Loading AI tools
amerykański gitarzysta, wokalista, kompozytor Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joe „Satch” Satriani (ur. 15 lipca 1956 w Westbury, NY) – amerykański wirtuoz gitary elektrycznej, wokalista oraz kompozytor.
Joe Satriani podczas występu w Chile (31 marca 2003) | |
Pseudonim |
Satch |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Instrumenty |
gitara elektryczna, gitara basowa, instrumenty klawiszowe, gitara akustyczna, banjo, sitar, mandolina |
Gatunki | |
Zawód | |
Aktywność |
Od 1978 |
Wydawnictwo | |
Powiązania | |
Zespoły | |
Deep Purple (1993−1994) Chickenfoot (od 2008) | |
Strona internetowa |
W 2012 roku w plebiscycie The 100 Greatest Guitarists of All Time czytelników branżowego magazynu Guitar World zajął 5. miejsce[1].
Zaczął grać na gitarze w wieku 14 lat, gdy dowiedział się o śmierci Jimiego Hendriksa, którego był fanem[2]. Wcześniej trenował futbol amerykański.
Od 1971 roku, czyli już w wieku piętnastu lat, Satriani był nauczycielem gry na gitarze. Jego uczniami byli m.in. Steve Vai, David Bryson (Counting Crows), Kirk Hammett (Metallica), Alex Skolnick (Testament), Larry LaLonde (Primus), Charlie Hunter oraz wielu innych. W następnych latach grał z muzykami jazzowymi, co znacznie wpłynęło na jego styl. Byli to m.in. Lennie Tristano i Billy Bauer.
W latach 80. Joe Satriani grał koncerty z Mickiem Jaggerem i Alicem Cooperem oraz brał udział w wielu sesjach nagraniowych różnych zespołów. Założył także pierwsze swój zespół The Squares z Jeff Campitelli na perkusji i Andy Miltonem na wokalu i basie.[3]
W latach 90. XX w. na kilka miesięcy zastąpił na koncertach gitarzystę Deep Purple – Ritchiego Blackmore’a[4].
Pierwszy jego solowy album został wydany w 1986 roku i nosił tytuł Not of This Earth. Za następne płyty – Surfing With the Alien, Dreaming #11, Flying In A Blue Dream, The Extremist – artysta był nominowany do nagrody Grammy.
W 1996 Satriani stworzył formację G3. Oprócz niego udział w projekcie brali Steve Vai, Adrian Legg, Paul Gilbert, Eric Johnson, Yngwie Malmsteen, John Petrucci, Kenny Wayne Shepherd, Robert Fripp i Steve Lukather. Grupa odbywała trasy koncertowe w Stanach Zjednoczonych i Europie.
Od 2009 gitarzysta formacji Chickenfoot wraz z wokalistą Sammym Hagarem (dawniej w Van Halen i Montrose), basistą Michaelem Anthonym (dawniej w Van Halen), perkusistą Chadem Smithem (grającym również w Red Hot Chili Peppers). Zespół nagrał w 2009 roku płytę, która zawiera bardzo mało z klimatów utworów Van Halen, a sporo ze stylu Satrianiego[5].
Styl gry Satrianiego cechuje wykorzystanie wszystkich technik gry, w szczególności zaś legato i tappingu. W niektórych utworach zastosowana jest technika tappingu „pianistycznego”, gdzie palce obu rąk uderzają w struny bezpośrednio na gryfie (kostka staje się zbędna), co pozwala na uzyskanie efektów nieosiągalnych przy tradycyjnej grze. Joe Satriani jest autorem licznych „etiud” wykorzystujących tę technikę („Midnight” z płyty Surfing With the Alien, „Day At The Beach” z Flying In A Blue Dream).
Gra także tappingowe flażolety oraz często operuje systemem vibrato.
Joe Satriani gra na gitarach marki Ibanez z serii JS oraz wzmacniaczach Peavey JSX. Obie marki produkują specjalne, sygnowane jego nazwiskiem serie produktów. W swojej muzycznej karierze oprócz gitar i wzmacniaczy Satriani używa wielu efektów. Podczas występów estradowych są to w przeważającej mierze efekty firmy Boss, takie jak: Distortion, Delay, Chorus, Flanger i wiele innych.
Równolegle Satriani korzysta z kostek amerykańskiej firmy Fulltone, takich jak: Ultimate Octave czy Deja Vibe. Ulubioną kaczką muzyka jest Dunlop 535q. Połączeniem Octave i możliwości kontroli w czasie rzeczywistym jest fenomenalny efekt – Digitech WhammyTM – którego Satriani użył w utworze „Searching” z płyty „Is There Love In Space?” (2004). Satriani we współpracy z firmą Vox przygotował efekty typu: distortion – Satchurator, delay – Time Machine oraz Big Bad Wah.
Gitary[6]
Wzmacniacze i kolumny głośnikowe[6]
Osprzęt[6]
Struny gitarowe[6]
|
Efekty gitarowe[6]
Pozostały sprzęt[6]
|
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Certyfikat | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
USA [7] |
FRA [8] |
CHE [9] |
NLD [10] |
DEU [11] |
JPN [12] | |||||||||
1986 | Not of This Earth
|
– | – | – | – | – | – |
| ||||||
1987 | Surfing With the Alien
|
29 | – | – | – | – | 256 | |||||||
1989 | Flying in a Blue Dream
|
23 | – | – | 76 | – | 83 |
| ||||||
1992 | The Extremist
|
22 | – | 11 | 44 | 55 | 84 |
| ||||||
1993 | Time Machine
|
95 | – | – | 72 | 87 | 76 |
| ||||||
1995 | Joe Satriani
|
51 | – | 36 | 66 | – | – |
| ||||||
1998 | Crystal Planet
|
50 | 10 | 40 | 54 | 73 | 56 |
| ||||||
2000 | Engines of Creation
|
90 | 37 | 86 | 79 | – | 89 |
| ||||||
2002 | Strange Beautiful Music
|
140 | 38 | 78 | 84 | 92 | – |
| ||||||
2004 | Is There Love in Space?
|
80 | 45 | 83 | 97 | – | 137 |
| ||||||
2006 | Super Colossal
|
86 | 86 | 83 | 89 | – | 235 |
| ||||||
2008 | Professor Satchafunkilus and the Musterion of Rock
|
89 | 57 | 67 | 57 | 92 | 88 |
| ||||||
2010 | Black Swans and Wormhole Wizards[14]
|
45 | 39 | 34 | 32 | 85 | 264 |
| ||||||
2013 | Unstoppable Momentum
|
42 | 77 | 32 | 59 | 67 | 197 |
| ||||||
2015 | Shockwave Supernova
|
46 | 32 | 13 | 11 | 40 | 89 | |||||||
2018 | What Happens Next
|
42 | – | 9 | 61 | 51 | – |
| ||||||
2020 | Shapeshifting
|
– | – | – | – | – | – | |||||||
2022 | The Elephants of Mars
|
– | – | – | – | – | – | |||||||
„–” pozycja nie była notowana. |
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
USA [7] |
FRA [8] |
NLD [10] |
JPN [12] | |||||||||||
1997 | G3 – Live in Concert (oraz Steve Vai, Eric Johnson)
|
108 | 20 | 52 | 37 | |||||||||
2001 | Live in San Francisco
|
– | 69 | – | – | |||||||||
2004 | G3 Live: Rockin’ in the Free World (oraz Yngwie Malmsteen, Steve Vai)
|
– | 156 | – | – | |||||||||
2005 | G3: Live in Tokyo (oraz Steve Vai, John Petrucci)
|
– | – | – | – | |||||||||
2006 | Satriani Live!
|
– | – | – | – | |||||||||
2010 | Live in Paris – I Just Wanna Rock
|
– | 197 | – | – | |||||||||
2012 | Satchurated: Live in Montreal
|
– | 198 | – | – | |||||||||
„–” pozycja nie była notowana. |
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
DEU [11] | ||||||||||||||
1993 | The Beautiful Guitar
|
53 | ||||||||||||
2003 | The Electric Joe Satriani: An Anthology
|
– | ||||||||||||
2005 | One Big Rush
|
– | ||||||||||||
2008 | Joe Satriani Original Album Classics
|
– | ||||||||||||
„–” pozycja nie była notowana. |
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Certyfikat | |
---|---|---|---|---|
SWE [15] |
USA [16] | |||
1997 | G3 – Live in Concert (VHS; oraz Steve Vai, Eric Johnson)
|
– | 37 | |
2001 | Live in San Francisco (DVD)
|
13 | 15 |
|
2004 | G3 Live: in Denver (DVD; oraz Yngwie Malmsteen, Steve Vai)
|
2 | 5 |
|
2005 | G3: Live in Tokyo (DVD; oraz Steve Vai, John Petrucci)
|
– | 17 | |
2006 | Satriani Live! (DVD)
|
– | – | |
2010 | Live in Paris – I Just Wanna Rock (DVD)
|
– | – | |
2012 | Satchurated: Live in Montreal (DVD/Blu-ray)
|
7 | – | |
„–” pozycja nie była notowana. |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.