Kościół św. Franciszka w Głogówku
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół świętego Franciszka – rzymskokatolicki kościół należący do prowincji św. Antoniego z Padwy i bł. Jakuba Strzemię Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych.
943/64 z dnia 11.12.1964[1] | |||||||||||||||||||||
kościół klasztorny | |||||||||||||||||||||
widok ogólny | |||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||||
Adres |
ul. Klasztorna | ||||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||||||
Parafia | |||||||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
4 października | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Głogówka | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa opolskiego | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu prudnickiego | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Głogówek | |||||||||||||||||||||
50°21′15,57″N 17°51′37,77″E |
Budowa świątyni jest związana ze sprowadzeniem w 1264 roku przez księcia opolskiego Władysława Opolczyka franciszkanów do miasta. W tym okresie został wzniesiony pierwszy kościół oraz wybudowany został klasztor. W wyniku kolejnych wojen oraz pożarów i spowodowanych przez nie zniszczeń, świątynia była konsekwentnie odbudowywana i rozbudowywana (Domek Loretański, kaplica św. Antoniego oraz ramiona transeptu). W drugiej połowie XVIII wieku wnętrze wzbogaciło się o barokowe dekoracje wykonane przez Franciszka Sebastiniego (polichromie i część obrazów) oraz Jana Schuberta (wystrój rzeźbiarski). W czasie sekularyzacji franciszkanie zostali zmuszeni do opuszczenia miasta, a świątynia pełniła funkcję kościoła filialnego. Na początku lat 50 na ścianach i sklepieniach kościoła zostały wykonane nowe freski. Autorami ich byli artyści z Krakowa: Tadeusz Brzozowski, Jarosław Sowiński oraz Barbara Gawdzik. Freski w stylu były nowoczesne, nawiązywali też stylistycznie do charakterystycznej kreski baroka i rokoka. Zostały one dobrze przyjęte przez mieszkańców oraz Ministerstwo Kultury i Sztuki[2].
W 1963 roku ponownie został utworzony klasztor w mieście. Od tego czasu świątynia i jej wyposażenie są remontowane[3].
Wyposażenie świątyni powstało głównie w XVIII wieku. Należą do niego m.in. ołtarz główny w stylu rokokowym z obrazem Józefa Luxa z Opawy z 1751 roku ufundowany przez Henryka Ferdynanda Oppersdorffa, ołtarze boczne oraz ambona w stylu rokokowym z posągami Boga Ojca i Mojżesza w zwieńczeniu baldachimu[4].
Organy zostały wybudowane przez Paula Berschdorfa w 1913 roku, w szafie i z zachowaniem elementów instrumentu Reinholda Hundecka z 1881 roku[5].
Dyspozycja instrumentu:
Manuał I | Manuał II | Pedał |
---|---|---|
1. Trompette 8' | 1. Geigen principal 8’ | 1. Subbass 16’ |
2. Mixtur 3&4 fach | 2. Gedeckt 8’ | 2. Violon 16’ |
3. Rausch quinte 2 2/3’+2’ | 3. Salicet 8’ | 3. Quintbass 10 2/3’ |
4. Rohrflote 4’ | 4. Portunal 8’ | 4. Principal bass 8’ |
5. Octave 4’ | 5. Aeoline 8’ | 5. Flautbass 8’ |
6. Gemshorn 8’ | 6. Vox coelestis 8’ | 6. Cello 8’ |
7. Hohlflote 8’ | 7. Fugara 4’ | |
8. Gamba 8’ | 8. Flauto traverso 4’ | |
9. Principal 8’ | 9. Progressio 2&3 fach | |
10. Bordun 16’ | 10. Clarinette 8’ * |
Na kościelnej wieży znajduje się jeden z największych dzwonów Województwa Opolskiego. Dzwon ordynacki zw. Dzwonem Ósmej Godziny swoją nazwę przyjął od godziny ósmej, kiedy to codziennie rano dzwonił. W 1649 roku za 5651 guldenów hrabia Jerzy III Oppersdorff odkupił go od rady miejskiej Ziębic. Do dziś na jednej z kamienic w tym mieście odnaleźć możemy sgraffito upamiętniające sprzedaż dzwonu. Dźwięki dzwonu usłyszeć można było także w czasach klęsk żywiołowych, w okresie wielkanocnym, podczas procesji Bożego Ciała i w czasie pogrzebów członków rodziny Oppersdorffów. Codziennie o ósmej godzinie dzwonił w intencji wszystkich umierających w danym dniu. Dzwonił tak przez wiele lat. W XVIII wieku został uszkodzony w czasie pożaru i zaistniała konieczność ponownego odlania. W czasie II wojny światowej razem z innymi dzwonami został wywieziony do Niemiec. Mieszkańców Głogówka ucieszyła wieść, że Dzwon Ósmej Godziny odnaleziono w 1949 roku na składowisku dzwonów w Hamburgu. Hrabia Wilhelm Hemna von Oppersdorff przyczynił się do tego, że przewieziono go do miasta Fuldy. W tym patronackim dla Głogówka mieście od 1950 roku dźwiękom dzwonu przysłuchiwali się mieszkańcy Fuldy i przyjezdni goście z Polski. W 1994 roku umieszczono go w katedralnym ogrodzie klasztoru i tam czekał na powrót do ojczyzny. Dzięki staraniom wielu ludzi 6 czerwca 2001 roku instrument powrócił do kościoła św. Franciszka. Serce dzwonu cały czas leżało w wieży klasztornej. Uroczyste poświęcenie ponownie zamontowanego dzwonu nastąpiło 23 czerwca 2001 roku[6][7][8][9].
Waga (kg) | Ton uderzeniowy | Średnica (cm) | Odlewnia |
---|---|---|---|
~4500 kg | b° | ok/ 200 cm | Frantz Xaverii Stanke, Opawa |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.