Loading AI tools
francuska reżyserka, scenarzystka i montażystka filmowa (ur. 1978) Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Justine Triet (wymowa: [ʒystin tʁije]; ur. 17 lipca 1978 w Fécamp) – francuska reżyserka, scenarzystka i montażystka filmowa. Laureatka Oscara 2024 za najlepszy scenariusz oryginalny filmu Anatomia upadku[1].
Data i miejsce urodzenia |
17 lipca 1978 |
---|---|
Zawód | |
Współmałżonek |
Arthur Harari |
Lata aktywności |
od 2007 |
Przełomem w jej karierze okazał się dramat sądowy Anatomia upadku (2023), który wyróżniono Złotą Palmą na 76. MFF w Cannes[2]. Triet stała się tym samym trzecią kobietą-laureatką tej nagrody[3]. Z kolei w 2024 roku została pierwszą Francuzką nominowaną do Oscara za najlepszą reżyserię i scenariusz oryginalny[4].
Justine Triet wraz z trójką rodzeństwa dorastała w południowym Paryżu w buddyjskiej społeczności w rodzinie z klasy średniej[5][6]. Jej ojciec pracował jako kinooperator; matka była korektorką, recepcjonistką i modelką.
Triet początkowo nie myślała o filmie. Chciała być malarką, dlatego też podjęła studia w paryskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych[7]. Kiedy zafascynował ją film dokumentalny, postanowiła zacząć studiować montaż, co pozwoliło jej poznać podstawy realizacji filmowej. Nakręciła kilka krótkometrażowych filmów dokumentalnych, których tematyka ujawniła jej polityczne zaangażowanie. Jeden z nich pt. Sur place powstał podczas protestów w Paryżu w 2006 roku.
Jej pełnometrażowy debiut reżyserski La bataille de Solférino[8] miał swoją premierę podczas 66. MFF w Cannes w 2013 roku[9]. Po wymienieniu jej jako jednej z reżyserek młodej generacji francuskich filmowców w edytorialu krytyka filmowego Stéphane'a Delorme'a w kwietniu 2013 roku, prestiżowe pismo Cahiers du cinéma umieściło jej film na 10. miejscu rankingu Top 10 roku 2013[10].
W 2016 roku Triet napisała i wyreżyserowała komediodramat Victoria[11], który miał swoją premierę w ramach sekcji "Międzynarodowy Tydzień Krytyki" podczas 69. MFF w Cannes[12]. Film był też nominowany do nagrody Cezara za najlepszą reżyserię i scenariusz. W 2019 roku jej kolejny komediodramat Sybilla miał premierę na 72. MFF w Cannes, tym razem w konkursie głównym[13].
W 2023 roku jej thriller sądowy Anatomia upadku startował w konkursie głównym na 76. MFF w Cannes, gdzie został nagrodzony Złotą Palmą[14]. W tym samym roku Triet zdobyła za niego również dwie statuetki Złotych Globów za najlepszy scenariusz i najlepszy film nieanglojęzyczny[15]. W 2024 Triet została pierwszą francuską reżyserką i ósmą kobietą w historii nominowaną do Oscara za najlepszą reżyserię[16]. Anatomia upadku została w sumie nominowana w pięciu kategoriach (najlepszy film, reżyseria, scenariusz, główna rola żeńska i montaż), a Triet dostała statuetkę za najlepszy scenariusz oryginalny[1]. Obraz nominowano również do 7 nagród BAFTA[17] i do 11 Cezarów[18].
Triet mieszka w Paryżu. Jej mąż Arthur Harari jest reżyserem[19]. Ich związek nazwany został przez "Vanity Fair" "prawdziwym power couple"[20]. Para razem współtworzyła scenariusze do filmów Triet Sybilla i Anatomia upadku. Mają dwójkę dzieci.
Justine Triet jest członkinią Collectif 50/50 - powstałej w 2018 roku grupy aktywistek walczącej o równe traktowanie wszystkich płci w przemysłach audiowizualnych.[21] Jej filmy, szczególnie krótkometrażowe z początku kariery, podejmowały tematy o wrażliwości społecznej np. protesty studenckie z 2006 roku we Francji czy życie wychowanków domów socjalnych w São Paulo.[22]
Odbierając Złotą Palmę podczas MFF w Cannes w 2023 roku Triet wygłosiła ze sceny ostrą krytykę polityki rządu Emanuela Macrona.[23] Zaadresowała toczące się w tym czasie w całej Francji masowe protesty przeciw reformie emerytalnej, które wg niej były represjonowane "w szokujący sposób" przez "dominującą i bezwsydną władzę". Powiązała społeczne reformy neoliberalnego rządu z szerszymi zmianami, w tym w szczególności przemodelowaniem traktowania kultury we Francji. "Komercjalizacja kultury, której broni ten neoliberalny rząd, jest częścią procesu niszczenia francuskiej wyjątkowości kulturalnej. Tej samej wyjątkowości, bez której nie byłabym dziś tutaj".[24] Jej polityczny spicz spotkał się z krytycznymi głosami. Minister Kultury Francji Rima Abdul Malak stwierdziła w mediach społecznościowych, że wypowiedź Triet była "niesprawiedliwa". Napisała: "Ten film nie ujrzałby światła dziennego bez naszego francuskiego modelu finansowania filmów, który to model pozwala na unikatową w świecie dywersyfikację kulturową". Powtórzyła krytykę następnego dnia w BFM-TV, dodając, że "przemowa Justine Triet jasno pokazuje skrajnie lewicowe ideologiczne podłoże". Burmistrz Cannes, David Lisnard, nazwał Triet w mediach społecznościowych "rozpuszczonym dzieckiem", które postanowiło wygłosić "polityczne pretensje", podczas gdy "otrzymywało prestiżową Złotą Palmę za dofinansowany ze środków publicznych film".[25] Wg Variety kilka francuskich źródeł ze środowiska filmowego zasugerowało, że wygłoszona ze sceny krytyka rządu Macrona mogła zaszkodzić Triet i pozbawić ją szansy w oskarowym wyścigu, bowiem francuska komisja oskarowa w 2023 roku wyselekcjonowała nie zwycięzcę Złotej Palmy, a film Bulion i inne namiętności (La passion de Dodin Bouffant) w reżyserii Anh Hung Tran, by reprezentował Francję w oskarowej kategorii Najlepszy Film Międzynarodowy.[26][27] Sama Triet skomentowała ten wybór, repostując w mediach społecznościowych opinię jednego z użytkowników, który napisał, że sytuacja "śmierdzi zemstą".[28]
W styczniu 2024 Triet, obok m.in. Isabelle Huppert, Pedro Almodovara i braci Dardenne podpisała petycję przeciw reformom skrajnie prawicowego prezydenta Argentyny Javiera Milei. Wg. sygnatariuszy petycji reformy Milei w konsekwencji niszczą Państwowy Instytut Filmu i Sztuk Audiowizualnych INCAA i wraz z nim 8 oddziałów Państwowej Szkoły Filmowej ENERC[29].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.