Jamraj[9] (Perameles) – rodzaj niewielkich ssaków z podrodziny jamrajów (Peramelinae) w obrębie rodziny jamrajowatych (Peramelidae).
Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Zamknij
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii[10][11][12].
Długość ciała 17,3–44,5 cm, długość ogona 7–16 cm; masa ciała 165–1400 g[13][11][14].
Rodzaj zdefiniował w 1804 roku francuski przyrodnik Étienne Geoffroy Saint-Hilaire na łamach Annales du Muséum d’Histoire Naturelle[2]. Jako gatunek typowy Geoffroy Saint-Hilaire wyznaczył jamraja nosatego (P. nasuta).
Etymologia
- Perameles (Parameles, Perimeles, Peromeles): gr. πηρα pēra „kieszeń, torba”; rodzaj Meles Brisson, 1762 (borsuk)[15].
- Thylacis (Thylax): gr. θυλαξ thulax, θυλακος thulakos „kieszonka, woreczek”[16]. Gatunek typowy: Perameles nasuta É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1804.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie i wymarłe gatunki[17][10][9]:
- Perameles bougainville Quoy & Gaimard, 1824 – jamraj zachodni
- Perameles fasciata J.E. Gray, 1841 – gatunek wymarły[18][10]
- Perameles myosuros J.A. Wagner, 1841 – gatunek wymarły[18]
- Perameles notina O. Thomas, 1922 – gatunek wymarły[18]
- Perameles eremiana W.B. Spencer, 1897 – jamraj pustynny – gatunek wymarły w połowie XX wieku[19]
- Perameles pallescens O. Thomas, 1923
- Perameles nasuta É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1804 – jamraj nosaty
- Perameles gunnii J.E. Gray, 1838 – jamraj pręgowany
- Perameles papillon Travouillon & M.J. Phillips, 2018 – gatunek wymarły z Nullarbor[18]
- Perameles allinghamensis M. Archer & Wade, 1976 – gatunek wymarły z pliocenu Australii[20]
- Perameles bowensis Muirhead, Dawson & M. Archer, 1997 – gatunek wymarły z pliocenu Australii[21]
- Perameles sobbei Price, 2002 – gatunek wymarły z plejstocenu Australii[22]
- Perameles wilkinsonorum Travouillon, Louys, Price, M. Archer, Hand & Muirhead, 2017 – gatunek wymarły z pliocenu Australii[23].
Niepoprawna późniejsza pisownia Perameles É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1804.
Wariant pisowni Thylacis Illiger, 1811.
Nieuzasadniona poprawka Perameles É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1804.
H.O. Lenz: Naturgeschichte der Säugethiere, nach Cuvier’s System bearbeitet. Gotha: Becker, 1831, s. 158. (niem.).
Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 10. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
Ch. Dickman: Family Peramelidae (Bandicoots and Echymiperas). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 391–392. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).
D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Genus Perameles. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-24].
Class Mammalia. W: Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 50. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-07-29]. (ang.).
K.J. Travouillon & M.J. Phillips. Total evidence analysis of the phylogenetic relationships of bandicoots and bilbies (Marsupialia: Peramelemorphia): reassessment of two species and description of a new species. „Zootaxa”. 4378 (2), s. 224–256, 2018. DOI: 10.11646/zootaxa.4378.2.3. (ang.).
A.A.A.A. Burbidge A.A.A.A., J.J. Woinarski J.J., Perameles eremiana, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2017-2 [dostęp 2017-12-20] (ang.).
K.J. Travouillon, J. Louys, G.J. Price, M. Archer, S.J. Hand & J. Muirhead. A review of the Pliocene bandicoots of Australia, and descriptions of new genus and species. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 37 (5), s. 7, 2017. DOI: 10.1080/02724634.2017.1360894. (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne: