Kanał Południowy
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kanał Południowy[1] (fr. Canal du Midi) – kanał o długości 240 km na południu Francji, łączący Garonnę (koło Tuluzy) ze śródziemnomorskim portem Sète. Od 7 grudnia 1996 obiekt ten objęty jest patronatem UNESCO[2].
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Canal du Midi w Tuluzie | |
Państwo | |
---|---|
Typ |
kulturowy |
Spełniane kryterium |
I, II, IV, VI |
Numer ref. | |
Region[b] |
Europa i Ameryka Północna |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę |
1996 |
Kanał został oficjalnie otwarty 24 maja 1681 r. jako Canal Royal de Languedoc (Królewski Kanał Langwedocji). Był on budowany z prywatnej inicjatywy poborcy podatkowego Pierre’a Paula Riqueta, który zmarł kilka miesięcy przed otwarciem kanału dla żeglugi, doprowadzony do finansowej ruiny. Nad budową przez 15 lat pracowało 12 tysięcy robotników. Koło Nissan-lez-Enserune kanał przechodzi pod wzgórzem w tunelu o długości 173 m, co jest pierwszym tego typu rozwiązaniem na świecie.
Kanał Południowy wraz z kanałem Garonny (fr. Canal Latéral à la Garonne) stanowi część drogi wodnej między Atlantykiem a Morzem Śródziemnym.
Wzdłuż Kanału Południowego istniała historyczna aleja obsadzona platanami. Zostały one zaatakowane chorobą o nazwie rak platana, która powoduje obumieranie drzew. Od 2006 roku wycięto tu z powodu tej choroby około 13 850 drzew, a w 2015 r. kolejnych 2200 drzew[3].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.