James May
angielski dziennikarz i prezenter telewizyjny Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
angielski dziennikarz i prezenter telewizyjny Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
James Daniel May (ur. 16 stycznia 1963 w Bristol) – brytyjski dziennikarz, współpracownik i prezenter Top Gear oraz The Grand Tour, wraz z Richardem Hammondem i Jeremym Clarksonem. Pisze również cotygodniowe felietony motoryzacyjne w „The Daily Telegraph”.
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
.jpg)
May znany jest z kończenia prawie wszystkich konkurencji rozgrywanych między prezenterami Top Gear na ostatnim miejscu, co dało mu przydomek Captain Slow wśród fanów i pozostałych prezenterów[1].
Wraz z Jeremym Clarksonem jako pierwsi dotarli samochodem na północny biegun geomagnetyczny (78°35'07"N, 104°11'09"W)[2]. Wyprawa była elementem zorganizowanego na potrzeby Top Gear wyścigu z psim zaprzęgiem Richarda Hammonda.
Urodził się w Bristolu w południowo-zachodniej Anglii. Rodzice Jamesa, ojciec Harold (pracował w przemyśle stalowym) i matka Ruth (pielęgniarka), mieli czworo dzieci – dwie dziewczynki i dwóch chłopców. Uczęszczał do Caerleon Endowed Junior School w Newport. Był chórzystą w kościele parafialnym w Whiston oraz zapalonym flecistą i pianistą. Lata nastoletnie spędził w South Yorkshire, gdzie uczył się w Comprehensive School (obecnie Oakwood Technology College) w Rotherham i Lancaster University na kierunku muzycznym[3]. Po ukończeniu studiów pracował przez jakiś czas w szpitalu w Chelsea.
Karierę dziennikarską rozpoczął na początku lat osiemdziesiątych w magazynach „The Engineer“ oraz „Autocar Magazine“, gdzie pisał w kolumnie "England Made Me". W 1992, został zwolniony z „Autocar Magazine“ za umieszczenie w jednym z artykułów ukrytego hasła/wiadomości, które można było odczytać z wyróżnionych przez niego liter So you think it's really good, yeah? You should try making the bloody thing up; it's a real pain in the arse. Redaktorzy magazynu zdali sobie sprawę z "żartu", gdy czytelnicy zaczęli dzwonić do redakcji, ponieważ uważali, że otrzymają nagrodę za odgadnięcie hasła[4].
May regularnie pisał artykuły do czasopisma „Car Magazine”, gdzie redagował kolumnę „England Made Me” oraz artykuły dla magazynu „Top Gear“. Od 2003 redaguje cotygodniową kolumnę w „The Daily Telegraph“. Pisze też dla internetowego magazynu motoryzacyjnego „Sniff Petrol“[3].
Po raz pierwszy pojawił się w programie telewizyjnym Driven na Channel 4 w 1998 roku. Prowadził też program telewizyjny dla BBC James May's Top Toys, podczas którego prezentował najlepsze jego zdaniem zabawki. Był też lektorem w ośmiu częściach serii Road Rage School na BBC1.
May sławę zyskał dzięki współprowadzeniu w latach 1999−2015 (z Jeremym Clarksonem i Richardem Hammondem) cyklicznego programu motoryzacyjnego poświęconego samochodom oraz sportom motorowym produkowanego przez BBC Top Gear. Do ekipy programu dołączył w 2 sezonie, zastępując Jasona Dawe[5], gdzie zyskał pseudonim Captain Slow (Kapitan Powolny lub Kapitan Snuja, od czasownika snuć się), gdyż przez lata niemal wszystkie zawody rozgrywane pomiędzy prezenterami kończył na ostatnim miejscu[1].
Polskę prezenterzy w trójkę odwiedzali kilkakrotnie, m.in. podczas realizacji zdjęć do programu Top Gear. W 2014 roku, na Stadionie Narodowym w Warszawie poprowadzili swoje show – „Top Gear Live“[6], towarzyszące wielkiej polskiej imprezie motoryzacyjnej, Verva Street Racing, gromadząc 58 000 widzów[7].
Po tym jak w marcu 2015 roku Jeremy Clarkson został zwolniony z BBC, pozostali prezenterzy odmówili dokończenia trwającego sezonu Top Gear[8] i w ramach solidarności z Clarksonem, wycofali się programu[9].
Nadawane od 2016 roku nowe show z ich udziałem produkowane przez Amazon.com[10] nosi nazwę The Grand Tour[11]. Łącznie w ramach pierwszego sezonu wyemitowanych zostało 13 odcinków[12]. Premiera drugiego sezonu miała miejsce 8 grudnia 2017 roku na platformie Amazon Prime Video[13].
W 2006 razem z ekspertem od win, Ozem Clarkiem, poprowadził program telewizyjny BBC Oz and James's Big Wine Adventure, w którym podróżowali przez Francję i próbowali win z różnych regionów[14]. W 2009 nagrali drugi sezon Oz and James Drink to Britain, podczas którego podróżowali przez Wielką Brytanię i Irlandię, odkrywając szereg dostępnych napojów alkoholowych. Seria ta była sequelem Oz i James's Big Wine Adventure i miała ten sam format. Wybranym pojazdem tej serii był kabriolet Rolls-Royce Corniche z 1982[15].
Od października 2009 wystąpił w sześcioczęściowym serialu James May's Toy Stories przedstawiającym ulubione zabawki minionej epoki oraz podjął próbę ich przeróbki i zastosowania we współczesności. Wśród prezentowanych zabawek były m.in. Airfix, Plastelina, Meccano, Scalextric, Lego i Hornby[16]. W sierpniu 2009 May wraz ze swoim zespołem zbudował pełnowymiarowy dom z klocków Lego w Denbies Wine Estate w Surrey[17] Budowla pochłonęła ponad milion elementów[18]. W grudniu 2012 roku w specjalnym odcinku świątecznym pod tytułem Flight Club, skonstruował na dużą skalę Model Airfix − model myśliwca II wojny światowej, który przeleciał 22 mile (35 km) z Devon na wyspę Lundy[19]. W kolejnym odcinku wykonał projekt Ogród plastelinowy, w który odtworzył pełnowymiarowy ogród naturalnej wielkości z plasteliny. Zaś w 2013 stworzył w pełni funkcjonalny motocykl i wózek boczny o naturalnej wielkości, wykonany w całości z zabawki budowlanej Meccano[20].
James May’s 20th Century był programem telewizyjnym, który po raz pierwszy miał swoją premierę 10 lipca 2007 w telewizji BBC Two. Skoncentrowano się w nim na tematach dotyczących różnych postępów i odkryć w najnowszej historii oraz tego, w jaki sposób te postępy mają negatywny lub pozytywny wpływ na nasze życie. Seria filmów dokumentalnych zawierała tylko sześć odcinków i spotkała się z kilkoma negatywnymi recenzjami. Skrytykowano go m.in. za brak oryginalności, a jedynie skopiowanie założeń programu motoryzacyjnego Top Gear[21].
James May: Our Man in... to podróżniczy program telewizyjny, który premierę miał 3 stycznia 2020 roku na platformie Prime Video[22][23]. W pierwszym sezonie programu James May podróżuje po Japonii, drugi sezon nagrywany był we Włoszech, a trzeci w Indiach[23].
James May: Oh Cook! to program kulinarny, który premierę miał 13 listopada 2020 roku na platformie Prime Video[24].
Jest autorem wielu książek, z których dwie ukazały się w języku polskim. W 2008 James May i jego wspaniałe maszyny (James May's Magnificent Machines)[25] oraz w 2009, wydana nakładem wydawnictwa Insignis Media, polska edycja Notes from the Hard Shoulder, zatytułowana Zapiski z pobocza[26].
Jego pierwsza książka, która ukazała się w 2006 May on Motors, stanowi zbiór artykułów opublikowanych w magazynach „Daily Telegraph (Motoring section)”, „Scotland on Sunday”, „Car” i „Top Gear”[27].
Mieszka w Hammersmith. Nie ma żony ani dzieci, ale od roku 2000 związany jest z Sarah Frater[21]. Ma młodszego brata Davida, młodszą siostrę Sarah i starszą siostrę Jane[3].
Był właścicielem wielu samochodów[28], w tym Saab 9-5, Rolls-Royce Phantom, Range Rover, Alfa Romeo 164, Fiat Panda, Ferrari F430, Ferrari 458[29], Porsche Boxster S, Rolls-Royce Corniche, Mini Cooper, Porsche 911, Jaguar XJS, Bentley T2, Triumph 2000, Mazda MX-5, Citroen Ami i motocykli[30].
W 2006 roku otrzymał licencję na loty samolotem. Jest właścicielem Luscombe 8A "Silvaire" i amerykańskiego Championa 8KCAB Super Decathlon.
W roku 2000 został uhonorowany nagrodą Motoryzacyjny Dziennikarz Roku przyznawaną przez Brytyjskie Stowarzyszenie Dziennikarzy Motoryzacyjnych (Guild of Motoring Writers)[31].
W 2010 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa od władz Lancaster University[32][33].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
