Jodek ołowiu

Jodek ołowiu(II)
	Struktura krystaliczna
	; Próbka strąconego związku
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.	dijodek ołowiu lub jodek ołowiu(II)
	Inne nazwy i oznaczenia
Stocka	jodek ołowiu(II)
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	PbI2
Masa molowa	461,01 g/mol
Wygląd	żółte, krystaliczne ciało stałe lub heksagonalne kryształy
	Identyfikacja
Numer CAS	10101-63-0
PubChem	24931
Właściwości
	Gęstość
	6,16 g/cm³; ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	0,076 g/100 g (20 °C)
Temperatura topnienia	410 °C
Temperatura wrzenia	872 (rozkład) °C
Budowa
Układ krystalograficzny	heksagonalny
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanej karty charakterystyki
Zwroty H	H302, H332, H360, H373, H410
Zwroty P	P201, P273, P308+P313, P501
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie podanej karty charakterystyki
Toksyczny; (T)	Groźny dla; środowiska; (N)
Zwroty R	R20/22, R33, R50/53, R61, R62
Zwroty S	S45, S53, S60, S61
	NFPA 704
Na podstawie; podanego źródła	0 2 0
	Podobne związki
Inne aniony	siarczek ołowiu(II); chlorek ołowiu(II)
Inne kationy	jodek litu; jodek sodu; jodek magnezu; jodek miedzi
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jodek ołowiu(II), PbI₂ – nieorganiczny związek chemiczny, sól ołowiu na II stopniu utlenienia i kwasu jodowodorowego. W temperaturze pokojowej jest żółtym ciałem stałym, słabo rozpuszczalnym w wodzie. W podwyższonej temperaturze zmienia swój kolor na ceglastoczerwony.

Szybkie fakty Nazewnictwo, konst. ...

Zamknij

w formie kryształów – jako detektor wysokoenergetycznych fotonów, w tym promieniowania rentgenowskiego i promieniowania gamma
jako barwnik w XIX wieku. Nie przyjął się jednak ze względu na niską stabilność

Pb + I₂ → PbI₂

Reakcje strącania rozpuszczalnych w wodzie soli ołowiu(II) np. azotanu, octanu, chlorku (PbCl₂ jest średnio rozpuszczalny) z rozpuszczalnymi w wodzie jodkami:

Pb²⁺ + 2I^- → PbI₂↓

Reakcje te są reakcjami charakterystycznymi wykorzystywanymi do jakościowego wykrywania zarówno jonów Pb²⁺, jak i jonów I⁻.

Jodek ołowiu rozpuszcza się w nadmiarze jodku potasu:

Pb(NO₃)₂ + 2KI → PbI₂↓ + 2KNO₃

PbI₂ + 2KI → K₂[PbI₄]

[1]
Lead iodide, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 24931 (ang.).
[2]
Florian Domka: Chemiczne metody analizy jakościowej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2000, s. 79-81; 161-165. ISBN 83-232-1006-3.
↑
Jodek ołowiu(II) (nr 203602) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.

Zastosowanie