Jang Sŏng T’aek

Jang Sŏng T’aek
Nazwa koreańska
Hangul	장성택
Hancha	張成澤
Transkrypcja poprawiona	Jang Seong-taek
Transkrypcja MCR	Chang Sŏngt’aek
Wymowa (IPA)	dʑaŋ suŋ tɛk

Jang Sŏng T’aek
Data i miejsce urodzenia	2 lutego 1946 ; Kangwŏn
Data i miejsce śmierci	12 grudnia 2013 ; Pjongjang
	Wiceprzewodniczący Komisji Obrony Narodowej KRLD
Okres	od 7 czerwca 2010; do 8 grudnia 2013
Przynależność polityczna	Partia Pracy Korei
Poprzednik	Kim Yŏng Ch’un
Następca	Ch’oe Ryong Hae
	Szef Centralnego Departamentu Administracji Partii Pracy Korei
Okres	od 11 października 2007; do 8 grudnia 2013
Przynależność polityczna	Partia Pracy Korei
Następca	Kim Ki-nam
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jang Sŏng T’aek, również Jang Song Thaek, kor. 장성택, IPA: [dʑaŋ suŋ tɛk] (ur. 2 lutego 1946 w Kangwŏn, zm. 12 grudnia 2013 w Pjongjangu) – północnokoreański polityk, mąż Kim Kyŏng Hŭi, siostry Kim Dzong Ila - przywódcy Korei Północnej w latach 1994-2011. Wiceprzewodniczący Komisji Obrony Narodowej KRLD od 7 czerwca 2010 do 8 grudnia 2013.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...

Zamknij

Szybkie fakty Nazwa koreańska, Hangul ...

Zamknij

Jang ukończył Wyższą Szkołę im. Kim Ir Sena i w latach 1969-1979 studiował za granicą, w Moskwie. Po powrocie poślubił Kim Kyŏng Hŭi, młodszą siostrę Kim Dzong Ila^[1]. Zajmował stanowisko wiceprzewodniczącego Partii Pracy Korei. 25 listopada 2004 został odwołany z tego stanowiska^[2]. W marcu 2006 ponownie pojawił się publicznie, towarzysząc Kim Dzong Ilowi w oficjalnej podróży do Chin. W październiku 2007 Koreańska Centralna Agencja Prasowa potwierdziła nominację Janga na stanowisko wiceprzewodniczącego Partii Pracy Korei. Jang przejął wówczas odpowiedzialność za policję, sądownictwo oraz bezpieczeństwo wewnętrzne. Uczestniczył również w oficjalnym lunchu w czasie wizyty prezydenta Korei Południowej Roh Moo-hyuna w Korei Północnej^[3].

W kwietniu 2009 Jang wszedł w skład Narodowej Komisji Obrony, co stanowiło wyraźny znak jego awansu w strukturach władzy^[4]. 7 czerwca 2010 został mianowany wiceprzewodniczącym Narodowej Komisji Obrony, najwyższego ciała wojskowego^[5].

Jang Sŏng T’aek był ojcem Jang Kŭm Sŏng, która kształciła się w Paryżu. Chciała poślubić mężczyznę uważanego za wrogiego ideologicznie. Jej rodzice zdecydowanie sprzeciwili się temu związkowi^[6]. W 2006 odmówiła powrotu do Pjongjangu i we wrześniu 2006 popełniła samobójstwo, przedawkowując leki nasenne^[7].

Kiedy po śmierci Kim Dzong Ila w grudniu 2011 nowym przywódcą KRLD został ogłoszony jego syn Kim Dzong Un, Jang Sŏng T’aek był uważany przez zagranicznych analityków za de facto główną postać systemu północnokoreańskiego^[8]. W 2012, z jego inicjatywy, Prezydium Najwyższego Zgromadzenia Ludowego KRLD ogłosiło dekret o amnestii skazańców „dla uczczenia przypadającej w tym roku 100. rocznicy urodzin Kim Ir Sena i 70. urodzin Kim Dzong Ila''. Jednak 3 grudnia 2013 Jang został zdymisjonowany^[9]. 9 grudnia 2013 Koreańska Centralna Agencja Prasowa poinformowała o odsunięciu Janga ze wszystkich zajmowanych stanowisk oraz z partii. Został oskarżony o zachowania demoralizujące, korupcję oraz niewłaściwe zarządzanie finansami państwa^[10]. 12 grudnia 2013 agencja poinformowała o przeprowadzeniu procesu przez trybunał wojskowy. Jang Sŏng T’aek został skazany na karę śmierci wykonaną rzekomo przez rozszarpanie i zjedzenie przez psy myśliwskie^[11]. Egzekucję wykonano tuż po ogłoszeniu wyroku^[12]. Dekret o amnestii został odwołany^[13]. Informacje jakoby Jang Sŏng T’aek, został zabity przez psy, podał w wątpliwość publicysta The Washington Post Max Fisher. Wskazał on iż pierwsza poinformowała o tym gazeta z Hongkongu, znana z artykułów sensacyjnych i braku wiarygodności, a nie jak dotąd zwykle posiadające najświeższe informacje z Korei Północnej, media chińskie i południowokoreańskie^[14]. Według informacji podawanych przez południowokoreańską agencję prasową „Yonhap” po śmierci T’aeka prześladowani mieli być członkowie jego rodziny, z czego większość prawdopodobnie została zabita^[15]. Jednak w styczniu 2020 jego żona pojawiła się publicznie na powitaniu nowego roku, co jednoznacznie obaliło pogłoski o jej zabiciu^[16].