Jan Jaźwiński
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jan Jaźwiński (ur. 15 czerwca 1905 w majątku Kutyłowo-Skupie, obecnie powiat ostrowski, zm. 25 sierpnia 1985 w Los Angeles, Stany Zjednoczone) – podpułkownik dyplomowany saperów, uczestnik walk o niepodległość Polski w wojnie polsko-bolszewickiej (1918-1920), inżynier, spadochroniarz (Znak Spadochronowy nr 0005)[1]) oficer Oddziału II (wywiad) Sztabu Głównego WP, Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, Sztabu Naczelnego Wodza, organizator lotniczych zrzutów cichociemnych oraz zaopatrzenia dla Armii Krajowej[2].
podpułkownik dyplomowany saperów | |
Data i miejsce urodzenia |
15 czerwca 1905 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
25 sierpnia 1985 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1920–1948 |
Siły zbrojne | |
Stanowiska |
dowódca plutonu 9 Pułku Saperów, dowódca kompanii szkolnej 8 Batalionu Saperów, adiutant, dowódca kompanii Batalionu Mostowego, oficer wywiadu, kierownik referatu Oddziału II Sztabu Generalnego WP, oficer do zleceń Szefa Sztabu Naczelnego Wodza, szef Samodzielnego Referatu „S”, Wydziału Specjalnego (S) Oddziału VI Sztabu Naczelnego Wodza, komendant Głównej Bazy Przerzutowej w Brindisi |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |