Loading AI tools
polski poeta Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kasper Miaskowski herbu Leliwa (ur. 1549 w Smogorzewie, zm. 22 kwietnia 1622 tamże[1]) – polski poeta.
| Data i miejsce urodzenia |
1549 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
22 kwietnia 1622 |
| Narodowość |
polska |
| Język |
polski |
Pochodził ze Smogorzewa koło Gostynia w Wielkopolsce[1]. Był synem szlachcica Jana i Zofii Kembłan Chełkowskiej. Naukę pobierał w domu, później – prawdopodobnie w klasztornej szkole benedyktyńskiej w Lubiniu i w kolegium Lubrańskiego w Poznaniu. Posiadł dobrą znajomość Biblii, historii starożytnej i mitologii. Przez całe życie mieszkał w rodzinnych stronach. Po śmierci ojca (1571) opiekował się rodzeństwem we wsi rodzinnej, gdzie od roku 1584 gospodarował na części Smogorzewa. Ożenił się dopiero w 1589, z Zofią Szczodrowską[1]. W latach 1598–1603 dzierżawił Osiek (Wielkopolska), po czym przeniósł się (1603) na dzierżawę Włoszczonowa koło Kutna. W roku 1607 wrócił do rodzinnego Smogorzewa i przebywał tam do końca życia. Z przekonania był regalistą, lecz pozostawał w dobrych stosunkach ze swym mecenasem, rokoszaninem J. Szczęsnym Herburtem. Zmarł 22 kwietnia roku 1622. Został pochowany w Strzelcach Wielkich[1]. Napisane przez niego epitafium zostało przez jego żonę umieszczone na tablicy[2] znajdującej się wewnątrz kościoła św. Marcina z Tours[3][4].
Był jednym z pierwszych polskich pisarzy barokowych. Wśród przyjaciół miał wielu księży (m.in.: Hieronim Powodowski, brat Baltazar), co odcisnęło wyraźne piętno na jego twórczości (realizowała ona wzorcowo postulaty kontrreformacji). Najsilniej związał się z Włoszczonowem, gdzie przebywał w latach 1603–1607 i gdzie napisał większość swoich wierszy. Swoje dzieła wydał w księdze Zbiór rytmów (pierwsza redakcja 1612, druga 1622). Podzielił ją na dwie części: religijną i świecką. Jego liryki opiewają Mękę Pańską, przypominają o śmierci, wzywają do pokuty, zbijają tezy protestantów, zagrzewają do wojny z Turcją, domagają się wzmocnienia władzy królewskiej, ale również popierają opozycjonistę Jana Szczęsnego Herburta, opisują wydarzenia z życia poety (np. pożegnanie ukochanego Włoszczonowa), uświetniają śluby, pogrzeby i rocznice znajomych. Wyróżniają się również bogactwem form i uczuć. Przyjaźnił się m.in. z Andrzejem Lechowiczem, który poświęcił poecie kilka anagramów. Współcześni uważali Miaskowskiego za największego żyjącego polskiego poetę.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
