![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/10/Vladimir_Smirnov_%2528skier%2529_2007_Kazakhstani_stamp.jpg/640px-Vladimir_Smirnov_%2528skier%2529_2007_Kazakhstani_stamp.jpg&w=640&q=50)
Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1994
lista w projekcie Wikimedia / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1994?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1994 – zestawienie państw, reprezentowanych przez narodowe komitety olimpijskie, uszeregowanych pod względem liczby zdobytych medali na XVII Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1994 roku w Lillehammer.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a2/1994_Winter_Olympic_Games_medals_map.png/640px-1994_Winter_Olympic_Games_medals_map.png)
zdobywcy co najmniej jednego złotego medalu
zdobywcy co najmniej jednego srebrnego medalu
zdobywcy co najmniej jednego brązowego medalu
państwa bez medalu
państwa nieuczestniczące w igrzyskach
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d1/Bj%C3%B8rn_D%C3%A6hlie_2011-01-26_001.jpg/640px-Bj%C3%B8rn_D%C3%A6hlie_2011-01-26_001.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/10/Vladimir_Smirnov_%28skier%29_2007_Kazakhstani_stamp.jpg/320px-Vladimir_Smirnov_%28skier%29_2007_Kazakhstani_stamp.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/58/Bonnie_Blair_Activedays%28crop%29.jpg/640px-Bonnie_Blair_Activedays%28crop%29.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c7/2011-07-07_MarkusWasmeier-1500.jpg/640px-2011-07-07_MarkusWasmeier-1500.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/89/Bundesarchiv_Bild_183-1989-0131-038%2C_Jens_Wei%C3%9Fflog_bei_DDR-Skimeisterschaften.jpg/320px-Bundesarchiv_Bild_183-1989-0131-038%2C_Jens_Wei%C3%9Fflog_bei_DDR-Skimeisterschaften.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/44/Mika_Myllyl%C3%A4_2001.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/27/Thomas_Alsgaard_at_%27Bysprinten%27_Mosj%C3%B8en_2013-04-26.jpg/640px-Thomas_Alsgaard_at_%27Bysprinten%27_Mosj%C3%B8en_2013-04-26.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f5/Sven_Fischer_2003.jpg/320px-Sven_Fischer_2003.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/ca/Ricco_Gross_-_22-01-2010.jpg/640px-Ricco_Gross_-_22-01-2010.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/52/Frank_Luck_Ruhpolding_2005_%28cropped%29.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/19/Claudia_Pechstein_3.jpg/640px-Claudia_Pechstein_3.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/19/Dieter_Thoma_2005.jpg/640px-Dieter_Thoma_2005.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/66/Lina_Cheryazova_1994_outfits.jpg/640px-Lina_Cheryazova_1994_outfits.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/a/a9/Stefania_Belmondo_res.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/65/Andreas_Goldberger.jpg/640px-Andreas_Goldberger.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d4/Rodel-Weltcup-2005-Oberhof-Hackl.jpg/640px-Rodel-Weltcup-2005-Oberhof-Hackl.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d7/Nancy_Kerrigan.jpg/640px-Nancy_Kerrigan.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c9/Jure_Ko%C5%A1ir_Zagreb_2009.jpg/320px-Jure_Ko%C5%A1ir_Zagreb_2009.jpg)
Po raz pierwszy w historii zimowe igrzyska olimpijskie przeprowadzono w dwuletnim odstępie od poprzednich igrzysk. Dzięki temu igrzyska zimowe i letnie zaczęto rozgrywać naprzemiennie co dwa lata[1]. W kalendarzu igrzysk olimpijskich w Lillehammer znalazło się 61 konkurencji w dwunastu dyscyplinach sportowych[2]. Zadebiutowały cztery nowe konkurencje – w short tracku dołączono biegi na 500 m mężczyzn i na 1000 m kobiet, a w narciarstwie dowolnym – skoki akrobatyczne kobiet i mężczyzn[3][4][5].
W zawodach olimpijskich wystartowało 1738 sportowców (1215 mężczyzn i 522 kobiety) z 67 państw[2]. Dla piętnastu państw – Armenii, Białorusi, Bośni i Hercegowiny, Czech, Gruzji, Izraela, Kazachstanu, Kirgistanu, Mołdawii, Rosji, Samoa Amerykańskiego, Słowacji, Trynidadu i Tobago, Ukrainy i Uzbekistanu – występ w Lillehammer był debiutem w zimowych igrzyskach olimpijskich. Dla wszystkich wymienionych państw poza Rosją, Izraelem, Trynidadem i Tobago, Bośnią i Hercegowiną i Samoa Amerykańskim występ ten był pierwszym startem olimpijskim, biorąc pod uwagę letnie i zimowe igrzyska, jako niepodległego kraju. Zawodnicy ci startowali wcześniej w reprezentacjach Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii i Czechosłowacji[6].
Medale olimpijskie zdobyli reprezentanci 22 państw, spośród których 14 państw miało na koncie przynajmniej jeden złoty medal. Dla 45 reprezentacji oznaczało to brak medalu na tych igrzyskach. Najwięcej medali – 26 – zdobyli reprezentanci Norwegii, natomiast najwięcej złotych medali – jedenaście – uzyskali sportowcy z Rosji[2].
Na igrzyskach w Lillehammer pierwsze w historii medale zimowych igrzysk olimpijskich dla swoich państw zdobyli reprezentanci Rosji, Kazachstanu, Ukrainy, Uzbekistanu, Białorusi, Australii i Słowenii. Pierwszymi medalistkami zimowych igrzysk dla Rosji zostały biegaczki narciarskie Lubow Jegorowa i Nina Gawriluk[7], dla Kazachstanu – biegacz Władimir Smirnow[8], dla Ukrainy – biathlonistka Wałentyna Cerbe-Nesina[9], dla Uzbekistanu – narciarka dowolna Lina Cheryazova[10], a dla Białorusi – panczenista Ihar Żalazouski[11]. Spośród tych reprezentacji, które dwa lata wcześniej wystąpiły pod flagą olimpijską jako zespół Wspólnoty Niepodległych Państw[12], a na poprzednich igrzyskach startowały w barwach ZSRR[13], pierwsze złote medale wywalczyli: dla Rosji – panczenista Aleksandr Gołubiew[7], dla Ukrainy – łyżwiarka figurowa Oksana Bajuł[9], dla Kazachstanu – Smirnow[8], a dla Uzbekistanu – Cheryazova[10]. Pierwszy medal zimowych igrzysk olimpijskich dla Australii i jednocześnie drugi, po brązowym medalu Nowej Zelandii na poprzednich igrzyskach, dla kraju z półkuli południowej, zdobyli łyżwiarze szybcy specjalizujący się w short tracku. Zajęli oni trzecie miejsce w męskiej sztafecie na 5000 metrów[14]. Pierwszy po rozpadzie Jugosławii medal dla Słowenii zdobyła z kolei Alenka Dovžan w kombinacji alpejskiej[15].
Najlepsze wyniki medalowe w historii swoich startów w zimowych igrzyskach olimpijskich osiągnęły także Norwegia[16], Włochy[17], Stany Zjednoczone[18], Korea Południowa[19] i Kanada[20]. Norwegowie, którzy organizowali już Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1952, zdobyli w Lillehammer najwięcej złotych i najwięcej wszystkich medali w swojej historii. Był to jednocześnie ich najlepszy start olimpijski od Letnich Igrzysk Olimpijskich 1920[16]. Włosi również osiągnęli największą liczbę złotych i sumę wszystkich medali na zimowych igrzyskach, a także największą liczbę medali od letnich igrzysk w Los Angeles[17]. Amerykanie zdobyli największą liczbę wszystkich medali, a także po raz trzeci w historii swoich zimowych startów, po igrzyskach w 1932 i 1980, wywalczyli sześć złotych medali[18]. Po raz drugi z rzędu, po zimowych igrzyskach w Albertville, reprezentanci Korei Południowej stawali na podium olimpijskim. W Lillehammer osiągnęli jednak dorobek o dwa złote medale większy niż dwa lata wcześniej[19]. Drugi raz z rzędu zimowe igrzyska z medalami zakończyli również reprezentanci Chińskiej Republiki Ludowej. Tak jak w 1992 roku zdobyli trzy medale, jednak wówczas były to trzy srebra, a tym razem jeden srebrny i dwa brązowe[21].
Pierwszy medal zimowych igrzysk od igrzysk w Sarajewie wywalczyli reprezentanci Wielkiej Brytanii[22]. Z kolei dla Szwedów igrzyska w Lillehammer były pierwszymi od Calgary, zarówno licząc letnie jak i zimowe starty, podczas których zdobyli oni dwa złote medale[23].
Po raz drugi w historii startów w letnich i zimowych igrzyskach olimpijskich reprezentanci Finlandii zakończyli igrzyska bez złotego medalu. Wcześniej zdarzyło się to na igrzyskach w Sapporo[24]. Z kolei dla Francuzów i Holendrów był to pierwszy start olimpijski zakończony bez złota od Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1984[25][26]. Również od igrzysk w Sarajewie najsłabszy wynik medalowy na zimowych igrzyskach, licząc złote medale i wszystkie łącznie, osiągnęli reprezentanci Austrii[27]. Spośród państw, które zdobyły przynajmniej jeden medal w Albertville[28], igrzyska w Lillehammer z zerowym dorobkiem medalowym zakończyły Hiszpania[29], Korea Północna[30], Luksemburg[31] i Nowa Zelandia[32].
Łącznie 49 sportowców zdobyło w Lillehammer przynajmniej po dwa medale. Spośród nich 33 zawodników i zawodniczek wywalczyło co najmniej jeden złoty medal. Najbardziej utytułowanymi sportowcami igrzysk zostali Lubow Jegorowa – trzykrotna mistrzyni i jednokrotna wicemistrzyni olimpijska w biegach narciarskich oraz Johann Olav Koss – trzykrotny mistrz olimpijski w łyżwiarstwie szybkim. Najwięcej razy na podium olimpijskim – pięciokrotnie – stanęła natomiast Manuela Di Centa, w której dorobku znalazło się pięć medali – dwa złote, dwa srebrne i jeden brązowy. Cztery medale – dwa złote i dwa srebrne – zdobył również Bjørn Dæhlie[2].