Siarczek ołowiu(II)

Siarczek ołowiu(II), PbS – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu siarkowodorowego i ołowiu na +II stopniu utlenienia. Jego postać mineralna – galena stanowi najważniejszą rudę ołowiu.

Siarczek ołowiu(II)

Struktura krystaliczna Próbka galeny
Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) siarczek ołowiu(II)
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	PbS
Masa molowa	239,30 g/mol
Wygląd	ciemnoszare, drobne kryształy o metalicznym połysku
Minerały	galena
Identyfikacja
Numer CAS	1314-87-0
PubChem	14819
InChI InChI=1S/Pb.S InChIKey XCAUINMIESBTBL-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 7,60 g/cm³; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie 124 mg/l (20 °C)[1] Temperatura topnienia 1113–1118 °C[2][1]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie podanego źródła MSDS Toksyczny (T) Groźny dla środowiska (N) Zwroty R R20/22, R33, R50/53, R61, R62 Zwroty S S45, S53, S60, S61 Numer RTECS OG4550000
Podobne związki
Inne aniony	tlenek ołowiu(II), polonek ołowiu(II)
Inne kationy	siarczek cyny(II), siarczek cynku
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Otrzymywanie

Siarczek ołowiu(II) można przygotować w laboratorium w postaci czarnego osadu w wyniku przepuszczenia siarkowodoru przez rozcieńczony kwasowy roztwór soli ołowiu, jak na przykład azotan ołowiu(II) czy octan ołowiu(II):

Pb²⁺ + H₂S → PbS↓ + 2H⁺

Można go także otrzymać w bezpośredniej reakcji pierwiastków w podwyższonej temperaturze^[1].

Właściwości fizyczne

• nieznacznie rozpuszczalny w wodzie (124 mg/l, 20 °C), siarczkach i wielosiarczkach litowców
• posiada właściwości półprzewodnika
• temperatura topnienia wynosi 1118 °C, ale związek sublimuje poniżej tej temperatury.

Występowanie i zastosowanie

W przyrodzie występuje jako minerał galena. Większość ołowiu otrzymuje się właśnie z tej rudy. Czysty siarczek ołowiu(II) jest stosowany w technologii materiałów mikro- i optoelektronicznych (np. ogniwa fotoelektryczne, lasery). Stosowany jest także jako detektor w czujnikach promieniowania podczerwonego^[3]. Znajduje zastosowanie w wysokotemperaturowych i wysokociśnieniowych smarach^[4] oraz do glazurowania wyrobów ceramicznych^[1]. Używany jest także jako katalizator w procesie rafinacji ropy naftowej, usuwający tiole^[1].