okręgu Korpusu Nr I pod każdym względem[26].
Poniżej przedstawiono wykaz oficerów zajmujących stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień i komendanta rejonu uzupełnień oraz wykaz osób funkcyjnych (oficerów i urzędników wojskowych) pełniących służbę w PKU Warszawa Miasto III i KRU Warszawa Miasto III, z uwzględnieniem najważniejszych zmian organizacyjnych przeprowadzonych w latach 1926 i 1938.
Komendanci | ||
---|---|---|
stopień, imię i nazwisko | okres pełnienia funkcji | kolejne stanowisko (dalsze losy) |
płk piech. Stanisław Eulagiusz Sobolewski | do V 1923 | komendant PKU Warszawa Powiat[27] |
ppłk piech. Karol Steinbach | V[27] – VII 1923 | komendant PKU Warszawa Powiat[28] |
płk piech. Stanisław Eulagiusz Sobolewski | VII 1923[28] – XII 1924 | 30 pp[29] |
ppłk / płk art. Kamil Grzegorz Czarnowski | XII 1924[30] – II 1927 | stan spoczynku z dniem 30 IV 1927[31] |
mjr san. / kanc. Zygmunt Rudzki | II 1927[32] – 29 II 1932 | stan spoczynku[33] |
mjr piech. Józef Adolf Faltus[uwaga 1] | 1 I 1932[37] – VIII 1935 | od XI 1935 kierownik referatu w Dep. Uzup. MSWojsk. |
ppłk piech. Zygmunt Walerian Juzwa[38] | VIII 1935[39] – 1939 | od IX 1939 w niewoli, w Oflagu II C Woldenberg |
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1923–1925[40][41] | |||
---|---|---|---|
I referent | kpt. piech. Wincenty Czaprański | do 1 VII 1924 | Oddział I Sztabu Generalnego[42] |
mjr piech. Konstanty Podwysocki | I 1925[43] – II 1926 | kierownik I referatu | |
II referent | por. piech. Ludomir Bonawentura Stankiewicz | ||
referent inwalidzki | por. kanc. Stefan Krasnodębski | do II 1924 | OE V rejonu[44] |
urzędnik wojsk. X rangi Stanisław Witkowski | II – III 1924 | OE Sokółka PKU Augustów w Sokółce[45] | |
por. kanc. Szymon Mayblum | IV 1924 – II 1925 | 1 dżand[46] | |
por. adm. san. Henryk Rudowski | II 1925[47] – II 1926 | referent inwalidzki | |
oficer instrukcyjny | kpt. piech. Walerian Wojtulewicz | VI 1924[48] – III 1926 | 30 pp[49] |
oficer ewidencyjny V rejonu | por. piech. Wacław Ziembiński | od 1 XI 1922[50] | |
urzędnik wojsk. XI rangi Tadeusz Bielicki | do I 1923 | PKU Bielsk oficer ewidencyjny na powiat bielski[51] | |
por. tab. / kaw. Zygmunt Kwiatkowski | I[51] – 15 VIII 1923 | 18 puł[52] | |
urzędnik wojsk. X rangi Stanisław Witkowski | IX 1923[53] – II 1924 | referent inwalidzki[44] | |
por. kanc. Stefan Krasnodębski | od II 1924 | ||
oficer ewidencyjny VI rejonu | por. piech. Wacław Ziembiński | ||
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1926–1938[54][55] | |||
kierownik I referatu administracji rezerw
i zastępca komendanta |
mjr piech. Konstanty Podwysocki | II 1926 – II 1927[56] | komendant PKU Grodzisk Mazowiecki |
mjr kanc. Jan Dłużyński | III 1927 – XI 1928 | praktyka sądowa w WSO nr I | |
kpt. piech. Zygmunt Kubat | p.o. XII 1929[57] – IX 1930 | Biuro Uzup. MSWojsk.[58] | |
kpt. piech. Witold Wolfram | od III 1931[59] | ||
kierownik II referatu poborowego | por. piech. Ludomir Bonawentura Stankiewicz | II 1926 – był w 1932 | |
referent inwalidzki | por. adm. san. Henryk Rudowski[uwaga 2] | II 1926 – IV 1929 | |
referent | por. kanc. Stefan Krasnodębski | od II 1926 | |
por. piech. Mieczysław Gutowski | był w 1932 | ||
referent (etat przejściowy) | por. kanc. Jan Tuchołka | od II 1926 | |
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych KRU w latach 1938–1939[66][uwaga 3] | |||
kierownik I referatu ewidencji | kpt. adm. (piech.) Witold Wolfram | †1940 Charków | |
kierownik II referatu uzupełnień | kpt. adm. (art.) Maurycy Eyczun[uwaga 4] | ||
kierownik III referatu oficerskiego | kpt. adm. (piech.) Edmund Franciszek Bukowicz[uwaga 5] | od IX 1939 w niewoli, w Oflagu II C Woldenberg[65] |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.